
Από τα γκουρμέ hits της Μυκόνου και της Χαλκιδικής στις γευστικές εκπλήξεις της Πάρου, της Ίου και της Λευκάδας, η γευσιγνωστική επιτροπή των Χρυσών Σκούφων του «αθηνοράματος» οργώνει την Ελλάδα και ανακαλύπτει τα καλύτερα νέα εστιατόρια της σεζόν, που έκλεψαν την παράσταση φέτος το καλοκαίρι.

H Μύκονος είναι, ως γνωστόν, από τους πιο δυναμικούς τόπους γεύσης στην Ελλάδα, με πολλά openings κάθε χρόνο. Φέτος, πάντως, τρία εστιατόρια ξεχώρισαν ιδιαίτερα. Το κομψό και ρομαντικό Cabbanes (ξεν. «Myconian Villa Collection») στην Ελιά, μακριά από την ένταση της Χώρας και τα πολύβουα beach-restaurants του νησιού, με την ηρεμία του, τη θέα στον κόλπο και τις μελωδίες της άρπας, αποτελεί μια διαφορετική έξοδο για τη Μύκονο. Ο νεαρός και δυναμικός σεφ Στέλιος Αρακάς μαγειρεύει μια σύγχρονη διεθνή κουζίνα με ελληνικές αναφορές, που διακρίνεται για την ελαφράδα και την κομψότητά της.
Από τα πιο ενδιαφέροντα πιάτα είναι ο αστακός σε σούπα μοβ καρότου, το μοσχάρι στιφάδο με διάφορες υφές κρεμμυδιού και το βασιλικό καβούρι με μάνγκο, γκρέιπφρουτ, αγγούρι, αβοκάντο και καρπούζι. Δοκιμάστε οπωσδήποτε την τάρτα με μήλα ποσέ σε γλυκό κρασί Σάμου, crumble φουντουκιού, καραμελωμένα μήλα, μπάτερ σκοτς και παγωτό κανέλα. Εντυπωσιακό το food styling των πιάτων, συντονισμένο με το μοντερνισμό που δεσπόζει διεθνώς.

Σε εντελώς διαφορετικό στιλ, νεανικό και μοντέρνο, άνετο και ανάλαφρο το εστιατόριο Korali (ξεν. «Myconian Korali»), με αμφιθεατρική θέα στη Χώρα, εστιάζει σε μια σύγχρονη ελληνική κουζίνα. Ο σεφ Παναγιώτης Τσουκάτος δίνει με ένα πολύ προσωπικό στιλ αγαπημένες ελληνικές γεύσεις μέσα από μια φρέσκια κι ενδιαφέρουσα προσέγγιση: ο μπακαλιάρος σκορδαλιά που θυμίζει σασίμι σερβίρεται με μαγιονέζα γλυκού σκόρδου, σαφράν και παντζάρι, ο μαρινάτος γαύρος πάνω σε τραγανό ψωμάκι ισορροπεί εξαιρετικά με λευκό ταραμά και κρέμα ρεβιθιού, το μυλοκόπι σε σούπα τραχανά και λαχανικά ιδιαίτερα κομψό. Ο νεαρός σεφ Alsi Sinanaj (πέρυσι στο «Ling Ling by Hakkasan») ακολουθεί φέτος πιο προσωπική πορεία, καθώς άνοιξε το Wolves of Kitchen στον Ορνό.

Το κρεατολατρικό μενού ποντάρει αποκλειστικά στο Black Angus της φημισμένης αμερικάνικης φάρμας Creekstone και στην ξηρά ωρίμανση των κρεατικών, τα οποία σιτεύουν μόνοι τους για 45 ημέρες. Τomahawk, T-bone, New York steak και prime rib αποτελούν τον κορμό του καταλόγου, πλαισιωμένα από παραδοσιακές πίτες με χειροποίητο φύλλο και... cowboy hush potatoes, χωρίς να λείπουν και κάποιες θαλασσινές επιλογές. Ο πάγκος του χασάπη, όπου κόβονται παρουσία του πελάτου με χειροκίνητο πριόνι τα κομμάτια που διαλέγει, είναι πολύ εντυπωσιακός, ενώ μια δροσερή πινελιά προσθέτει το μικρό in-house μανάβικο με τα πολύχρωμα φρέσκα λαχανικά, για να διαλέξεις τη σαλάτα σου.

