Δεν είναι πάντα τα φώτα του εστιατορικού κέντρου εκείνα που φωτίζουν μερικές από τις πιο νόστιμες εμπειρίες. Όπως μια παράσταση off Broadway, η πραγματική μαγεία συμβαίνει συχνά μακριά από τη βιτρίνα και σε περιοχές μάλλον απροσδόκητες - διαφορετικές από τα χωροταξικά φαβορί του dining. Θα έφτανες στην Πεύκη ή τη Βάρη για μια πίτσα που ξεχωρίζει; Γνώριζες ότι στο λιμάνι του Πειραιά λειτουργεί ένα μητροπολιτικό bar–resto που θα μπορούσε να σταθεί οπουδήποτε αλλά και ένα dim sum ξεχωριστό; Ή ότι στη Λαχαναγορά του Ρέντη τρως εκλεκτό ψάρι και καραβίδες σε περιβάλλον που μοιάζει να ξέρουν μόνο οι "μυημένοι"; 'Εκτός πιάτσας' εστιατόρια της Αθήνας που αξίζει να γνωρίζεις λοιπόν.
Jerár
Στη Δάφνη και μακριά από τις σειρήνες του τουριστικού κέντρου, το Jerár είναι από τα εστιατόρια που μας δίνουν αφορμές για τέτοιου είδους λίστες. Σε έναν όμορφο χώρο με ψηλοτάβανο εσωτερικό, στιλιζαρισμένη ηρεμία, απαλές αποχρώσεις του μπεζ και μία δραστήρια ανοιχτή κουζίνα, ο σεφ Χάρης Νικολούζος παρουσιάζει διεθνώς εμπνευσμένες γεύσεις που διατηρούν ελληνικές ρίζες -με καλή πρώτη ύλη από μικρούς παραγωγούς- παρέα με γαλλικές και ιταλικές γαστρονομικές λεπτομέρειες.
Polpo
Aκριβώς απέναντι από τη Λαχαναγορά του Ρέντη, το Polpo ανήκει σε αυτή την κατηγορία μαγαζιών που με γνώση και φροντίδα τιμούν τα απλά της γεύσης. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, από τον πρώτο καιρό που άνοιξε τις πόρτες του, άρχισε να αποκτά τακτικούς θαμώνες.
Το ψαροφαγικής κατεύθυνσης εστιατόριο της οικογένειας του Νίκου Κατσικάκη, η οποία έχει ισχυρή παράδοση δύο και πλέον δεκαετιών στην προμήθεια ψαριών σε κορυφαία γαστρονομικά σημεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τιμά τη θάλασσα σερβίροντάς τη σε value for money προτάσεις καμωμένες πάντα με εξαιρετική πρώτη ύλη.
Raw Bata
Αν μπορούσαμε να πούμε πως μόνο ένας εν Αθήναις σεφ είναι πλήρως ταυτισμένος με την αποψάτη γαστρονομία, τη διαφορετικότητα και τη συνεχή παραγωγή φρέσκων ιδεών, τότε ο Χρόνης Δαμαλάς θα ήταν ισχυρός υποψήφιος για το άτυπο αυτό 'βραβείο'. Εδώ και έναν χρόνο, στήνει το μικρό, comfort-smart εστιατόριό του στους Αμπελόκηπους αλλά στη μάλλον speakeasy πλατεία Λακωνίας και... κάνει τα δικά του.
Παρουσιάζει πολλές νοστιμιές που ισορροπούν ανάμεσα σε Ελλάδα και Ασία και αλλάζουν συχνά ανάλογα την εποχή και τη δημιουργική διάθεση του ταλαντούχου γευσιπλάστη. Πάντοτε, η καρδιά της δημιουργίας είναι η ανοιχτή κουζίνα του με το χαρακτηριστικό κόκκινο νέον του "Me and my fusion".
