Οκ, είναι κάπως πασέ να γράφουμε στους τίτλους, στα λιντ ή στα κείμενά μας για "μαγαζιά για τα οποία μιλά όλη η Αθήνα", αλλά η λίστα που ακολουθεί έχει ακριβώς τέτοια. Μπαρ, εστιατόρια της Αθήνας αλλά και άλλα γευστικά σημεία της πόλης, που άνοιξαν (εντός αυτού του αιώνα) και προκάλεσαν όσο ελάχιστα τη συζήτηση και το ενδιαφέρον του κοινού, από την πρώτη κιόλας στιγμή της ύπαρξής τους. Ότι δηλαδή έκαναν πρόσφατα σημεία όπως το "Μανάρι", το "Ιώδιο", ο "'Άσωτος", το "Koumkan", το "Βουλκανιζατέρ" και λίγο πιο πριν από αυτά το "Overoll", το "Wine is Fine", οι "Επτά Μάρτυρες" και η "Κάψα".
Ξεχωρίζουμε λοιπόν εκείνες τις αφίξεις -όλες μετά το 2000- στην πόλη, που έγιναν viral πολύ πριν αυτό γίνει κουλ και σίγουρα νωρίτερα από τα κέφια του εκάστοτε αλγορίθμου. 'Η και παράλληλα με τον τελευταίο και την άνοδο των social media.
Μέρη σαν τα παρακάτω:
"Mamacas"
Στις αρχές του Μιλένιουμ, το "Mamacas" ήταν λόγος για να πάει κάποιος στο Γκάζι, σε μια εποχή που ξεκινούσε, τότε, να στήνεται η επόμενη χοτ πιάτσα της πόλης, φέρνοντας κάτι από τον αέρα της Μυκόνου στη γνωστή πλατεία. Αρχικά με το κόνσεπτ της νεοταβέρνας και μία κουζίνα που η Αθήνα δεν ήταν πολύ εξοικειωμένη έως εκείνη τη στιγμή, έπειτα με το πολυπρόσωπο προφίλ του κάπου ανάμεσα σε lounge, μπαρ, εστιατόριο και club.
Τράβηξε προς τα εκεί τον παλιό καλό κόσμο του Ψυρρή (πριν αυτός μετακομίσει, λίγα χρόνια μετά, στα 'Άνω Πετράλωνα), έφερε την dream team της αθηναϊκής dance σκηνής και πολλά σημαντικά ονόματα από το εξωτερικό στα ντεξ του και, γενικά, προκάλεσε αίσθηση. 'Έκλεισε τον Οκτώβριο του 2013.
"BaseGrill"
"Το κρεατοφαγικό μπιστρό του Περιστερίου παραμένει κεφάλαιο όχι μόνο στο καρνιβορικό τερέν της Αθήνας, αλλά και στο τι σημαίνει να είσαι εστιάτορας στην Ελλάδα σήμερα" σημειώνει ο Ιωσήφ Πρωιμάκης σε σχετικά πρόσφατο κείμενό του για το χιτ των δυτικών και έχει απόλυτο δίκιο. Αρχής γενομένης από το 2005, το "Basegrill" τράβηξε -και εξακολουθεί να το κάνει- κόσμο από κάθε γωνιά της Αττικής στο Περιστέρι, ώστε άπαντες να κατανοήσουν τι σημαίνει μοντέρνα κρεατοφαγία.
Ειδικά κατά την πρώτη τριετία της ύπαρξής του γινόταν σε αυτό κυριολεκτικά χαμός, σε μία word of mouth δημοφιλία πρωτοεμφανιζόμενη για εκείνη την εποχή και με αιχμή του δώρατος -μεταξύ άλλων- και τις περίφημες πατάτες με τα αυγά. Ο Σπύρος Λιάκος μάλιστα, σε συνέντευξή του στον Νίκο Κοντόπουλο, είχε τονίσει πως εκείνο ακριβώς το διάστημα είχαν δεκάδες προτάσεις ώστε να ανοίξουν ένα δεύτερο "Basegrill". Κάτι που συνέβη μόλις πρόσφατα, με το έτερο κατάστημα στη Γλυφάδα.
