Το νέο μεζεδοπωλείο με την υπογραφή του Ομίλου Καστελόριζο παίζει με τη νοσταλγία και την αύρα παλιού σπιτιού και στήνει σουβλίτσες στο τραπέζι.
Μου άρεσε αυτή η απόδοση του νεο-παραδοσιακού: παλιές καγκελόπορτες, φερφορζέ κιγκλιδώματα, πορτοπαράθυρα και ξύλινα παλιά καρούλια της ΔΕΗ παίζουν με τη νοσταλγία και την αύρα παλιού σπιτιού στο βαμμένο στα χρώματα της ελιάς καινούργιο μεζεδοπωλείο με τη σφραγίδα του ομίλου Καστελόριζο. Με εξίσου εύκολα αναγνωρίσιμους κώδικες σε πιο μοντέρνο στιλάκι, η κουζίνα μοιράζει τις δραστηριότητες της μεταξύ κρεατικών και θαλασσινών: από τη μία έχεις μπρουσκετάκια ψητής σαρδέλας με ψιλοκομμένη ντομάτα και κάππαρη, που αντί για φρυγανισμένο ψωμί έχουν πίτα, φρέσκα καραβιδάκια με σος μουστάρδας ή τηγανητές γαρίδες με τραγανό κουρκούτι και από την άλλη νόστιμες πατατούλες με τη φλούδα τους, που δένουν ωραία με απάκι και πράσινες ελιές, ή αβγά μάτια σε μαντεμένιο τηγανάκι, με τον κρόκο να χύνεται πάνω σε τηγανητές πατάτες, σουτζούκι και σάλτσα ντομάτα. Από τις σουβλίτσες για δύο που έρχονται στο τραπέζι δοκίμασα το μοσχάρι (υπάρχει και κοτόπουλο), μέτρια ψημένο, τα κομμάτια του οποίου εναλλάσσονται με πιπεριές, μανιτάρι και κρεμμύδι, ενώ οι χυμοί του στάζουν στις πατάτες. Το βρήκα ωραία ιδέα και αν κρίνω από την παρουσία τους στα γύρω τραπέζια, είναι και η πιο δημοφιλής…
