Είμαστε απολύτως βέβαιοι πως έχεις χάσει το μέτρημα με την πληθώρα καινούριων προτάσεων στα της γεύσης πεπραγμένα της πρωτεύουσας. Ξεχωρίζουμε λοιπόν τα νέα εστιατόρια στην Αθήνα -που άνοιξαν μέσα στις προηγούμενες 364 ημέρες- και έχουν κάτι να πουν.
Οι νέες αφίξεις του 2025
Ζιγκοάλα
Το νέο εστιατόριο του Κωνσταντίνου Δαγριτζίκου και των συνεργατών του έκανε ντεμπούτο στα πέριξ της Ομόνοιας, στην οδό Λυκούργου, στις αρχές Δεκεμβρίου και δημιούργησε το δικό του hype, για τους σωστούς λόγους. Στον χώρο του πάλαι ποτέ μαγειρείου 'Αθήναιον' λοιπόν, απλώνεται ένα ανοιχτόκαρδο μέρος με αισθητική που πατά τόσο στο πρότερο παρελθόν του σημείου αλλά με μερικά στοιχεία κοσμοπολιτισμού, που το πάνε ένα level πιο πάνω.
Στην κουζίνα, υπεύθυνος της γευστικής διεργασίας είναι ο πολύ αξιόλογος Βασίλης Χαμάμ, που παρουσιάζει πιάτα επηρεασμένα από κάθε μέρος από το οποίο κρατά η σκούφια του: Παλαιστίνη, Ιορδανία, Λίβανος, Θεσσαλονίκη μπλεντάρονται όμορφα σε προτάσεις απλές, κατανοητές και βαθιά νόστιμες.
Πλυτά
Πριν τη Ζιγκοάλα, το πιο πολυσυζητημένο νέο σποτ της πόλης υπήρξε το Πλυτά. Απλό, προσιτό και φιλικό σαν καφενείο, αλλά με γεύσεις "από χέρι” και μενού της αγοράς και της ημέρας, το 'παιδί' των Περικλή Κοσκινά, Γιάννη Λουκάκη, Σπύρου Πεδιαδιτάκη και Μάριου Κοροβέση είναι το μαγαζί που θα λαχταρούσες να έχεις στη γειτονιά σου, για να το χαίρεσαι όσο συχνά μπορείς. Προσδιορίζεται ως καφενείο-αναψυκτήριο-ψησταριά και ο χώρος εκφράζει την ιδέα. Η ψηλοτάβανη σάλα με την τζαμαρία και το παλιό μωσαϊκό είναι ανεπιτήδευτα απλός, σχεδόν όπως τον βρήκαν, χωρίς διακοσμητικές επεμβάσεις.
Μ΄ ένα μενού που αλλάζει καθημερινά ή και στη διάρκεια της ημέρας, ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεθεί στο πιάτο σου, κι αυτό είναι στο παιχνίδι. Φωτιές, κάρβουνα, ξυλόφουρνος. Θα βρεις μεζέδες για ένα τσίπουρο ή ένα κρασί, θα βρεις και φαγητό.
Onuki
Στους μυημένους για τα εντός των ελληνικών συνόρων εστιατορικά δρώμενα, το όνομα Onuki δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε άγνωστο. Κι αυτό, γιατί το ιαπωνικό εστιατόριο στην Costa Navarino ξεχωρίζει για τη θαυμάσια κουζίνα του και είναι βραβευμένο με Χρυσό Σκούφο, από τον σημαντικότερο γαστρονομικό θεσμό της χώρας.
Η φιλοσοφία στο πρώτο εστιατόριο του The Ilisian παραμένει η ίδια -αυθεντική ιαπωνική κουζίνα, με έμφαση στη λεπτομέρεια, την ακρίβεια, την τεχνική και την απλότητα της γαστρονομικής κουλτούρας της Άπω Ανατολής. Το μενού δε, είναι σε τεράστιο βαθμό διαφορετικό από το αδερφό εστιατόριο της Costa Navarino, με τον εξαίρετο σεφ Σταμάτη Σκριάπα να βάζει την υπογραφή του.
