© Λεωνίδας Τούμπανος
Καταρχάς, είναι Ζιγκοάλα και όχι Ζιγκουάλα. Ωραία; Προχωράμε. Το νέο εστιατόριο του Κωνσταντίνου Δαγριτζίκου και των συνεργατών του έκανε ντεμπούτο στα πέριξ της Ομόνοιας, στην οδό Λυκούργου, μόλις μερικά 24ωρα πριν και από ό,τι φαίνεται δημιουργεί ήδη το δικό του hype, για τους σωστούς λόγους - τουλάχιστον με βάση τα όσα βιώσαμε κατά την επίσκεψή μας σε αυτό, τη μόλις δεύτερη ημέρα της λειτουργίας του.
Δε γνωρίζω αν θα γίνει το "επόμενο Pharaoh" (και δε χρειάζεται άλλωστε), όπως ακούστηκε από νεαρή παρέα σε κοντινό τραπέζι αλλά σίγουρα θα απασχολήσει. Αρχικά, είναι το ίδιο το όνομά εκείνο που σε κάνει να ασχοληθείς - έχει κάτι εξωτίκ αλλά παράλληλα είναι και (κάπως) γνώριμο και παιχνιδιάρικο.
Στον χώρο του πάλαι ποτέ μαγειρείου 'Αθήναιον' λοιπόν, απλώνεται ένα ανοιχτόκαρδο μέρος με αισθητική που πατά τόσο στο πρότερο παρελθόν του σημείου αλλά με μερικά στοιχεία κοσμοπολιτισμού, που το πάνε ένα level πιο πάνω.
Υπάρχει η εσάνς του old school μαγειρείου της ευρύτερης περιοχής δηλαδή αλλά και η αίσθηση ενός μητροπολιτικού ρεστοράν, που αφορά τους κατοίκους της πόλης του (και όχι μόνο τους τουρίστες).
Μπροστά στην (μεγάλη και γεμάτη ίνοξ) ανοιχτή κουζίνα απλώνονται τα τραπέζια της Ζιγκοάλας, τα οποία επιβλέπει το μοναδικό διακοσμητικό στοιχείο -μια θεόρατη α λα Μπομπ Ρος τοιχογραφία τοπίου- και το ψυγείο των κρασιών. By the way, υπάρχει και πάνω όροφος για κοινωνικές μαζώξεις.
Μιλώντας για την κουζίνα, υπεύθυνος της γευστικής διεργασίας εδώ είναι ο πολύ αξιόλογος Βασίλης Χαμάμ, που παρουσιάζει πιάτα επηρεασμένα από κάθε μέρος από το οποίο κρατά η σκούφια του: Παλαιστίνη, Ιορδανία, Λίβανος, Θεσσαλονίκη μπλεντάρονται όμορφα σε προτάσεις απλές, κατανοητές και βαθιά νόστιμες.
Ακριβώς έτσι ξεκινάς με τις γεμάτες γλύκα ωμές γαρίδες Κοιλάδος που ξαπλώνουν πάνω σε σαλάτα λωτού και συνεχίζεις με ρουστίκ μοσχαρίσια γλώσσα με ρώσικη σαλάτα και πολίτικη σε ζύμωση - εξίσου ρουστίκ και πληθωρικό πιάτο είναι και η προβατίνα με (κανονικό) ξινόχοντρο, κεφίρ και κουκουνάρι, που θα μπορούσε να έχει έρθει απευθείας από κάποιο ορεινό χωριό.
Το δε παλαιστινιακό κοτόπουλο αναμένεται να κάψει καρδιές, με κονφί κρεμμύδια με σουμάκ, στραγγιστό γιαούρτι και πίτα. Κρατάς χώρο για το ψητό κυδώνι που επιπλέει σε μια φανταστική (έως εθιστική) ναμελάκα αραβικού καφέ. Γενικά, ο κατάλογος είναι μαζεμένος κι ευχάριστος, με πιάτα που δε βρίσκεις αλλού.
Συνοδεύεις το φαγητό με κάποιο κρασί από την περιεκτική λίστα που επιμελείται ο Δημήτρης Κούμανης από το "Heteroclito" και περνάς ειλικρινώς ευχάριστα με killer soundtrack που κινείται ανάμεσα σε Γιάννη Καλατζή και Γιώργο Ζαμπέτα, Γιώργο Νταλάρα και Πόλυ Πάνου κ.ο.κ.
Δίνω, τέλος, έξτρα πόντους για το branding και τις γραμματοσειρές, για το καλύτερο χάρτινο τραπεζομάντιλο της Αθήνας (που απεικονίζει το ευρύτερο κέντρο σαν νησί - ξέρεις, από τα αντίστοιχα στις ταβέρνες Ιονίου και Αιγαίου) και για το φιλικό και άκρως ενημερωμένο σέρβις.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
Διαβάστε Επίσης