"Baba Au Rum"
Πίσω στον Μάρτιο του 2009, το "Baba Au Rum" έκανε την εμφάνισή του στον αριθμό 6 του πεζόδρομου της Κλειτίου, με τη φιλοδοξία να φέρει κάτι διαφορετικό στην –νεοσύστατη έως ανύπαρκτη στην ουσία τότε– μπαρ σκηνή της Αθήνας, προσφέροντας (νυχτερινή) ζωή στο ήσυχο στενό του κέντρου, που αποκτούσε άλλη υπόσταση από τους εκατοντάδες επισκέπτες σχεδόν καθημερινά. 16 χρόνια και μία πανδημία αργότερα, έχει καθορίσει ολόκληρο τον κλάδο εντός των τειχών, όντας ένα από τα 50 κορυφαία μπαρ του πλανήτη σε σταθερή βάση αλλά, κυρίως, καταφέρνοντας να κάνει τη διαφορά με τον δικό του τρόπο.
"Tailor Made"
Εμφανίστηκε στην πλατεία Αγίας Ειρήνης στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, όταν εκεί δεν έπαιζε σχεδόν τίποτα και ουσιαστικά μύησε το κοινό της πόλης στον specialty καφέ, δίχως να περιορίζεται σε αυτόν. Το "Tailor Made" έστησε έναν θαυμάσιο χώρο εκεί όπου σήμερα υπάρχει το "Lazy Duck", σέρβιρε και φανταστικά ποτά δια χειρός Τεό Σπυρόπουλου και, γενικά, έλεγχε τη φάση στα πέριξ, για τουλάχιστον μια τριετία, με τα τραπέζια και τη μπάρα του να γίνονται ανάρπαστα.
"Rock & Balls"
Ακριβώς εκεί λοιπόν -σε συνέχεια των αμέσως προηγούμενων και περίπου πριν καμιά δεκαετία, γύρω στο 2013-14- η πλατεία Αγίας Ειρήνης το 'it place' της Αθήνας. Και ένα από τα πιο χοτ μέρη της υπήρξε το "Rock & Balls".
Με χώρο που παρέπεμπε σε νεοϋορκέζικο σκηνικό (ή σε κάτι που έφερνε σε τέτοιο στο μυαλό της τότε φάσης) -και με την υπογραφή του K-Studio- το εν λόγω σημείο προκάλεσε όσο ελάχιστα συζήτηση, επενδύοντας (αρχικά τουλάχιστον) σε... κεφτέδες και κοκτέιλ. H αρχική λίστα μάλιστα έφερε την υπογραφή του εξαιρετικού Γιώργου Μπάγκου ενώ από την κουζίνα του είχαν περάσει μεταξύ άλλων οι Λεωνίδας Κουτσόπουλος και Δήμος Σαμουράκης. Το γευστικό κόνσεπτ ήταν πρωτότυπο και έξυπνο -όπως άλλωστε και το ίδιο το όνομά του- ενώ τα vibes εξαιρετικά και θορυβώδη. Μας άφησε μόλις λίγα χρόνια μετά.
"Drunk Sinatra"
Πίσω στο καλοκαίρι του 2012, το "Drunk Sinatra" έκανε την εμφάνισή του και ενεργοποιούσε τον μικρό πεζόδρομο της Θησέως, στο μέσον περίπου της Κολοκοτρώνη. Με "σκηνικό που ξυπνάει τον interior designer μέσα σου, μουσική που έχει την ανεμελιά των δεκαετιών μέχρι το ’70 και vibe ιδανικό για να τσουγκρίσεις το ποτήρι σου με τον drunk Frank στο εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας", όπως σημείωνε και ο Νίκος Βουλαλάς, προσέλκυε κοσμοπλημμύρα για τουλάχιστον δύο χειμώνες εντός και εκτός των χώρων του και στη στοά που απλωνόταν. Μπαρ με ψυχή, για αρκετό καιρό όριζε τη φάση του κέντρου ενώ αποτέλεσε στέκι για κάθε κατηγορία drinker.