Η γαστρονομική ταυτότητα του εστιατορίου αντλεί έμπνευση από διαφορετικές περιοχές της Ιαπωνίας, με umami δημιουργίες που επαναπροσεγγίζουν κλασικές συνταγές και αναδεικνύουν παραδοσιακές μεθόδους. Τα υλικά επιλέγονται επίσης με βάση την εποχικότητα και αντιμετωπίζονται με σεβασμό και ακρίβεια. Έτσι, εδώ βρίσκεις πια καθημερινά περίπου 20 είδη ψαριών στο sushi bar, φρέσκια γαρίδα και εξίσου φρέσκο τόνο αλλά και wasabi, χτένια από το Χοκάιντο, fish of the day και 4 επιλογές σε κρέας.
Διαβάστε Επίσης
Δώδεκα Πιάτα
Η ταβέρνα του πολυβραβευμένου Παύλου Κυριάκη στο Κουκάκι αλλά και στο αθηναϊκό κέντρο μιλά τη γλώσσα της γευστικής οικειότητας με προσοχή στη λεπτομέρεια, δίχως περιττές φανφάρες. Στο μενού του βρίσκεις αντίστοιχες προτάσεις που εξυμνούν τη συνθήκη της παραδοσιακής ταβέρνας (με ολίγη από ψησταριά), δίνοντας κλασικές της σπεσιαλιτέ, στην καλύτερη δυνατή εκδοχή τους.
¡Topa!
Είναι ένα από τα πιο σφιχταγκαλιασμένα από τον κόσμο openings της σεζόν το "¡Topa!” κι όχι άδικα: το κρητισπανικό καφενείο της Κυψέλης, που φέρει την υπογραφή της ομάδας του "Oinoscent", τσεκάρει όλα τα σωστά κουτάκια για να γίνει άμεσο σουξέ.
Ξεκινά από την casual ατμόσφαιρα και την επιμελώς ατημέλητη αισθητική (σκεφτείτε παλιό μωσαϊκό, πατιναρισμένο ξύλο, περίεργα πλακάκια, καρέκλες καφενείου, καθρέφτες και σκρίνια "της γιαγιάς" κ.ο.κ.), συνεχίζει με τιμολογιακή πολιτική τόσο χαλαρή όσο κι η αύρα του, και δένει το σύνολο το όλον με ένα ακατανίκητο φαγοποτικό concept, που συνδυάζει κρητική κουζίνα, βάσκικα tapas και δουλεμένη λίστα κρασιών, ενισχυμένη από το φόκους της μπάρας στην after office γοητεία του βερμούτ.
Hafu
Στο Τanpopo, o δημοφιλής παρουσιαστής αλλά και γευσιπλάστης Σωτήρης Κοντιζάς, μας έβαλε να δούμε μια cult γιαπωνέζικη ταινία που ήξερε μόνο ο ίδιος. Στο Hafu, το νέο εστιατόριό του, από τις αρχές του καλοκαιριού, η ταινία διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη. Μια κλασική, αγαπημένη ταινία, που είχες καιρό να δεις, ίσως να σου έλειψε κιόλας, και τώρα παίζεται remastered σε νέα ΙΜΑΧ αίθουσα.
Ο Σωτήρης Κοντιζάς κάνει comeback με ένα director's cut, σαν τη φυσική μαγειρική συνέχεια μιας πορείας, το νέο σπίτι μιας κουζίνας, μιας ομάδας και ενός μενού που όσο να πεις, άφησε ιστορία στα αθηναϊκά της εστίασης πεπραγμένα.
Κέδρος Athens
Η Λυκόβρυση -και η ευρύτερη τριγύρω γειτονιά- φαίνεται να δίψαγε για ένα καθημερινό στέκι με καλοβαλμένο φαγητό και φιλικές τιμές, τα ευρύτερα βόρεια προάστια προσεγγίζουν στο πι και φι, και τα τραπέζια γεμίζουν εύκολα, δικαιώνοντας την απόφαση του Γιάννη Παρίκου να μεταφέρει το ήδη επιτυχημένο κόνσεπτ της Πάρου εδώ και λίγους μήνες στην Αθήνα χωρίς να αποκλείεται να το δούμε μελλοντικά και σε άλλα σημεία της. Ο βραβευμένος με πολλούς Χρυσούς Σκούφους σεφ καταθέτει τη δική του άποψη για την ελληνική ταβέρνα με focus στους εξαιρετικά φροντισμένους μεζέδες.
Διαβάστε Επίσης
Ekiben Kitchen South
Τέσσερα χρόνια μετά την γέννησή του στην οδό Σκούφου στο κέντρο της πόλης, το Ekiben Kitchen αποκτά παρουσία στη Γλυφάδα, σε μια περιοχή που παραδοσιακά είχε το κοινό, την περιέργεια και την κουλτούρα να αφομοιώνει concepts που βασίζονται στην απόλαυση, την οικειότητα και την επικοινωνία.