Το ντεκόρ παίζει με κομψή επίπλωση στη δροσερή στεγασμένη βεράντα, γήινα χρώματα, ξύλο, θαλασσινά στοιχεία, θαυμάσια φωτιστικά και boho ανέμελη διάθεση. Στη διπλανή Πάρο, τώρα, συναντήσαμε ένα εστιατόριο-έκπληξη ονόματι Στου Φρεντ μέσα στα παλιά σοκάκια της Παροικιάς. Ο σεφ Φρεντ Τσεσνό, δημοφιλής αστέρας της γαστρονομίας στη Γαλλία, αποφάσισε να δημιουργήσει αυτό το μικρό, ιδιαίτερο ρεστοράν ύστερα από είκοσι καλοκαίρια που έχει περάσει στην Πάρο. Το παλιό γκρεμισμένο σπίτι και ο κήπος του διαμορφώθηκαν σε μια κομψή αστική αυλή, με οκτώ όλα κι όλα τραπέζια που δεν καθίζουν παραπάνω από 22 άτομα. Ο Φρεντ δημιουργεί κάθε Τρίτη ένα νέο μενού πέντε πιάτων που σε ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο.
Η κουζίνα του είναι «global» ή, όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, cosmopolitan. Τα πιάτα σε πάνε από τη Βρετάνη στην Πάρο και από εκεί στην Μπανγκόκ ή την Ινδία, με γεύσεις ραφιναρισμένες, καλοκαιρινές και δροσερές. Ο χαλαρωτικός χώρος με τις λευκές φερφορζέ πολυθρόνες, ο μελετημένος φωτισμός, η ατμοσφαιρική μουσική, το σωστό σέρβις και η γευστική έκπληξη που επιφυλάσσει κάθε εβδομάδα το νέο μενού αποτελούν μια αλλιώτικη πρόταση εξόδου.

Ίσως το καλύτερο ιταλικό σε όλη την Ελλάδα άνοιξε φέτος στη Χαλκιδική. Πρόκειται για το Fresco, στο ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο «Dunes», μέσα στο συγκρότημα του «Sani Resort», που φέρει την υπογραφή του κορυφαίου Έκτορα Μποτρίνι. Bλέπει την ιταλική γευστική παράδοση μέσα από τη δημιουργική κι ενίοτε απρόσμενη ματιά του, επιφυλάσσοντας συχνά ασυνήθιστες προτάσεις. Χαρακτηριστική η καρμπονάρα με paccheri που, αντί για guanciale, έχει κοιλιά ξιφία και συμπληρώνεται με χτένια, γαρίδες και άλλα θαλασσινά, μαζί με σέσκουλα και πέστο από παντζάρι, ή το καρπάτσιο ξιφία με τον τρόπο των ψαράδων στη νήσο Έλμπα, που συμπληρώνεται από εμουλσιόν αιθιοπικού καφέ και φρουτο-πικάντικο σορμπέ νεκταρίνι με πιπεριά χαλαπένιο. Το ριζότο με παντζάρι, γκοργκοντζόλα και ποταμίσιες καραβίδες είναι πιάτο φαντεζί, ενώ πιο κλασική σπεσιαλιτέ είναι η καπνιστή βουβαλίσια μοτσαρέλα, με πλούσιο ιταλιάνικο γκασπάτσο, λάδι βασιλικού και ψωμί tumaco.

Το δεύτερο καλύτερο (μετά το «Etrusco») εστιατόριο της Δυτικής Ελλάδας, πάντως, άνοιξε στη Νικιάνα της Λευκάδας. Σε μια ρομαντική Veranda, απ’ όπου χαζεύεις το πηγαινέλα των ιστιοπλοϊκών και το όρος Κορπή στο βάθος, ο ex-sous chef του Μποτρίνι Τάσος Στεφάτος κεντάει μια πολύ μοντέρνα ελληνική κουζίνα, εν πολλοίς στηριγμένη στις εξαιρετικές πρώτες ύλες του νησιού, που τις σερβίρει σε ειδικά φτιαγμένα πιάτα μιας κεραμίστριας της Λευκάδας αλλά και σε θαλασσοδαρμένα ξύλα και βότσαλα.

