Πρώτες ύλες, τοπικά ντελί, ιστορικές σπεσιαλιτέ, ειδικά κρασιά και μπίρες, off Broadway κοπές κρεάτων, lifestyle τρώγειν. Ένα περιεκτικό λεξικό με γεύσεις κι ετικέτες, που είναι (ή θα γίνουν οσονούπω) τάση στην Αθήνα.
Αβγά Benedict Αυτό το κλασικό, αγαπημένο και παλιομοδίτικο έδεσμα του αμερικανικού breakfast επανέρχεται στη μόδα εν Αθήναις μέσα από τα brunches που εξελίσσονται πλέον σε ισχυρή τάση. Πρόκειται για αβγά ποσέ πάνω σε English muffins μαζί με ζαμπόν ή μπέικον και πλούσια σος ολαντέζ. Ό,τι πρέπει για το hangover.
Bellota Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια το σπανιόλικο jamon iberico έχει κερδίσει πάρα πολλούς πόντους από τα «ξαδέρφια» του, το προσούτο της Πάρμα και του Σαν Ντανιέλε. Αλλά μαζί με το jamοn εμφανίζεται συχνά και ο όρος «bellota». Πρόκειται για την καλύτερη ποιότητά του, από χοιρινά ελευθέρας βοσκής pata negra, τα οποία τρέφονται αποκλειστικά στα δάση με βελανίδια.
Διάφραγμα ή hanger steak ή onglet Τελευταία έχει ανεβεί πολύ σε δημοφιλία και το βρίσκεις όχι μόνο στα εξειδικευμένα εστιατόρια για κρέας. Το μεγάλο ατού είναι η υφή του, ευχάριστα ινώδης, που κάνει την εξαιρετική γεύση του ανάγλυφη. Για να το ευχαριστηθείς, πρέπει να ψηθεί rare ή το πολύ medium rare.
Δροσουλίτες Συχνάζουν και στα καλά εστιατόρια, και στα ψαγμένα μπαρ. Τα φυλλαράκια τους είναι σαρκώδη και κατσαρά κι έχουν πολλές δροσοσταλίδες – σαν πρωινή πάχνη. Τραγανά, ζουμερά και πολύ δροσιστικά, με λεμονάτη γεύση που φρεσκάρει το στόμα.
Flat iron ή top blade steak Έχει μια αγριάδα στην υφή και τόσο γραμμένη νοστιμιά, που μπορείς να το φας και χωρίς να το αλατοπιπερώσεις! Προέρχεται από τον ώμο του βοδινού και διαδόθηκε πολύ ως ένας πιο οικονομικός τρόπος να χαρούμε το περίφημο Wagyu beef.
India Pale Ale Μια πολύ ξεχωριστή κατηγορία μπίρας με πολύ πιο ευδιάκριτα την πικράδα και το άρωμα του λυκίσκου, αλλά και πιο γραμμένη τη γεύση της βύνης εν συγκρίσει με την «αδερφή» της Pale Ale, που είναι… χλομότερη στα πάντα. Την έστειλαν στην Ινδία οι Εγγλέζοι στις αρχές 19ου αιώνα για τα στρατεύματά τους εκεί και περιείχε περισσότερο λυκίσκο για να διατηρείται καλύτερα.
Kale Αρχίζει να ακούγεται πλέον και στην Ελλάδα αυτό το super food που μοιάζει περισσότερο με το άγριο παρά με το ήμερο λάχανο. Η δημοφιλία του οφείλεται τόσο στη βαθιά, γεμάτη umami και μια στάλα πικράδα γεύση του όσο και στην αντικαρκινική δράση του και στις πολλές βιταμίνες που περιέχει. Η πιο νόστιμη εκδοχή του που έχουμε δοκιμάσει είναι στην τοσκανέζικη σούπα ribollita.
Natural wines Απολύτως αποδεκτός από όλους ορισμός δεν υπάρχει. Λέγοντας «natural wines» ωστόσο, εννοούμε εν πολλοίς κρασιά στα οποία δεν προστίθεται ως συντηρητικό διοξείδιο του θείου και γενικά υφίστανται τη μικρότερη δυνατή επέμβαση στην οινοποίησή τους (φιλτράρισμα, τεχνητές ζύμες, κ.λπ.). Έχουν διχάσει την παγκόσμια οινική κοινότητα, όμως οι οπαδοί τους είναι και πολλοί και φανατικοί.
Pad Thai Τώρα που τα ταϊλανδέζα εστιατόρια αυξάνουν το δυναμικό τους στην αθηναϊκή σκηνή, αυτή η αγαπημένη στην πατρίδα της street food λιχουδιά έρχεται στο προσκήνιο. Stir fried rice noodles με αβγά, τόφου, ξινό τάμαριντ, fish sauce, αποξηραμένες γαρίδες, σκορδάκι, τσίλι, ζάχαρη, καβουρντισμένα φιστίκια και φετούλες λεμονιού.
Skirt steak Το λένε αλλιώς και λεπτό διάφραγμα και η ιδιαιτερότητά του είναι οι κάθετες ίνες του κρέατος, που του χαρίζουν μεγαλύτερη τρυφεράδα. Έγινε διάσημο στα ’80s στην Αμερική τυλιγμένο σε μεξικάνικες fajitas, στα μέρη μας όμως είναι σχετικά νέα άφιξη. Αν μάλιστα προέρχεται από Wagyu beef, προτιμήστε το ψημένο σενιάν.
Tomahawk steak Η τελευταία τρέλα των steak aficionados μοιάζει με το πολεμικό τσεκούρι των ινδιάνων κι εξ αυτού ονομάζεται «tomahawk». Πρόκειται για το rib eye steak με το κόκαλό του, σαν γιγάντιο βοδινό παϊδάκι γαλλικής κοπής, ανάμεσα στα 1.100 και 1.300 γραμμάρια – το ευλογημένο. Πιάνεις το κόκαλο στα χέρια και… ξεκινάς τον πόλεμο.
Vegan Τελικά δεν είναι απλό να είσαι χορτοφάγος, αφού πρέπει να διαλέξεις ποιο δόγμα θα ακολουθήσεις. Ένας vegan δεν βάζει τροφή ζωικής προέλευσης στο στόμα του, αλλά ούτε ζάχαρη και κρασιά που έχουν υποστεί επεξεργασία με ζωικά προϊόντα (λ.χ. ασπράδι αβγού). Ένας raw vegan, από την άλλη, δεν τρώει φαγητό μαγειρεμένο σε θερμοκρασία πάνω από 46°C, διότι χάνει πολλές από τις θρεπτικές του ουσίες.