Ακριβώς για αυτό το λόγο, το Ekiben Kitchen South της Γλυφάδας, στην οδό Λαοδίκης, έχει ακόμα περισσότερο "Ekiben" στο DNA του: Νόστιμο, γρήγορο, comfort φαγητό, με συνέπεια και συνοχή, βασισμένο, όπως πάντα, σε προσεκτικά επιλεγμένες πρώτες ύλες. Και με κάποια πιάτα που βρίσκει κανείς μόνο εδώ.
Anthes
Κοντά 20 χρόνια είχε να δώσει μαγειρικό στίγμα στην Αθήνα ο Ιπποκράτης Αναγνωστέλης και μολονότι μας έλειψε, δεν του το κρατάμε: τα projects του στη Μεγάλη Βρετανία πάνε σφαίρα, με σχέδια επέκτασης στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σύντομα, όπως μαθαίνουμε. Όμως, η επιστροφή του στην πόλη μετά από πολύ επιτυχημένη θητεία στη Μύκονο (έκανε την Ψαρρού γαστρονομικό προορισμό για το διάστημα που ηγούνταν της κουζίνας του επί σειρά ετών βραβευόμενου "Kensho Psarou"), δεν είναι μικρό πράγμα.
Ούτε βέβαια κι ο τρόπος που την κάνει: με το "Anthes", ένα ultra κοσμοπολίτικο project κοφτερού design στην πιο fusion – forward γειτονιά του Κέντρου, όπου μιξάρει την αγάπη του για τις ελληνικές γεύσεις, με τις στιβαρές του γαλλικές βάσεις και την ευχέρειά του στις ιαπωνικές αναφορές, σε ένα κράμα ταυτόχρονα οικείο και προσιτό, αλλά και γαστρονομικά προωθημένο, ιντριγκαδόρικο, με υψηλή τεχνική, ευρηματικότητα και τόλμη.
Meigma
Η Μαρίνα Χρονά αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πρόσωπα όσον αφορά το νέο κύμα της comfort νοστιμιάς στα της πόλης γευστικά δρώμενα το τελευταίο διάστημα. Βλέπεις, μετά το πολύ αξιόλογο Ρίνι παρουσιάζει από το φινάλε του περασμένου χειμώνα το έτερο εστιατορικό της πόνημα, που ακούει στο όνομα Meigma (Μείγμα, αν προτιμάς στα ελληνικά).
Σε έναν αποψάτο όσο και φιλόξενο χώρο -που η Μαρίνα Χρονά ενθουσιάστηκε αμέσως μόλις τον βρήκε- λοιπόν η τέχνη ξεχειλίζει και είναι αδύνατο να μην το παρατηρήσει ο επισκέπτης. Το Meigma γευστικά δε θυμίζει το Ρίνι, παρά μόνο σε κάποια ελληνόστροφα στοιχεία της κουζίνας του. Επενδύει γευστικά σε μικρά πιάτα με διεθνείς μεζέδες, σε μία γεμάτη αν μη τι άλλο κάρτα.
Pino
Τέλη Σεπτεμβρίου εμφανίστηκε στη Γλυφάδα και στην οδό Κύπρου το νέο εστιατόριο του βραβευμένου με Χρυσό Σκούφο και αστέρι Michelin Luca Piscazzi και ήδη ξεχωρίζει στην πιάτσα των ΝΠ.
Ο σεφ -και πατρόν πια- Luca τρέχει μαζί με τη σύζυγό του, Charlotte Luykx, και μια σβέλτη και ευγενική ομάδα στο σέρβις το 'Pino', με το μαγαζί να 'βαπτίζεται' από το παρατσούκλι που είχε στα μικράτα του ο δημιουργός του. Η πίτσα ρομάνα συστήνεται ως το επίκεντρο της γευστικής προσοχής, δίχως όμως να είναι και το μόνο.
Ταβέρνα της Ερμού
Με εσάνς παλιάς, αστικής ταβέρνας και χώρο φροντισμένο, με ορχηστρικό soundtrack αγαπημένων ελληνικών τραγουδιών περασμένων δεκαετιών και με αύρα ανάλαφρη, η Ταβέρνα της Ερμού -με την υπογραφή της Ergon- θα λέγαμε πως αποτελεί μία από τις πιο ανοιχτόκαρδες αφίξεις της σεζόν, για λόγους που άπτονται τόσο στο γενικότερο χαρακτήρα της όσο και στο ίδιο το φαγητό της.
