Στο πολυεθνικό γαστρονομικό μωσαϊκό της πόλης, τα sushi maki mat παίρνουν φωτιά ρολάροντας την ιαπωνική σπεσιαλιτέ σε χώρους αντίστοιχης λογικής. Το κομψό "Kikko", που στήθηκε κοντά στη μαρίνα Φλοίσβου, είναι μια ακόμα περίπτωση που δίνει βήμα στη δημοφιλέστερη παρασκευή της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Ατμοσφαιρικό και καλόγουστο, με φυτά εσωτερικού χώρου και διακοσμητικές πινελιές στους τοίχους που δένουν με το γευστικό του προφίλ, περνώντας την πόρτα του λίγο μετά τις 8.30 το βράδυ, μου μεταφέρει μια ευχάριστη αίσθηση φιλοξενίας. Στο βάθος, το δεύτερο επίπεδο της σάλας, με ωραίες "κρυφές" γωνιές, ψηλοτάβανο, με την εντυπωσιακή ξύλινη κατασκευή να μου τραβά για λίγη ώρα το βλέμμα ψηλά. Παραδίπλα, το sushi bar είναι διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο που δεν σε "προσκαλεί" ανοιχτά να το εξερευνήσεις. Το δυνατό χαρτί όμως σε ωμές παρασκευές όπως το sushi, το nigiri και το sashimi είναι η άριστη ποιότητα του προϊόντος, οπότε αναρωτιέμαι βλέποντας αυτό το πόστο τόσο απόμακρο γιατί δεν αναδεικνύουν ένα πιο εξωστρεφές προφίλ δεδομένου ότι υπάρχει ήδη μια βιτρίνα αλλά θα πρέπει να σταθείς στις μύτες των ποδιών για να εντοπίσεις το περιεχόμενο.
Το μενού διανθίζουν προτάσεις σε έκταση λογική, με σαλάτες και ενδιαφέρουσες επιλογές από ορεκτικά, κυρίως, μια σύντομη λίστα με "new style sashimi", casual maki, house rolls και nigiri-gunkan-sashimi. Μπορείτε βέβαια να αφεθείτε στα χέρια του σεφ δοκιμάζοντας τα highlights σε παρουσιάσεις προσεγμένης αισθητικής με την "Nigiri Omakase Experience". Ρίξετε όμως πρώτα μια ματιά στην λίστα των κοκτέιλ τους, που υπογράφει ο Σπύρος Γλυνός, ο διάλογος της μπάρας με τα πιάτα μπορεί να είναι πολύ εποικοδομητικός.
Από τα "new style sashimi" του "raw bar", το "ζεστό sashimi" με λαυράκι, σολομό και τόνο, που περιχύνουν με ζεστό ελαιόλαδο και σησαμέλαιο, είναι ήπιο γευστικά, με τη σάλτσα ponzu και σόγιας να δηλώνει διακριτική παρουσία. Στην ίδια κατηγορία, το λαυράκι ceviche με πίκλα κουμ κουάτ, βυθισμένο σε ένα αψύ mix σκόρδου, aji Amarillo και τζίντζερ, είναι νόστιμο μεν, ξεφεύγει δε από τον γευστικό γεωγραφικό προσανατολισμό του μενού. Από τα ορεκτικά, το ταρτάρ καβουριού με καβουρόψιχα από snow crab, μανκο, μαγιονέζα με τρούφα και τηγανητό κανταΐφι ρίχνει ξεκάθαρα κλεφτές ματιές προς τα δυτικά και η μερίδα άνετα είναι για δύο άτομα ενώ συμπαθητικά είναι και τα "βραχάκια" παναρισμένης γαρίδας που σερβίρουν με πικάντικη κορεάτικη μαγιονέζα και κρεμώδη σάλτσα μάνγκο, ωραία επιλογή για bar food αν περάσετε μόνο για κοκτέιλ. Η φρεσκάδα και τα αρώματα του "Geisha", με βάση τζιν, yuzu, λάιμ, βανίλια και φρέσκο βασιλικό, που δοκίμασα, τους ταίριαζαν αρκετά σε ένα ενδιαφέρον καλιμπράρισμα των γεύσεων στον ουρανίσκο. Τα gunkan maki θα μπορούσαν να είναι λίγο μικρότερα για να τρώγονται με μία μπουκιά ως είθισται, τα δοκίμασα με καβουρόψιχα, σερβιρισμένα δίπλα σε nigiri γαρίδα και sashimi σολομού με βουτυρένιο δάγκωμα. Ενδιαφέρον έχουν τα "love rolls" αστακού, με εντυπωσιακό σερβίρισμα και ντελικάτη πινελιά την πάστα τρούφας ενώ στη λίστα με τα "house rolls" θα εντοπίσετε κυρίως δυτικής νοοτροπίας sushi που αν και νόστιμα, θέλουν λίγη δουλειά ώστε να συνδυάζουν αρμονικά υφές και γεύσεις αναδεικνύοντας τη θαλασσινή ένταση του βασικού τους υλικού. Από κυρίως, η πάπια με τηγανητό ρύζι είναι καλοφτιαγμένη, νόστιμη και σερβιρισμένη σε κάτι παραπάνω από μια απλά χορταστική μερίδα. Από επιδόρπια, δοκίμασα μια άρτια τεχνικά και γευστικά εκδοχή μιλφέιγ με φράουλες όμως θα προτιμούσα ως επίλογο ένα ιαπωνικής λογικής γλυκό.
Το φιλικό προσωπικό της σάλας, ενημερωμένο και με ευχάριστη διάθεση υποδέχεται ζεστά τον επισκέπτη και το ίδιο ζεστά τον ξεπροβοδίζει.