Το καβούρι με φακές Εγκλουβής είναι μια σπουδή στο umami, στο «μπιάνκο όπως παλιά», ο ζωμός πάνω στον οποίο σερβίρεται ένας βελούδινος ημίπαστος μπακαλιάρος τεμπούρα μοιάζει με ηλεκτρισμένο dry Martini, το αρνί από τον Καστό στα «κάρβουνα» έχει γευστικότατο τσαγανό και σάλτσα από τον καραμελωμένο ζωμό του, το «σοφιγάδο: γράμμα από την Καρυά» βάζει σε ταχυδρομικό φάκελο ένα εξαιρετικό σούπερ μελωμένο στιφάδο!

Στο Φαληράκι της Ρόδου, πάλι, το Rattan κάνει αίσθηση καθώς το χαζεύεις απέξω και οι τριαντακάτηδες και άνω, Έλληνες και ξένοι, που το γεμίζουν χαίρονται τη μοντέρνα κοσμοπολίτικη κουζίνα και το δροσερό, εξωτικών τόνων ντεκόρ –σήμα κατατεθέν η συστοιχία διαφορετικών φωτιστικών που κρέμονται πάνω από το μπαρ–, που έχει σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας Μηνάς Κοσμίδης. Το ψαγμένο comfort συναίσθημα που σε γεμίζουν οι παπαρδέλες με σάλτσα σόγιας, μανιτάρια και μοσχαρίσια φιλετάκια αναδεικνύει αυτό το πιάτο στο καλύτερο του μαγαζιού, σε μια κουζίνα που επιμελούνται οι Δημήτρης Κονταράτος και Αντώνης Μανιάς και μαγειρεύει η πολύ καλή Χριστίνα Κουρδουνάκη. Αξιομνημόνευτα η φανταστική εσπούμα πατάτας με μαύρο σκόρδο και μαρμελάδα πιπεριάς και τα σοταρισμένα χτένια με κονιάκ, σπανάκι, μαύρη ταπιόκα και αέρα εσπεριδοειδών. Η μεταμοντέρνα μπουγάτσα με τραγανά φύλλα ρυζιού πασπαλισμένα με άχνη, με κρέμα ψημένου ανανά και παγωτό κανέλα είναι «πρέπει».

Στην Ίο, τώρα, οι επενδύσεις του μεγαλοεπενδυτή Άγγελου Μιχαλόπουλου αλλάζουν το τοπίο της εστίασης και της φιλοξενίας στο νησί. Φετινό του δημιούργημα το εντυπωσιακό beach restaurant Erego, σε ένα λευκό χώρο με υπεραιωνόβιες ελιές φυτεμένες τριγύρω (κάποιες έχουν μετατραπεί σε γλυπτά), μια τεράστια πισίνα μπροστά του, καρέκλες στο σχέδιο της κλασικής ψάθινης της ταβέρνας αλλά φτιαγμένες από άμμο (!) και γλυπτά στοιχεία στη διακόσμηση που εκφράζουν τις μεταμοντέρνες καλλιτεχνικές ανησυχίες του δημιουργού. Εκεί ο Γκίκας Ξενάκης, με σεφ τον Λουκά Τσάβο, προτείνει μια πολύ καλή κουζίνα ελληνική, comfort, της μοιρασιάς, παραδοσιακή, αλλά με τις τσαχπινιές της. Να, όπως το ηλεκτρισμένο βελούδο μιας ταραμοσαλάτας με τσιπς παντζαριού, το χταπόδι κρασάτο με δαμάσκηνα, ο μουσακάς με κρέμα γιαουρτιού κι ένα έξυπνο λαβράκι μαριναρισμένο σε y-ouzo (yuzu και ούζο).