Η κουζίνα εδώ -υπό την επιμέλεια του culinary director της Ergon, Παναγιώτη Ξάνθη- επενδύει σε γεύσεις που ασπάζονται την παράδοση αλλά την ερμηνεύουν με ελαφρώς πιο σύγχρονη ματιά, αγκαλιάζοντας κυρίως τη θάλασσα. Τα όσα αποπνέουν όμως τα πιάτα στην Ταβέρνα της Ερμού θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και σαν μια ωδή στη γεύση της παρέας, τη ζεστασιά του ελληνικού τραπεζιού και την α λα γκρεκ συνοδεία με απόσταγμα.
Διαβάστε Επίσης
Smoku
Υπήρχε μια εποχή, όχι πολλά χρόνια πριν, που ο πεζόδρομος της Θησέως αποτελούσε ένα από τα it places της Αθήνας, με το 'Drunk Sinatra' να φέρει τον τίτλο του πιθανότατα πιο viral μαγαζιού της περασμένης δεκαετίας στην πόλη. Fast forward στο σήμερα και με το Drunk να θεωρείται γλυκιά ανάμνηση, το ίδιο χωροταξικό πλαίσιο αποκτά δεύτερη ζωή και μάλιστα με πολύ βαριές γαστρονομικές υπογραφές. Ο εξαίρετος γευσιπλάστης Δημήτρης Κατριβέσης -κατά την εστιατορική επιστροφή του στην Αθήνα μετά από αρκετά χρόνια- και ο αστεράτος σεφ και restaurateur Ebbe Vollmer παρουσιάζουν το 'Smoku' και, προσεχώς, το 'Tasting Room'.
Son Athens
Στην Ηλιούπολη και εκεί όπου για πάνω από μια δεκαετία χτυπούσε ο παλμός του δημοφιλούς Geluk, γεννιέται τώρα το Son Athens – ένα all day spot που συνεχίζει την ιστορία του χώρου, δίνοντάς της νέα, πιο ώριμη πνοή.
Το στέκι που σημάδεψε την περιοχή κλείνει τον κύκλο του, και στο ίδιο ακριβώς σημείο (Ελευθερίου Βενιζέλου 197) οι αδελφοί Σπύρος και Γιώργος Αργυρίου, μαζί με τους Πάνο Γιαννάκο και Χάρη Δεληγιαννάκη, παρουσιάζουν το "παιδί” του: ένα wine bar–bistro που ισορροπεί ανάμεσα σε χαλαρή μπαρίστικη διάθεση, γευστική πολυπολιτισμικότητα και σύγχρονη αισθητική.
Yphes
Μετρά λίγους μήνες παρουσίας στο κέντρο της Αθήνας και την speakeasy γωνιά της οδού Κτενά το μπιστρό Yphes, ωστόσο μοιάζει να έχει ήδη το κοινό του. Κάτι που διαπιστώσαμε αρκετές φορές από τα γεμάτα τραπέζια στο μικρό feelgood εσωτερικό του όσο και στις καρέκλες του εξωτερικού χώρου, κάποια random απoγεύματα καθημερινής.
Το συγκεκριμένο γευστικό σποτ συστήνεται σαν μια πρόταση μεσογειακής κουζίνας με διεθνή twists (κυρίως από Ασία μεριά) και -εκ του αποτελέσματος- παραδίδει ακριβώς αυτό που υπόσχεται, χάρη στη δεξιοτεχνία του σεφ Νίκου Ζερβού.
Mirlo
Ο Αντρέας Κιλτσικσής δεν είναι άγνωστο πρόσωπο στην ευ τρώγειν σκηνή της πόλης και η αιτία είναι, φυσικά, το δημοφιλέστατο Feyrouz. Μερακλής τύπος και με έξοχη αίσθηση της νοστιμιάς, συνάντησε δυο ακόμη τέτοιους τύπους -τους Βασίλη Χαμάμ και Αντρέα Νικολόπουλο- για να παρουσιάσουν παρέα το Mirlo. Το μικρό και φροντισμένο εστιατόριό τους (που θυμίζει καντίνα αλλά δεν είναι) πιάνει από τις αρχές του καλοκαιριού πόστο στο Γκάζι και την πιο... οικιστική ζώνη της γειτονιάς.