Yaboo
Μητροπολιτικό ambience, υπέροχος χώρος, μουσικές που έχουν κάτι να πουν και μία αστεράτη κουζίνα κάνουν τη διαφορά και τοποθετούν μία πινέζα-προορισμό στο μεγάλο λιμάνι. Αυτό θα μπορούσε να είναι το long story short για το Yaboo. Το εν λόγω μπαρ-εστιατόριο έκανε την εμφάνισή του περίπου 1 χρόνο πριν και αμέσως κούμπωσε με τη γειτονιά του, στην Ακτή Κονδύλη, σαν ένα μέρος που έδειχνε να λείπει από τα πέριξ του λιμανιού.
O χώρος του είναι κομψός και ζεστός. Αλλά όχι 'βαρύς'. Γήινος αλλά και φινετσάτσος, εξαιρετικά καλαίσθητος, με ανοιχτή κουζίνα, εντυπωσιακή μπάρα -από τις πιο ιδιαίτερες της πόλης- και ένα touch από σοβαρά αντίστοιχα σποτ της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου ή της Σιγκαπούρης. Η γευστική επιμέλεια ανήκει στη σημαντική σεφ Γεωργιάννα Χιλιαδάκη. Μεριμνά για μία κάρτα μοντέρνας μεσογειακής προσέγγισης, με στοιχεία ελληνικότητας αλλά και πινελιές που ξεφεύγουν γεωγραφικά από τα δικά μας.
Διαβάστε Επίσης
Λεύκες
Μόνο λίγους δε θα χαρακτήριζε κανείς τους πιστούς θαμώνες στις Λεύκες, που ουσιαστικά είναι ένα από τα δημοφιλέστερα ever εστιατόρια στο Γαλάτσι. Διανύοντας την τρίτη δεκαετία της ζωής του στα της εστίασης δρώμενα, με εμπνευστή τον αεικίνητο σεφ Τάσο Ντούμα, είναι ένα σπίτι με στιλ και χαρακτήρα, πάντα ανοιχτό να υποδεχτεί τους καλεσμένους του.
Με πυξίδα την ελληνική κουζίνα και την καλή πρώτη ύλη, σε υποδέχεται στη φροντισμένη, στρωμένη με πέτρα και κατάφυτη αυλή, που αναπτύσσεται σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Γευστικά, εδώ η "παράδοση ντύνεται με τα ρούχα της εξέλιξης", με πιάτα όπως το μπριάμ με τσαλαφούτι, πίτες ημέρας από τον ξυλόφουρνο, κοντοσούβλι κοτόπουλου και χεράκι αρνιού με λαχανικά και πατάτες, επίσης ψημένο στον ξυλόφουρνο.
Στου Λου
Αυτό το σύγχρονης αντίληψης εστιατόριο το συναντάς παράλληλα με τις γραμμές του τρένου στον Κεραμεικό και σε ένα ήσυχο σημείο. Συνδυάζει όμορφα την ελληνικής αντίληψης γευστική του κοσμοθεωρία -υπό τον σεφ Γιάννη Γαλανόπουλο- με μία εξαιρετική λίστα κρασιών - δίχως υπερβολή από τις καλύτερες της Αθήνας. Σε όλα τα παραπάνω, αν προσθέσεις το εγκάρδιο καλωσόρισμα του οικοδεσπότη Αλέξη Λουμιώτη και το soundtrack που κινείται από Σωτηρία Μπέλλου και Τόλη Βοσκόπουλο μέχρι Φίλιππο Νικολάου και Μαρινέλλα, έχεις την πλήρη, αρκετά ιδιαίτερη και γοητευτική, εικόνα.
Κέδρος Athens
Η γειτονιά της Λυκόβρυσης φαίνεται να δίψαγε για ένα καθημερινό στέκι με καλοβαλμένο φαγητό και φιλικές τιμές, τα ευρύτερα βόρεια προάστια το προσεγγίζουν στο πι και φι, και τα τραπέζια του γεμίζουν εύκολα ακόμα και τα βράδια κάποιας random καθημερινής.
