
Είχα καιρό να βρεθώ σ’ αυτή τη γωνιά του Κέντρου, και χάρηκα που την είδα να διατηρεί τη αλέγρα γοητεία της. Αυτή η άτυπη πλατεΐτσα στη συνοπή των οδών Δελφών και Γριβέων, σχεδόν στη συνοπή Κολωνακίου και Εξαρχείων μάλιστα, συνδυάζει τα καλύτερα κι απ’ τις δύο φαινομενικά αταίριαστες περιοχές: τη σοφιστικέ κομψότητα της πρώτης, με την πηγαία χαλαρότητα της δεύτερης. Και μ’ έναν τρόπο, αυτά τα δύο στοιχεία φαίνεται να παντρεύει και το "Fine Mess".

Σχεδόν γεμάτο το μαγαζί, που για βράδυ Τρίτης μετά από βροχερό απόγευμα δεν είναι λίγο πράγμα. Στα τραπέζια Έλληνες, Κολωνακιώτες και μη, αρκετοί Ισραηλινοί επίσης, που είναι οι νέοι Κολωνακιώτες έτσι κι αλλιώς, αλλά και ζευγαράκια πολλά, νέα ή γηραιά, φρέσκα ή πιο παλιά. Έχει έναν αέρα date spot το μαγαζί, και σ’ αυτό βοηθά ο ταχυδρομικός του κώδικας σίγουρα, κι η ατμοσφαιρική του αύρα, βοηθά όμως και η υπόσχεση του μενού του: barbeque, άρα οικείο, όμως αλλιώτικο, ψαγμένο, σοφιστικέ, άρα και πιο performative, για να βάλουμε έναν όρο de rigeur, ή κομμάτι εξεζητημένο τέλος πάντων.

Στόχος του "Fine Mess" ήταν να συστηθεί εξ αρχής ως ένα μέρος που δεν θα περιοριζόταν σε classics όπως τα briskets, τα spare ribs ή το pulled pork, αλλά θα τα χρησιμοποιούσε ως αφορμή για να συστήσει στην πόλη μια δική τους προσέγγιση του low & slow BBQ, εντελώς home-made και πιο δημιουργική. Κι αυτή η διάθεση εκφράζεται φέτος στο νέο concept του "Fine Mess", ένα μενού degustation που φιλοδοξεί να δείξει την πολυπρόσωπη δυναμική του καπνίσματος μέσα από ένα αδιόρατο νήμα που θα διατρέχει την εναλλαγή των υλικών, των γεύσεων, των τεχνικών. Πράγματι, η αίσθηση του καπνού είναι παρούσα σε κάθε ένα από τα 11 στάδια του μενού, έστω κι αν όχι πάντοτε με την ίδια ευκρίνεια η ευστοχία.

Το Texas toast, για παράδειγμα, ένα πολύ νόστιμο φρυγανισμένο milkbread που σερβίρεται με τα πρώτα ορεκτικά και φέρνει στο προσκήνιο τη για χρόνια ενασχόληση της σεφ με την patisserie, είναι ένα από τα πιο ωραία ισορροπημένα σε αφρατοσύνη και ουσία milkbreads που έχουμε δοκιμάσει στην Αθήνα: το καψάλισμα της φλόγας του δίνει απολαυστική αγριάδα, η γλυκολεμονάτη κρέμα ρικότας που συνοδεύει, βάζει τη φινέτσα, ενώ η μαρμελάδα αγγούρι – καπνιστή πανσέτα φέρνει τη λιχούδικη νοστιμιά που υπογράφει ένα από τα πιο ζημιάρικα πιάτα της σεζόν ως τώρα.
Διαβάστε τι άλλο δοκιμάσαμε και πώς μας φάνηκε, στην αναλυτική μας κριτική.