Κάνεις σέντρα με μπαμπαγκανούς από ψητές μελιτζάνες που 'σκουπαριστά' παίρνεις από το πιάτο μαζί με πιπεριά ψητή και ταρατόρ καθώς και φατούς με μαγικό ζουμάκι και σκαμπρόζικο χειροποίητο κρουτόν, προτού τσιμπήσεις λίγο από το ψητό κρεμμύδι με ροδόξυνο Αντιόχειας και σουμάκ - το κρατάς σαν άψογο side για τον σταρ του καταστήματος: Το εξαιρετικό γιαουρτλού, από 100% πρόβειο κρέας με δροσάτο γιαούρτι-κεφίρ και δική τους τοματοσαλάτα συν τις χειροποίητες, λεπτές πίτες (που παίζουν και στα υπόλοιπα εδέσματα).
Καπάνι Μάρκετ
Το Καπάνι είναι η παλαιότερη και πιο παραδοσιακή αγορά τροφίμων της Θεσσαλονίκης -ένα διαχρονικό σημείο συνάντησης γεύσεων όπου συναντιούνται η Ανατολή με τα Βαλκάνια, καθώς και ένας τόπος όπου γεύσεις και μυρωδιές ανακατεύονται με κουλτούρες και ανθρώπους- και αποτελεί αφορμή για την ονοματοδοσία του οινορεστοράν του Μεταξουργείου, το Καπάνι Μάρκετ.
Στην πάντοτε ενδιαφέρουσα γειτονιά της Αθήνας όσον αφορά τα γευστικά τεκταινόμενα, το αφιχθέν στις αρχές του 2025 σποτ διατηρεί τη φιλοσοφία της αγοράς της συμπρωτεύουσας με μαγειρέματα και συνταγές παραδοσιακές, πράγματα φτιαγμένα στον ξυλόφουρνο, στη γάστρα ή στη σούβλα.
TwentyFive
Το είχε καιρό στο μυαλό του ένα εστιατόριο ο σεφ Γιώργος Τσούλης. Και όταν ωρίμασαν οι συνθήκες το αποφάσισαν μαζί με τον φίλο και συνέταιρό του Alec Peters και το έκαναν πράξη. Κάπως έτσι λοιπόν γεννήθηκε το TwentyFive (25 αν προτιμάς) στο Μικρολίμανο, που έκανε πρεμιέρα την 2η ημέρα του Μαΐου.
Ο ταλαντούχος γευσιπλάστης -που πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στα της αθηναϊκής εστίασης δρώμενα- και ο φόργουορντ του Ολυμπιακού επέλεξαν ένα από τα πιο προνομιακά σημεία του Πειραιά για το εγχείρημά τους, πιάνοντας πόστο σε έναν όμορφα διαμορφωμένα χώρο, ακριβώς δίπλα από το πολυβραβευμένο Βαρούλκο.
Groovy Mango
Δεν είναι μυστικό πως η thai κουζίνα και οι παραλλαγές της ήταν ανέκαθεν αγαπητή στο της Αθήνας γευστικό γίγνεσθαι, παρά το γεγονός πως η σχέση του κοινού με την ταϊλανδέζικη γεύση έχει περάσει αρκετές φάσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως, ταϊλανδοστροφή εστιατόρια (κυρίως, bar restaurants) υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, έχοντας μάλιστα αρκετά πιστό κοινό και προσελκύοντας το μάτι και την περιέργεια όλων. Στο πλαίσιο αυτό, έκανε εδώ και μερικούς μήνες την εμφάνισή του στον Νέο Κόσμο το Groovy Mango.
Έφερε κάτι από τη ζωντάνια της ταϊλανδέζικης κουλτούρας σε ένα φροντισμένο, urban και μοντέρνο πλαίσιο (φυσικό ξύλο σε ισορροπία με neon λεπτομέρειες τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία), πασπαλίζοντας τη feelgood ατμόσφαιρά του με αρώματα από φρέσκα μπαχαρικά, πικάντικες γεύσεις και τροπικές νότες, μπλενταρισμένες δημιουργικά σε ένα μενού που μένει πιστό στις κλασικές ρίζες της Ταϊλάνδης, δίχως να φοβάται να πειραματιστεί.
