Έχει εντελώς δικό του χαρακτήρα το διάσημο θαλασσινό ρεστοράν του Περιστερίου που απηχεί την ξεχωριστή προσωπικότητα των δημιουργών του, του Σπύρου και του Βαγγέλη Λιάκου. Ένα καθησυχαστικό κρεμ λευκό χρώμα τυλίγει το μπροστινό μέρος του μαγαζιού, αν και προσωπικά προτιμώ πάντα να κάθομαι στο βάθος της σάλας, με τις αρτιστίκ πινελιές από θαλασσινά ναυάγια και την ξύλινη οροφή με τα σκασίματα που θυμίζουν κύματα. Τα τραπέζια στρώνονται κομψά, με διπλά τραπεζομάντηλα, κολωνάτα ποτήρια για το κρασί και μια φιάλη από το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται ειδικά για το μαγαζί. Αυτό το τελευταίο είναι ένα μικρό μόνο δείγμα της "τροφοσυλλεκτικής" διάθεσης των Λιάκων, η οποία εν προκειμένω ξεδιπλώνεται πρώτα και κύρια μέσα από το γεγονός ότι μισθώνουν ειδικά καΐκια προκειμένου να εφοδιάζουν το εστιατόριο με τις καλύτερες ψαριές τους.
Η κουζίνα τώρα, με επικεφαλής τον τρίτο της παρέας, Ανέστη Λαμπρόπουλο, προτείνει τα κλασικά της ψαροταβέρνας, αλλά ποντάρει και σε σπεσιαλιτέ πιο ιδιαίτερες και ιδιοσυγκρασιακές. Στα ωμά, είτε μιλάμε για το σασίμι από φαγκρί καρυκευμένο με αλάτι της θάλασσας είτε για το καρπάτσιο τσιπούρας με αχινό και βασιλικό, το ψάρι είναι τολμηρά ζωντανό και καθένα έχει δικό του χαρακτήρα και ωραίες ισορροπίες. Άλλο κεφάλαιο, οι σούβλες που πάνω τους περνιούνται κάθε λογής θαλασσινά καλούδια: από φιλεταρισμένα μπαρμπουνάκια με το κρέας τους υγρό και χυμώδες ως φρέσκο γλυκοφάγωτο καλαμάρι με λίγη πάπρικα που κολυμπά σε μια θάλασσα από μελάνι σουπιάς με τσίλι και φρέσκο κρεμμύδι, η οποία θα έπρεπε να είναι λιγότερη σε ποσότητα μια και του στερεί δυστυχώς ύστερα από λίγο την τραγανή του κρούστα.
Το μελάνι σουπιάς βάφει ακόμα στα μαύρα το φίνο κριθαράκι με τρυφερά κομμάτια από το ίδιο μαλάκιο και λίγη νιώτικη γραβιέρα που του προσφέρει γευστικό βάθος. Σε αυτήν την πιο comfort πλευρά του καταλόγου, παίζει επίσης δυνατά η φάβα Σχοινούσας με καπνιστό χέλι σε λαρδί από μαύρο χοίρο, καθώς και μια σειρά από θαλασσινά μαγειρευτά που ανοίγουν διάλογο με την παράδοση όπως το βαθιά νόστιμο φρικασέ σφυρίδας, με πολλά και διαφορετικά χόρτα, καλοφτιαγμένο αυγολέμονο και ψάρι που λάμπει. Μιλώντας για ψάρι, τα ψυγεία του μαγαζιού προσφέρουν επιλογές για κάθε διάθεση και τόσο η σχάρα όσο και το τηγάνι είναι επιπέδου – εμείς χαρήκαμε φαγκρί τηγανιτό, με τα φιλετάκια του παναρισμένα σε κρούστα από panko που ήρθαν τραγανά απ’έξω και με όλη τους την υγρασία μέσα, αγκιστρωμένα εντυπωσιακά γύρω από τη ραχοκοκαλιά του ψαριού.
Σημειώστε ακόμα πως η φρέσκια απαστερίωτη IPA μπίρα του "Τραβόλτα" έχει ωραίες γλυκές και φρουτώδεις εντάσεις και στέκεται μια χαρά πλάι στις γεύσεις του καταλόγου, ενώ το γλυκό φινάλε έρχεται με πληθωρικό κιουνεφέ, γεμιστό με βουβαλίσια μοτσαρέλα, και εκμέκ τσουρεκιού με μους βανίλια και βύσσινο, που γέρνει υπερβολικά προς τη γλυκιά μεριά.