Διαβάστε Επίσης
"Chelsea Hotel"
Καταμεσής του κατακαλόκαιρου του 2013, το "Chelsea Hotel" εμφανίστηκε στα σύνορα του Παγκρατίου με το Μετς και άλλαξε τη ροή των πραγμάτων σε μία γειτονιά (λέγε με Παγκράτι) που στη συνέχεια εξελίχθηκε στις πιο λαοφιλείς της πόλης. Στη γωνία της Αρχιμήδους με την Πρόκλου δίνουν από τότε έως και σήμερα ραντεβού οι τελευταίοι μποέμ και οι πρώτοι χίπστερ που στη συνέχεια έγιναν φασαίοι, οι ενδιάμεσοι ανένταχτοι και οι (τότε) νεόκοποι (πλέον κατάκοποι) Μιλένιαλ -γενικά, όλοι- για να περάσουν καλά, να πιουν τις μπύρες τους και να κεράσουν το καφέ/μπαρ/στέκι με άπειρες μηνύσεις από τη γειτονιά. Το σουξέ πάντως συνεχίζεται έως και σήμερα.
"The Clumsies"
'There is no elevator to success. You have to take the stairs'. Η φράση που χρησιμοποιείται σαν μότο του "The Clumsies", αποτυπώνει πλήρως και τη φιλοσοφία του. Τουλάχιστον έχοντας αυτό κατά νου, οι Λέλος Γεωργόπουλος, Γιώργος Καίσαρης, Βασίλης Κυρίτσης, Νίκος Μπάκουλης και Θάνος Τσουνάκας, πάνω-κάτω γύρω στα 30 μια δεκαετία πριν, ξεκινούσαν -πίσω στον Δεκέμβριο του 2014- να χτίζουν κάτι πρωτόγνωρο για την ελληνική μπαρ σκηνή: Να δημιουργήσουν ένα global bar στην Αθήνα, πραγματοποιώντας μία τεράστια επένδυση αλλά με θάρρος (ή ακόμη και θράσος), στρατηγική, πρωτοποριακές ιδέες και, κυρίως, αμέριστη αγάπη για την κουλτούρα του cocktail. To "The Clumsies" έγινε αμέσως χοτ και είναι μέχρι σήμερα ένα μπαρ-θρύλος για την παγκόσμια σκηνή.
"Noel"
Τον Απρίλιο του 2015 προσγειώθηκε στη στοά Κουρτάκη ένα μπαρ που υπόσχονταν κάθε μέρα να μοιάζει με Χριστούγεννα, ενισχύοντας περαιτέρω τη σούπερ αθηναϊκή ευ πίνειν σκηνή. Το "Noel" δημιούργησε μπαζ, ήταν πάντοτε γεμάτο από τη day 1, έφτιαχνε ωραία ποτά με μία ομάδα 12-14 bartenders να μπαινοβγαίνει στο μπαρ και να τα σερβίρει, έπαιζε φανταστικές μουσικές, είχε μαγικό χώρο και, γενικά, αποτέλεσε ένα από τα λαοφιλέστερα μέρη της περασμένης δεκαετίας. Συνεχίζει ακόμη, με λίγο διαφορετικό κόνσεπτ.
"Kitty Cat"
Αν θυμάμαι καλά, το "Kitty Cat" των Δημήτρη Αναγνώστου και ο Ειρηναίου Φιλιππίδη -στη στοά της Σταδίου που σήμερα συναντάς το επίσης πολύ αξιόλογο "Wild Poppies"- πρέπει να έμεινε ανοιχτό για δύο χειμώνες. Αρκούσαν -αρχής γενομένης από το φθινόπωρο του 2014 και ειδικά κατά την πρώτη σεζόν της λειτουργίας του- για να κερδίσει μεγάλη δημοφιλία, να γίνει talk of the town και να φιλοξενήσει πλήθη λαού στον εξωτικά σέξι χώρο του.