Armando
Κεραμεικός και cool μαγαζιά. Πίτσα και μπάλα. Μαραντόνα και Νάπολη. Είναι κάποια πολύ συγκεκριμένα δίπολα που οργανικά δείχνουν να κολλούν δίχως μεγάλη προσπάθεια. Αρκετά εξ' αυτών συναντώνται στην πιτσαρία Armando, που άνοιξε τον περασμένο Φλεβάρη στην οδό Σαλαμίνος της προαναφερθείσας γειτονιάς και φέρει το μεσαίο όνομα του Θεού της μπάλας (και σίγουρα όχι μόνο αυτής).
Το απόλυτο comfort food τίθεται λοιπόν στο επίκεντρο της δημιουργικά γευστικής δραστηριότητας και καταφθάνει από έναν custom made φούρνο που σχεδίασε ο ίδιος ο (εκ των ιδιοκτητών) Βασίλης Στεφανάκης. Το νεο-ναπολιτάνικο ζυμάρι που κυριαρχεί εδώ είχε καιρό πριν μπει στο μυαλό της ταλαντούχας σεφ Ελένης Σαράντη και πλέον βρίσκει ολόδικό του γήπεδο για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και τα χαρίσματά του.
Τύπου Ταβέρνα
Δεν είναι άγνωστο το σημείο στους foodies της πόλης. Ούτε η γειτονιά που βρίσκεται. Η Τύπου Ταβέρνα έκανε πρεμιέρα στον αριθμό 8 της οδού Ηρώνδα, στα σύνορα Παγκρατίου και Μετς και στα πέριξ της πλατείας Προσκόπων στα τέλη Μαρτίου, εμπλουτίζοντας ακόμη περισσότερο το ακμάζων ταβέρνα-verse στα της γεύσης αθηναϊκά πεπραγμένα.
Εκεί όπου κάποτε συναντούσες το πάλαι ποτέ Απτάλικο κι έπειτα γνώριμα μέρη όπως το Alficon, το Dear Manouka και το Amen, εμφανίστηκε λοιπόν μια μοντέρνα ταβέρνα που σερβίρει παραδοσιακές γεύσεις, μαμαδίστικης αντίληψης, σε έναν σύγχρονο χώρο.
Ανα ψ ktirio
Προφανώς και ένα μέρος που ονομάζεται απλά "Αναψυκτήριο" (και γράφεται ΑΝΑ Ψ KTIRIO), έχει πανέμορφη και ρετρό αισθητική, εξόχως φιλικό σέρβις και μια βραβευμένη υπογραφή στα του φαγητού του, δε χρειάζεται και πολύ χρόνο να αρχίσει να ακούγεται. Το ολοήμερο εστιατορικό κόνσεπτ της Γλυφάδας μετρά μόλις λίγες εβδομάδες ύπαρξης και ήδη έχει γίνει ένα από τα πιο δυνατά darlings των ΝΠ. Ξεκινάς την εμπειρία σου εδώ με κάποιο από τα πολύ καλά cocktails της μικρής αλλά περιεκτικής λίστας.
Έπειτα, αναλαμβάνει η κουζίνα του πολυβραβευμένου Θάνου Φέσκου και του -επίσης πολύ αξιόλογου- Δημήτρη Χατζηδημητρίου, που βγάζει νοσταλγία και οικεία comfortιά σε μάτι και ουρανίσκο, σαν μια casual ελληνόστροφη προσέγγιση, με επιλογές που όλο και κάτι θα σου θυμίσουν αλλά δοσμένες με τρόπο του τώρα, που δεν τους στερεί τη... γενετικά προεγκατεστημένη νοστιμιά τους.
Ydoron
Το πρωτότυπο κόνσεπτ ενός steak house ψαριού από τον σεφ Νίκο Αποστολάκη, μας είχε εξάψει την περιέργεια πριν καν ανοίξει. Στον όροφο του πολύ ατμοσφαιρικού νεοκλασικού που στεγάζει το "Ydoron" (και το αδερφό εστιατόριο "Liystor") επί της Ερμού στο Μοναστηράκι και στον άνετο χώρο με τα μεγάλα παράθυρα κυριαρχεί η ζεστασιά του ξύλου σε διάφορες αποχρώσεις, καθώς το μάτι στέκεται στις μεγάλες μεταλλικές κουρτίνες που κρέμονται σαν άλλα δίχτυα μπροστά στην ανοικτή κουζίνα με την ομάδα σε απαρτία και τους ειδικούς θαλάμους ωρίμανσης μεγάλων ψαριών στο βάθος.
