Δυνατά beats και boho chic παλέτα σε υποδέχονται με το που περνάς την είσοδο του "The C Beach Club", ενός μικρού αλλά αποψάτου sun & fun spot στην Α’ Ακτή Βούλας, όπου τα πάντα θυμίζουν κάτι από Μύκονο, αλλά και όχι ακριβώς: τα σκίαστρα από πλεχτά σχοινιά είναι εδώ, όπως και τα ντιζαϊνάτα φωτιστικά πάνω στην αφράτη αμμουδιά, ή οι πλούσιες μαξιλάρες πάνω σε μοντέρνες, minimal πολυθρόνες, γύρω από ντιζαϊνάτα τραπέζια που έχουν αέρα από Φτελιά σε μέγεθος boutique. Mε τα χορταστικά sunbeds στο βάθος να οδηγούν το βλέμμα στο τερέν του beach fun, και το καθιστικό στα μετόπισθεν να προσκαλεί για drinks & bites καταστάσεις, θυμίζει bite sized εκδοχή του "Allemagou" και, ποιος να το έλεγε, αυτό ακριβώς μαθαίνω αργότερα ότι είναι, με το ιδιοκτησιακό να τοποθετεί το "The C Beach Club" στην ευρύτερη οικογένεια του διάσημου μυκονιάτικου spot.
Μεσοτοιχία με το επερχόμενο σύμπλεγμα glamping του "91 Athens Riviera", αλλά και δύο βήματα από το "One & Only Aesthisis" και τα "Αστέρια", το "The C" ξεκίνησε τη διαδρομή του το περσινό καλοκαίρι, φέτος όμως είναι που ανοίγει το βηματισμό του, με το γευστικό του προφίλ να βγαίνει στην πρώτη γραμμή. Poke bowls και προσεγμένα snacks δίνουν γεύση στις βουτιές, ενώ κομψό μενού all day καλοφαγίας με δημιουργικό flair σερβίρεται στον resto χώρο, με τη Ντορίνα Ντεμάι και τον Λάζαρο Σταμούλη να έχουν το πρόσταγμα της κουζίνας. Έμπειροι κι οι δυο τους στην κοσμοπολίτικη πλευρά της γεύσης, με σταθμούς όπως το "Le Sapin”, ο "Βασίλαινας" και – προφανώς – το "Allemagou" στη διαδρομή τους, εδώ δίνουν έμφαση στη θαλασσοφαγία, σταχυολογώντας φαβορί από τα διεθνή ύδατα, με κατά τόπους ελληνικό twist.
Διαβάστε Επίσης
Απροσδόκητη και πρωτότυπη για τέτοιο περιβάλλον, η σαλάτα από κρύα χόρτα εποχής με φέτα και τριμμένη ντομάτα, είναι ιδέα που αξίζει ιδιαίτερα εύσημα για την τόλμη και την ευστοχία της, έτσι που οι ολοζώντανες γεύσεις της φέρνουν στο στόμα τη νοστιμιά του ελληνικού καλοκαιριού. Ο δε ταραμάς με αυγοτάραχο, πληθωρικός στη λιχούδικη υφή του, είναι ένα αναπόδραστο ξεκίνημα για τα καλοκαιρινά τραπέζια εδώ και, μολονότι σηκώνει ραφινάρισμα στη θαλασσινή του γεύση, παραμένει νόστιμος, με τις τραγανές λαδόπιτες Ρόδου που τον συνοδεύουν, να δίνουν προσωπικότητα στο πιάτο.
Ο τόνος tataki και το tiradito μαγιατικού, αν και αμφότερα ζορίζονται από την έντονη οξύτητα των ντρεσαρισμάτων τους, γοητεύουν τον ουρανίσκο με τη βελούδινη μπουκιά τους και επιβεβαιώνουν την επιμέλεια της κουζίνας στη συγκέντρωση ποιοτικής πρώτης ύλης (ωραία ιδέα εδώ η πάστα κόλιανδρου, που προσθέτει χαρακτήρα στα δυο πιάτα), ενώ τα λινγκουίνι με λεμονάτη σάλτσα και ταρτάρ γαρίδας, με περιποιημένο το ζυμαρικό και βουτυρένιο δάγκωμα στη γαρίδα, είναι μια θαλασσινή pasta που, καλιμπράροντας λίγο την ισορροπία στις θερμοκρασίες ζυμαρικού – θαλασσινού, θα βλέπαμε εύκολα να μπαίνει στα πιάτα - φετίχ του φετινού καλοκαιριού.
Πιάτα - εναλλακτικές για τους μη θαλασσοφάγους της παρέας, όπως το ριζότο "γεμιστών", ή τα black angus μπιφτεκάκια με γιαούρτι μυρωδικών και pico de gallo μπήκαν στο ραντάρ μας για μια επόμενη επίσκεψη, με ετούτη εδώ να κλείνει με την cremeux λευκής σοκολάτας με γιαούρτι, κόκκινα φρούτα και crumble αμυγδάλου: ένα αέρινο, γευστικό και γεμάτο φρεσκάδα επιδόρπιο που, χωρίς υπερβολή, θα σας δελεάζει να κάνετε μια μικρή στάση στο "The C" κάθε φορά που περνάτε από αυτό το σημείο της παραλιακής.
Διαβάστε Επίσης
