
Έχει μια άκρως εκλεκτική, έως και ελιτίστικη διάθεση το Bagatelle της Αθήνας. Τη νιώθεις πηχτή στην ατμόσφαιρα, στα βαριά έπιπλα με το σκούρο μασίφ ξύλο και τα χοντρά υφάσματα, στο γλυκό, διακριτικό φωτισμό που αφήνει τις σκιές να δώσουν μορφή στη σκηνογραφία, στην τέχνη στους τοίχους, που δεν είναι τέχνη, αλλά συνθήματα που υπονοούν την τέχνη, και κυρίως την πολύ ειδική μορφή τέχνης που είναι η τέχνη της ευζωίας. Το βλέπεις επίσης στα ολόλευκα, ατσαλάκωτα λινά που σκεπάζουν τα τραπέζια, με τα γυαλιστερά σερβίτσια επάνω τους, κι ύστερα στο μενού, που μιλάει κυρίως γαλλικά, ακόμη και στα σημεία που είναι γραμμένα στα αγγλικά. Ακόμη και στις πόρτες για τις τουαλέτες το αισθάνεσαι, που θυμίζουν εκείνες τις βιβλιοθήκες με τα μυστικά περάσματα, σε μυθιστορήματα μυστηρίου για φόνους σε επαύλεις πλουσίων της Βρετανικής υπαίθρου.

To "Bagatelle" είναι, φυσικά, κάτι παραπάνω από ένα εστιατόριο. Είναι ένα τεράστιας απήχησης διεθνές brand ρονταρισμένο στο concept του κοσμικού fun dining όπως γεννήθηκε και τελειοποιήθηκε στο St Tropez και την υπόλοιπη γαλλική ριβιέρα, με έδρες σε hot spots του διεθνούς jet set όπως το Courchevel, το Los Cabos, το Dubai και η Doha. Το μενού, που εδώ στην Αθήνα επιμελείται ως executive chef o Joseph Kahat (υπό την υψηλή επιστασία του corporate chef του ομίλου, Rocco Seminara), κινείται στο φάσμα του γαλλικού fusion με έντονα μεσογειακά twists, και signature δημιουργίες όπως το ολόκληρο κοτόπουλο ψημένο σε κρούστα αλατιού, ή η πίτσα του Bagatelle, ένα signature πιάτο με σταθερή θέση στα best seller του μενού παρά τα (ή ίσως και εξ αιτίας των) 52 ευρώ της τιμής του.
Αναρωτιέστε πώς μας φάνηκε;