"Cookoovaya"
Τον Δεκέμβριο του 2014, η μεγάλη σάλα ανάμεσα από τις Χατζηγιάννη Μέξη και Κων/νου Βεντήρη απέκτησε ζωή, φέρνοντας στην αθηναϊκή σκηνή ένα εστιατόριο που έμοιαζε να έχει ανάγκη. Το project δημιουργούσε, δικαιολογημένα, προσδοκίες καθώς για πρώτη φορά, πέντε -τότε- από τους κορυφαίους μάγειρες της πόλης ένωναν τις δυνάμεις τους (Περικλής Κοσκινάς, Κλεομένης Ζουρνατζής, Νίκος Καραθάνος, Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος).
Πλέον, η "Cookoovaya" έχει σβήσει 10 κεράκια στην τούρτα της ζωής της, είναι πεντανόστιμη (έχοντας πια μόνο τον σεφ Κοσκινά στο τιμόνι) και έχει πετύχει κάτι πολύ σημαντικό: Να θεωρείται πια ως ένα από τα πιο κλασικά εστιατόρια της Αθήνας, ένα μέρος που μοιάζει να υπήρχε πάντοτε στο ίδιο ακριβώς σημείο. Περιττό να πούμε, πως εκείνο ακριβώς το διάστημα, όλοι οι foodies της πρωτεύουσας έψαχναν τραπέζι εκεί - μαζί με το "The Clumsies" ήταν τα απόλυτα θέματα συζήτησης.
"Μπελ Ρέυ"
Ήταν Νοέμβριος του 2014 όταν ένα στιλάτο 'σνακ μπαρ' πήρε τη θέση ενός πρώην συνεργείου, καθιστώντας το Κουκάκι προορισμό. Το φωτεινό, δροσερό, νεανικό και casual "Μπελ Ρέυ" έπαιξε αμέσως τα ρέστα του και δικαιώθηκε απόλυτα, με αναμονή ωρών για καφέ, ποτό ή brunch. Έως και σήμερα, 10+ χρόνια μετά, συντηρεί τη διασημότητά του.
"Nolan"
Ουσιαστικά, τον Ιανουάριο του 2016, ένας μετεωρίτης fusion γεύσης 'έπεσε' στην καρδιά της Αθήνας, συστήνοντας το μαγειρικό στυλ του Σωτήρη Κοντιζά σε ένα κοινό που δεν ήξερε από πού του ήρθε, συμβάλλοντας στο να στηθεί μία από τις πιο foodie γειτονιές της πρωτεύουσας. Ο σεφ Κοντιζάς έφυγε, ο Μιχάλης Νουρλόγλου ήρθε και το "Nolan" βαδίζει εδώ και μερικές εβδομάδες σε μία νέα εποχή νοστιμιάς.
"Lot 51"
Από τα τέλη του 2018 και για τουλάχιστον 1,5 χρόνο, το "Lot51" ήταν ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη που έχει δει ποτέ η Αθήνα. Μένοντας σε κοντινη απόσταση, το παρατηρούσα: Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσεις από την γωνία των οδών Μιχαλακοπούλου και Παπαδιαμαντοπούλου και να μην παρατηρήσεις λαοθάλασσα μέσα και έξω από αυτό, οποιαδήποτε ώρα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Ο καλός καφές, τα προσεγμένα ποτά, το cool κοινό και η χαλαρή αγκαλιά ενός αυθεντικού neighbourhood bar έκαναν τη διαφορά, αμέσως, ξεκινώντας ουσιαστικά τη δράση στην πλατεία Βραζιλίας. Το "Lot51" Βαδίζει μέχρι και τώρα σε πολύ υψηλές στροφές.
