Εμπνεύσεις με υπογραφή
Κανείς δεν λέει όχι σε ένα δείπνο με θέα Ακρόπολη και σφραγίδα Λαζάρου. Ειδικά αν διανθίζεται με νέα και ενδιαφέροντα πιάτα.
Βρέθηκα στο «Βαρούλκο» πριν από μερικές ημέρες, δοκίμασα και σταχυολογώ. Φαντάζεστε εστιατόριο ψαριού να σερβίρει πεϊνιρλί; Προφανώς όχι, και κακώς, διότι ο Λευτέρης το τόλμησε και πέτυχε. Στεγνή και αφράτη βάση με μετρημένη βουτυρένια αίσθηση, μάγουλα σφυρίδας και πάστα τρούφας δίνουν ένα συνολάκι μούρλια. Εντάξει, «πνίγεται» λίγο η θαλασσινή αύρα της σφυρίδας, αλλά μέχρι να το καταλάβεις το πιάτο έχει αδειάσει. Αν σας πως τώρα ότι έφαγα «Λίτσα» με άνυδρη λευκαδίτικη φακή, σίγουρα θα με ρωτήσετε τι είναι η... λίτσα. Μιλάμε για ένα εξαίρετο σε σάρκα (τονοειδούς χαρακτήρα) ψάρι που συνδυάζεται άψογα με μια κόκκινη σος μπουρδέτο και φακές. Το δοκίμασα για πρώτη φορά στην καριέρα μου και αξίζει από μόνο του τη μετακίνηση. Αν ενδιαφέρεστε για κάτι πιο απλό, πολύ καλό είναι και το λευκό κριθαράκι με κρασί Λήμνου, ελάχιστο σκόρδο και κυδώνια - ριζότο (χύλωμα και al dente συνυπάρχουν και κολακεύουν) σε εκδοχή πάστας. Τέλος, δημιουργικό βήμα κάνει και η αχινοσαλάτα σε συνδυασμό με σαμπάνια (προσφέρει το όξινο στοιχείο) και κασίς που όσο κι αν φαίνεται περίεργο αναδεικνύει τις ιωδιούχες αρετές του αχινού. Οι παραδοσιακοί του λεμονιού και του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου μπορεί να μην το υιοθετήσουν. Γι' αυτούς όμως που «ψάχνονται», το πιάτο (για την ακρίβεια τρία κουταλάκια) έχει άποψη και βγάζει «ιδέα». Όσο για το κρασί, εμπιστευθείτε τον sommelier του «Βαρούλκου» Γιώργο Σπύρου. Είναι μελετημένος και θα σας κάνει προτάσεις για κρασί σε ποτήρι τις οποίες αποκλείεται να μετανιώσετε. Όπως, άλλωστε, δεν θα μετανιώσετε αν αφήσετε τον Νεκτάριο Ντάλα να «κάνει παιχνίδι» με το εισαγωγικό απεριτίφ. Θα το απολαύσετε και θα μάθετε κάποια tips για μια επανάληψη στο σπίτι. Μονάχα βιαστείτε. Οι καλές ημέρες που επιτρέπουν ταράτσα, άρα και θέα Ακρόπολη, λιγοστεύουν επικίνδυνα. Διονύσης Κούκης INFO
Βαρούλκο, Πειραιώς 80, 2105228400. Κλειστά Κυριακή. Τιμή: € 50-60.