Το γυάλινο τρόλεϊ φορτωμένο "κοπές" ξεδιπλώνει ανάγλυφα μπροστά στον επισκέπτη την ιδιαίτερη αυτή χασαπική ψαριού που πρεσβεύει ο Αποστολάκης έχοντας μελετήσει σε βάθος την κουλτούρα του dry ageing. Δοκιμάζεις, μεταξύ άλλων ζουμερό παϊδάκι από βλαχοσφυρίδα που έρχεται με το κοκκαλάκι του, φιλετάκια τόνου αλλά και ένα εξαιρετικό "sirloin" ξιφία, χυμώδες και λιπαρό με ένα ωραίο μέλωμα σαν διακριτικό γλάσο.
Διαβάστε Επίσης
A.gios The Dirty Butcher
Ο χώρος στον αριθμό 5 της Βεντήρη λειτουργεί ξανά με το κόνσεπτ της μοντέρνας χασαποταβέρνας και με τον ψήστη/κρεοπώλη Γιάννη Κουστένη (που ίσως γνωρίζεις από το "Γίδι" της Μεταμόρφωσης) υπεύθυνο της καρνιβορικής διαδικασίας. Απλόχωρη σάλα με ωραία ενέργεια, ανοιχτή κουζίνα και κοπές on the spot. Δοκιμάζεις, μεταξύ άλλων, το μερακλίδικο μοσχαρίσιο συκώτι και το ρουστίκ μπιφτέκι πρόβατο, ενώ για τους πιο μερακλήδες παίζουν προτάσεις όπως τα αρνίσια μυαλά πανέ, τα νεφρά και τα αμελέτητα.
Thirio
Τη δική του μάχη με τον χρόνο έδωσε -και κέρδισε- ο Θωμάς Μάτσας προκειμένου να προλάβει να μας συστήσει εντός του 2025 το Thirio. Στο κέντρο, στήνει σε συνεργασία με την ομάδα του εστιατορίου "Striggla" στο Μαρούσι. Ο πρώτος βρυχηθμός ακούστηκε ελάχιστα 24ωρα πριν στον νέο χώρο επί της Ναυάρχου Νικοδήμου, ο οποίος δεν έχει τραπέζια παρά μόνο δύο μεγάλες μπάρες όπου τα πάντα ετοιμάζονται μπροστά στα μάτια μας και ο κατάλογος (θα) αλλάζει κάθε λίγες εβδομάδες ακολουθώντας την εποχικότητα και (θα) προτείνει πιάτα με μοντέρνο ελληνικό χαρακτήρα.
Garum
Σε όμορφο νεοκλασικό σε μια ήσυχη γωνιά του Μετς, ο σεφ κι ιδιοκτήτης Χρήστος Γλωσσίδης ενώνει στο τραπέζι τις δυο μαγειρικές του αγάπες, τις κουζίνες Ελλάδας και Ασίας δηλαδή, σε ένα τολμηρό fusion που έχει για συνεκτικό του ιστό το γάρο (όπως προδίδει το όνομα) και τις λογιών λογιών ζυμώσεις εν γένει. Γάροι από θαλασσινά, από μανιτάρια, ακόμη κι από τριαντάφυλλο εμφανίζονται στα πιάτα, που περιλαμβάνουν συνθέσεις όπως τα dim sums με αρνίσιο κιμά και καπνιστή πέστροφα, η σεφταλιά με κόκκινο κάρι και το ράμεν με απάκι.
Τα "rebrandings"
Artisanal
Το Artisanal 2.0 είναι γεγονός, δίνοντας ξανά ζωή στο όμορφο σημείο κοντά στο Ζηρίνειο, φέρνοντας ένα φρέσκο -ή πιο ορθά, ολικά ανανεωμένο- σημείο αναφοράς για τα ευ τρώγειν δρώμενα των βορείων προαστίων.
Η ταυτότητα του νέου Artisanal λοιπόν αποτυπώνει τη σύγχρονη αισθητική και φέρει ξεκάθαρα την οπτική και τη γαστρονομική φιλοσοφία του Γιάννη Παρίκου. Παρουσιάζεται μια τολμηρή μεσογειακή δημιουργική κουζίνα, με σεβασμό την πρώτη ύλη, με τον σεφ Κώστα Τερζούδη (στενό συνεργάτη του Παρίκου) να είναι εκείνος που θα φέρει την ευθύνη της day-to-day γευστικής διεργασίας εδώ.
