Στην Ακαδημία Πλάτωνος, εκεί όπου οι σκιές της ιστορίας σμίγουν με το φως μιας γειτονιάς που ξαναγεννιέται, αυτές τις γιορτές, ανάβει μια καινούργια εστία. Το "Άθoς" δεν ανοίγει απλώς τις πόρτες ενός εστιατορίου, ανοίγει έναν μικρό κόσμο όπου η γεύση γίνεται μνήμη και η φωτιά ξαναβρίσκει τον πρωταρχικό της ρόλο: να ενώνει ανθρώπους γύρω της.
Ο Παναγιώτης Πανταζής και ο Δημήτρης Γραμματικάκης στήνουν μια κουζίνα που δεν ακολουθεί την εποχή, αλλά την ακούει. Η ανοιχτή φλόγα δεν είναι τεχνική επίδειξη. Τα υλικά είναι εποχικά, δίκαια, γήινα. Κάθε πιάτο μοιάζει να κρατά μέσα του τον τόπο από τον οποίο προέρχεται. Ούτε φλυαρία στο πιάτο, ούτε θόρυβος στο χώρο.
Μόνο μια σιωπηλή υπόσχεση: να θυμηθούμε πως η ελληνική γεύση δεν χτίστηκε σε εργαστήρια, αλλά πάνω σε κάρβουνα, πέτρες, καζάνια, χέρια. Το μενού είναι λιτό, μα πίσω του απλώνεται ένας ολόκληρος χάρτης, τόποι που δεν ξεχνιούνται. Και κάπως έτσι, το "Άθoς" δεν είναι απλώς ένα νέο εστιατόριο είναι μια υπενθύμιση πως η γαστρονομία δεν είναι μόδα, αλλά μνήμη που ξυπνά με τη γεύση. Γιατί όταν η εμπειρία συναντά το πάθος, η φωτιά παύει να καίει και αρχίζει να δημιουργεί