Είναι αν μη τι άλλο μια δικαίωση για τον βραβευμένο με πολλούς Χρυσούς Σκούφους σεφ Γιάννη Παρίκο που μετέφερε σε ένα underdog των ΒΠ το πολύ επιτυχημένο ταβερνο-κόνσεπτ της Πάρου. Από έναν πλούσιο κατάλογο, δοκιμάζεις μεταξύ άλλων αφράτο και γενναιόδωρα μαριναρισμένο γαύρο, παριανή ψαροσαλάτα σαλατούρι, φάβα με βλίτα τσιγαριαστά και σουρωτό τυρί Πάρου, πρόβειο λουκάνικο με μάραθο και ανθότυρο και καπνιστό σκουμπρί με φάβα και καραμελωμένο κρεμμύδι.
Napul'e στη Βάρη
Με τον Francesco Granata να αναλαμβάνει εδώ και αρκετούς μήνες εξ ολοκλήρου την κουζίνα σ’ αυτήν την πρεσβεία της ναπολετάνικης νοστιμιάς στην Αθήνα, η πίτσα του Napul’e παραμένει κορυφαίας κλάσης, ενώ τα πιάτα επανέρχονται στις μαγειρικές απαρχές τους, φέρνοντας στη Βάρη την αυθεντική γεύση των οικογενειακών τραπεζιών με τα οποία γαλουχήθηκε ο σεφ. Η πίτσα του είναι τόσο καλή, που το Napul’e ξεχώρισε μέχρι και στον έγκριτο, διεθνή θεσμό The Best Pizza Awards.
Καβουράκια Ζαρκαδούλας
Μια παραδοσιακή ψαροταβέρνα, που, από το 1999, βασίζει μεγάλο μέρος της γοητείας της στην αυθεντικότητά της. Καταφέρνει να ισορροπεί τα "δύσκολα" υλικά της θάλασσας με τη μαμαδίστικη γεύση, κάτι που αποδεικνύονται από τις ορδές των πιστών που έρχονται για τα καβούρια και τις jumbo γαρίδες του.
Puff Daddy
Δε θα έλεγε κανείς πως η Πεύκη είναι η πιο αγαπητή γειτονιά για τους εν Αθήναις foodies, πόσο μάλλον η πιο δημοφιλής. Ωστόσο, η μάλλον under the radar περιοχή της πόλης διαθέτει διαχρονικά κάποια σημεία ευ τρώγειν ενδιαφέροντος. Εσχάτως, ένα από τους λόγους που αρκετοί κατευθύνονται προς τα εκεί ακούει στο αν μη τι άλλο ιντριγκαδόρικο όνομα Puff Daddy και ασχολείται με το απόλυτο comfort food, την πίτσα.
Στο Puff Daddy υιοθετείται το δόγμα της pizza napoletana contemporanea και στηρίζεται για την αποπεράτωσή του στο ζυμάρι Biga (48ώρης ωρίμανσης), μία τεχνική ωρίμανσης με χαμηλή υγρασία. Αποτέλεσμα των παραπάνω, πίτσες με φουσκωτό στεφάνι και ΄ζουμερή' σάρκα, συν ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις πέρα από τις κλασικές.
Kitschen
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας Ελληνο-Ινδονήσιος σεφ και ένας Ελληνο-Κορεάτης mixologist και έφτιαξαν ένα από τα πιο χοτ μέρη των τελευταίων ετών στην πόλη. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το 'Kitschen', που το συναντάς στην off-Broadway πλευρά του Πειραιά. Κουνουπίδι σε τεμπούρα, σούσι με ελληνικά ψάρια, dumplings με παντζάρι και miso, αλλά και χοιρινό με κορεάτικο dressing είναι μερικές μόνο από τις στάσεις στο πολυασιατικό ταξίδι αυτού του πειραιώτικου spot, που ειδικεύεται στο dim sum, αλλά αγαπά και τα κοκτέιλ.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
Διαβάστε Επίσης
