Καθώς με ένα ανεπαίσθητο τράνταγμα αρχίσαμε να υψωνόμαστε στον ουρανό, ένοιωσα στην καρδιά μου ένα φτερούγισμα κάπως σαν να ξεκινούσα ένα ταξίδι από τη Γη στη Σελήνη με τον Ιούλιο Βερν. Είμαστε 22 νοματαίοι κρεμασμένοι σε μια πλατφόρμα που την σηκώνει ένας γερανός, καθισμένοι σε αναπαυτικές πολυθρόνες, δεμένοι σφιχτά μεν αλλά έχοντας τη δυνατότητα να στρίβουμε το κάθισμά μας. Πίνω το απαλό ουίσκι Label 5, είμαι εξιταρισμένος και τραβάω συνεχώς φωτογραφίες της φωτισμένης Αθήνας και της Ακρόπολης όπως φαίνονται από 50 μέτρα ψηλά^ κάπως σαν ένα παρκαρισμένο σ’ αυτό το ύψος αερόστατο!
Το project «Dinner in the sky» είναι ένα ωραίο καινούργιο κοσκινάκι για τους Αθηναίους που όσο μεγαλώνει η μέρα θα γίνεται όλο και συναρπαστικότερο. Το φαγητό είναι σίγουρο ότι χρειάζεται βελτίωση, και στροφή σε πράγματα που είναι εφικτό να διατηρούν την ποιότητά τους σε συνθήκες όπου δεν μαγειρεύεται αλά καρτ. Πρέπει η μοναδική εμπειρία να δυναμώσει γευστικά για ανταποκρίνεται στο υψηλό της κόστος.
