Ακολουθήστε μας στο ασανσέρ του ψηλότερου (ως ώρας) πύργου της Αθήνας, πατήστε το κουμπί για τον 24ο όροφο και πιάστε μια θέση στο ατμοσφαιρικό εστιατόριό του, που, εστιάζοντας γαστρονομικά στην ελληνική κουζίνα, αλλά ιδωμένη με μοντέρνα comfort ματιά και focus σε επιλεγμένα τοπικά υλικά, φέρνει στο προσκήνιο όχι μόνο την πανοραμική θέα, αλλά και τη γεύση.

Φυσικά, η περιμετρική θέα στη νυχτερινή Αθήνα είναι το βασικό ορεκτικό εδώ. Και μολονότι οι προνομιούχες πλευρές της αχανούς αίθουσας που στεγάζει τα πολλά πρόσωπα του "Deos", είναι φυλαγμένες κυρίως για το all day cafe και το bar, ο τρόπος που οι μεγάλες τζαμαρίες καλούν το βλέμμα να χαθεί στο skyline της πόλης είναι σαγηνευτικός και από την πλευρά του εστιατορίου, όμορφα οριοθετημένου από φωτεινές αψίδες και αφράτη εξωτική βλάστηση. Ο διάκοσμος, δε, μόνο εδώ, ανάμεσα στις μαρμάρινες ροτόντες και το φωτογενές ημικυκλικό bar, είναι που δείχνει στ’ αλήθεια ολοκληρωμένος, με ακριβά υλικά, λαμπερές επιφάνειες και προσεγμένο φωτισμό, να προσθέτουν φινετσάτη αίσθηση στην ατμόσφαιρα, ιδανική για date night με… eleve διάθεση, κυριολεκτική και μεταφορική.

Eleve είναι η διάθεση και στο μενού που υπογράφουν ο σεφ Κωνσταντίνος Ακουρος με τον Αρίστο Γιάννη, οι οποίοι αντλούν από τα φαβορί του ελληνικού συνταγολογίου για να αποδώσουν μια προσεγμένη, μοντέρνα και comfort εκδοχή της τοπικής γεύσης. Το μοσχαρίσιο ταρτάρ, λόγου χάρη, που έρχεται χοντροκομμένο για να ευχαριστιέσαι το αφράτο, βουτυράτο δάγκωμά του, στολίζεται με σάλτσα κοκκινιστού, που δίνει δροσιά και βάθος στη μπουκιά, ενώ οι γαρίδες "Μικρολίμανο" εδώ πλουτίζονται με ζουμερό χτένι κι ελάχιστο χαβιάρι (ίσα για τη φωτογραφία) και ντύνονται με λευκή σάλτσα, βασισμένη σε μπισκ γαρίδας με κρέμα Αρσενικού – μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή του κλασικού, που θα εκφραζόταν καλύτερα με περισσότερη προσοχή στο ψήσιμο της γαρίδας.
Διαβάστε τι άλλο δοκιμάσαμε και πώς μας φάνηκε στην πλήρη κριτική