Zappa
Σημαντική επιστροφή αυτή του Χρύσανθου Καραμολέγκου που αναλαμβάνει τα ηνία του κεντρικού εστιατορίου της "Αίγλης Ζαππείου". Ένεκα της περίστασης μετονομάζεται σε Zappa και πλήρως ανανεωμένο ανοίγει ξανά τις πόρτες του ως ένα all-day fine dining restaurant & bar με ζωηρή ατμόσφαιρα, που θα έχει στην καρδιά του την ιδιοσυγκρασιακή κουζίνα του Καραμολέγκου που ενώνει τις παραδόσεις της Μεσογείου με μοναδικό τρόπο και ηλεκτρίζει τον ουρανίσκο με πρωτοτυπία και δημιουργικότητα.
Atelier Papaioannou
Εδώ έχουμε μια μετακόμιση: Το Atelier Papaioannou άφησε εδώ και λίγο καιρό το κέντρο για την πάντα δραστήρια πιάτσα του Νέου Ψυχικού και πιο συγκεκριμένα για το χώρο όπου συναντούσαμε μέχρι πρόσφατα το "Maison Colette".
Υπό την εποπτεία του σπεσιαλίστα της θάλασσας Γιώργου Παπαϊωάννου και του executive chef του ομίλου Κωνσταντίνου Παππά, η γευστική πυξίδα παραμένει στραμμένη σταθερά στη δημιουργική απόδοση της θαλασσινής παράδοσης με νέα πιάτα όπως το ταρτάρ τόνου με γαλάκτωμα από το μεδούλι του και τα ζυμαρικά με ζωμό κακαβιάς από πετρόψαρα - για το νέο Maison Colette που μετακομίζει με τη σειρά του στο χαρισματικό κηφισιώτικο οίκημα που στέγαζε το "Buba" θα χρειαστεί να κάνουμε υπομονή ως τον Φεβρουάριο.
Το Καφενείο
Όπως το Figlmüller στη Βιέννη. Όπως η Trattoria Madonnina στο Μιλάνο. Όπως το Relais de l'Entrecôte στο Παρίσι (και μερικές ακόμη ιντελεξουέλ πόλεις της Ευρώπης). Ακριβώς το ίδιο feeling οικείας comfortiάς, διαχρονικότητας και απροσποίητης νοστιμιάς σου βγάζει και το Καφενείο του Κολωνακίου, στην επόμενη ζωή του, που ξεκίνησε εδώ και μερικές εβδομάδες, αυτή τη φορά από την πολύ αξιόλογη ομάδα που βρίσκεται πίσω από μερικά εκ των σημαντικότερων αθηναϊκών χιτ.
Στη Λουκιανού και τον αριθμό 26, ακριβώς απέναντι από το Brunello, το γνώριμο όνομα επιστρέφει στην καθημερινότητα της πόλης και είναι λες και ξανάνιωσε, με ανανεωμένο πρόσωπο, καλογυαλισμένο αλλά και οικείο, να αφορά και πάλι Αθηναίους και επισκέπτες της πρωτεύουσας. Διατηρεί όμως ατόφιο το κλασικό του στυλ και παρουσιάζει μια εύκολα αντιληπτή και αρκετά νόστιμη γευστική πρόταση, με την αξιόλογη σεφ Κυριάκη Φωτοπούλου.
Sanchez
Σαν Barra & Cantina Mexicana μας συστήνεται πια το δημοφιλές σημείο του Ψυχικό, μέχρι πρότινος γνωστό ως Dirty Sanchez. Κόβοντας το πρώτο συνθετικό του ονόματός του, με πινελιές fine tuning και αισθητικής ανανέωσης, το Sanchez ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο.
Παρουσιάζει στο κοινό έναν ολόφρεσκο χώρο με πιο cozy, ζεστή και φιλόξενη αισθητική, χωρίς όμως να χάνει την αυθεντική μεξικάνικη ψυχή του. Η ανανέωση φέρνει πιο ήπιους τόνους, φυσικά υλικά και ατμοσφαιρικό φωτισμό, δημιουργώντας μια εμπειρία που ισορροπεί ανάμεσα στη latin εξωστρέφεια και τη σύγχρονη άνεση. Το αποτέλεσμα είναι ένα περιβάλλον που "αγκαλιάζει" τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή, προσφέροντας μια πιο οικεία αλλά εξίσου ζωντανή μεξικάνικη εμπειρία.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
Διαβάστε Επίσης
