Λίγες ημέρες πριν, το εστιατόριο "Σπύρος και Βασίλης" έσβησε 50 κεράκια στην τούρτα της ζωής του. Ο μισός αιώνας λειτουργίας ίσως αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο, ένα checkpoint για να χαρακτηριστεί υπό οποιαδήποτε έννοια ένα μέρος ιστορικό.
Μερικά τέτοια επιμένουν έως και σήμερα, σε μία Αθήνα στην οποία έχουν αλλάξει πολλά, αν όχι τα πάντα. Βρίσκονται εκεί για να θυμίζουν την αξία του κλασικού και τη γοητεία του διαχρονικού. Τόσο, που ήδη θα έπρεπε να έχουν κινηθεί διαδικασίες από τις αρμόδιες αρχές -όποιες κι αν είναι αυτές- ώστε να χαρακτηριστούν μνημεία και να προστατευτούν, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε χώρες που σέβονται τη γαστρονομική τους ιστορία και το τουριστικό τους προϊόν.
Με αφορμή όλα τα παραπάνω ακολουθεί μια λίστα με εστιατόρια που αντέχουν ακόμη στο χρόνο και εξακολουθούν με τα πιάτα και τη φυσιογνωμία τους να ηρεμούν τις ψυχές μας.
Τα εστιατόρια
"L' Abreuvoir"
Το κολωνακιώτικο ρεστοράν εισήγαγε την ιδέα της υψηλής γαστρονομίας στην Αθήνα -κέρδισε μάλιστα και Χρυσό Σκούφο, το 1997- και ξεκίνηση τη δράση του το 1965. Από πότε συνεχίζει απτόητο τον προβενσάλ και αστικό γαλλισμό του, με λινά, κολλαριστά τραπεζομάντιλα, επάργυρα κηροπήγια, cloches και χαρακτηριστική εσάνς στην κουζίνα.
Steak tartare, σαλιγκάρια Βουργουνδίας, entrecotes, πάπια με πορτοκάλι και crepes Suzette δίνουν τον γευστικό τόνο, με το επαρκέστατο, τελετουργικό σέρβις και την εκτενή λίστα κρασιών να συμπληρώνουν την εικόνα. Στην κλασικά πολυτελή σάλα και απέναντι, στα φερ φορζε κάτω από τις μουριές, συναντά κανείς πιστούς όλων των ηλικιών.
"Βασίλαινας"
Κανένα άλλο ελληνικό εστιατόριο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει σερβίρει στα τραπέζια του περισσότερες διασημότητες απ’ όλο τον πλανήτη, αλλά ούτε ότι το αγάπησαν τόσο καλλιτέχνες και διανοούμενοι.
Εισήγαγε την ιδέα του menu degustation και σήμερα -πλέον σε νέο σημείο και στυλ- κερδίζει Βραβεία Ελληνικής Κουζίνας, ενώ παίζει σε άριστη σχέση ποιότητας-τιμής. Η ιστορία του ξεκίνησε το 1920 στον Πειραιά, σήμερα βρίσκεις τον "Βασίλαινα" στο αθηναϊκό κέντρο και τη σκιά του πρώην Χίλτον.
"Blue Pine"
Από το 1961 μέχρι σήμερα, το all time classic εστιατόριο της Κηφισιάς βασίζει τη διαχρονικότητά του σε κλασικά γαλλικά πιάτα, αβρό σέρβις και ρετρό αίσθηση. Ξεκίνησε τη διαδρομή του ως steak house, αλλά στα 90s ο Σωτήρης Κώτσης, που ήταν προηγουμένως με τον αδερφό του Αλέξη στο "Abreuvoir", το άλλαξε δίνοντάς του το γνωστό γαλλικό γευστικό χρώμα, το οποίο υλοποιείται με βατραχοπόδαρα, σαλιγκάρια Μπουργκινιόν, φουαγκρά, καφέ ντε Παρί, σουφλέ Γκραν Μαρνιέ.
"Μαγεμένος Αυλός"
Από το 1961 μέχρι σήμερα, ο "Μαγεμένος Αυλός"συνεχίζει να αποτελεί εμβληματικό σημείο στην πλατεία Προκόπων, με ολοζώντανες τις αναμνήσεις του Μάνου Χατζιδάκι και της φοβερής παρέας των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών που απαθανατίζονται στην περίφημη τοιχογραφία του. Έχει την αύρα cafe literaire, που η ορχήστρα βιολιών του πάει όσο και το φοντί και το φιλέτο Κοζάκ.
"Δουράμπεης"
Το κοντέρ της ιστορίας έχει ξεκινήσει να γράφει από το 1932, για μία από τις πιο εμβληματικές διευθύνσεις για σοβαρή ψαροφαγία στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα, ο "Δουράμπεης" συνεχίζει σταθερά στο δρόμο της ποιητικής θαλασσινής κουζίνας και φιλοξενίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Νίκος Ξυδάκης έγραψε το "Στου Δουράμπεη", που τραγουδάει ο Σωκράτης Μάλαμας. Το μαγαζί βέβαια έχει εκσυγχρονιστεί εδώ και μερικά χρόνια και η παλιά, απλή ταβέρνα έχει αποκτήσει το ντεκόρ ενός εστιατορίου του τώρα, εντάσσοντας κλασικά διαχρονικά στοιχεία.
Διαβάστε Επίσης
"Σπύρος και Βασίλης"
Αγαπημένο στέκι επιφανών κατοίκων της Αθήνας ήδη από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του, το φθινόπωρο του 1974, πάντοτε στο ίδιο σημείο, στο Κολωνάκι. Έχει στην ούγια το πνεύμα των 70s και μία παλιομοδίτικη αλλά διαχρονική γαλλική κουζίνα, με σύμβολά της entrecote café de Paris, το κλασικό ταρτάρ, το σατομπριάν, τις κρέπες και το πατέ φουά γκρα, που γίνεται χειροποίητο πάντοτε.
"Ράτκα"
Εκ των κλασικότερων σποτ της αθηναϊκής ελίτ, η "Ράτκα" έκανε ντεμπούτο ως "Μονπαρνάς" σε μια αστική γειτονιά σαν το Κολωνάκι, τον Οκτώβριο του 1975. Ξεκίνησε ως μπαρ, πραγματοποιώντας μία μάλλον για την εποχή underground αρχή, καθώς βλέπεις τότε η μοντέρνα ιντελιγκέντσια της πόλης σύχναζε ακόμη σε ζαχαροπλαστεία (και έτρωγε πάστες).
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