Διαβάστε Επίσης
"Λινού Σουμπάσης & Σία"
Τα αλουμινένια τραπεζοκαθίσματα, ο σκανδιναβικά άδειος χώρος, η urban αισθητική και τα κεριά τράβηξαν το χίπστερ κοινό της Αθήνας (που αργότερα εξελίχθηκε στους φασαίους). Το εξαιρετικό φαγητό και οι σύγχρονες ελληνικές γεύσεις του σεφ Λουκά Μάιλερ, όλους τους υπόλοιπους. Και κάπως έτσι, το 'απλό εστιατόριο' "Λινού Σουμπάσης & Σία" προκάλεσε πανικό τον χειμώνα 2021-22 στην Αθήνα. Εξακολουθεί να είναι δημοφιλές και νόστιμο.
"Pharaoh"
'Ήδη από την άνοιξη του 2023 υπήρχαν φήμες πως ο Φώτης Βαλλάτος μαζί με τον εξαίρετο σεφ Μανώλη Παπουτσάκη ετοιμάζουν 'κάτι δυνατό στα Εξάρχεια'. Τελικά, στις 28 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους και μαζί με τους Πέρι Παναγιωτακόπουλο και Δημήτρη Πλατανιά, αποκάλυψαν σε ένα underground σημείο του αθηναϊκού κέντρου το "Pharaoh", δίνοντας ένα φιλί ζωής στην παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, προσθέτοντας στην πόλη ένα μητροπολιτικό high volume bar restaurant του τώρα και δημιουργώντας αίσθηση που είχαμε καιρό να νιώσουμε για νέο μαγαζί.
'Ήταν τέτοιο το hype, που για μήνες δεν έβρισκες τραπέζι, με -κυριολεκτικά- όλη την Αθήνα να βάζει λυτούς και δεμένους για ένα τέτοιο - ή πιο ορθά, για μια θέση στο μπαρ. Το πολυβραβευμένο πια "Pharaoh" (Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2024, πιο δημοφιλές εστιατόριο ελληνικής κουζίνας στα Tasty Awards x Esquire 2024 και, προσφάτως, με Bib Gourmand από τον οδηγό Michelin) διατηρεί το σουξέ του, τον κουλ χαρακτήρα και το υπέροχο φαγητό του.
Ειδική μνεία σε:
- "Έλβις", το μέρος που έκανε νόστιμα κουλ το χοιρινό καλαμάκι στην Αθήνα και δημιουργούσε ουρές για αυτό στον Κεραμεικό (μετέπειτα και στο Παγκράτι, εντελώς τυχαία -μπορεί και όχι- ακριβώς δίπλα από το "Chelsea").
- "Φίτα", που από το καλοκαίρι του 2019 προσέφερε κάτι από τη χαλαρή μοντέρνα ελληνική γεύση των εστιατορίων της Θεσσαλονίκης (ξέρεις καλά για ποια μιλάω) στο Νέο Κόσμο, 'χτίζοντας' τη φήμη της γειτονιάς.
- "Birdman", το ιδιαίτερο και μητροπολιτικό κόνσεπτ του 'Αρη Βεζενέ που έφερε νέα ήθη και έθιμα και, ουσιαστικά, έμαθε την Αθήνα να τρώει (καλά και διαφορετικά) στη μπάρα.
- "Τρομερό Παιδί", ο φούρνος που εμφανίστηκε αμέσως μετά την καραντίνα (την πρώτη, την αυθεντική) και έκανε απίθανο γκελ στο αρτόφιλο κοινό.
- "Κάιν", το μπαρ που έφτιαξε την πιάτσα της Αναπαύσεως, πίσω στο 2015, με πιστό κοινό, ιδιαίτερη αισθητική, ωραίες μουσικές και προσεγμένες εκτελέσεις σε κλασικά cocktails.
- "48 Urban Garden", πέρα από το να δώσει δεύτερη ζωή στο θρυλικό "48", δημιούργησε ένα από τα πρώτα viral Instagramικά σημεία στην Αθήνα, χάρη στο μεταλλικό airstream/καντίνα που οριοθετεί το στίγμα και το ύφος του μέρους.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
