
Okra σημαίνει μπάμια κι αυτό ίσως δεν είναι το πιο θελκτικό όνομα που μπορεί να σκεφτεί κανείς για εστιατόριο. Όμως, η αλήθεια είναι πως το παρεξηγημένο κηπευτικό δεν εμφανίζεται ούτε μια φορά στο μενού του "Okra" στο Μοναστηράκι, οπότε μη βιαστείτε να δικάσετε: το ρομαντικό loft με τον ανάλαφρο, αδιόρατα ρετρό διάκοσμο και την καρτποσταλική θεά στην Ακρόπολη κινείται σε σαφώς πιο comfort μονοπάτια, με την υπογραφή, μάλιστα, του πάντα δημιουργικού και ενδιαφέροντα Δήμου Μπαλόπουλου.

Πατώντας σε ελληνικά κλασικά και διασκευάζοντας δικά του signatures, ο Μπαλόπουλος, με head chef του τον Άκη Λατσώνα, έχει σχεδιάσει ένα μενού προσιτό και ευνόητο, κατάλληλο για το κοινό ενός απ’ τα πιο τουριστικά σημεία της πόλης, πάλι όμως μη βιαστείτε να δικάσετε: η κουζίνα είναι κάθε άλλο παρά τουριστική, με πιάτα που έχουν σκέψη, φαντασία και – σε περιπτώσεις – τόλμη.

Για παράδειγμα, οι λαχανοντολμάδες του "Okra" είναι από τους καλύτερους της Αθήνας: με το λάχανο φίνο και τόσο-όσο τραγανό, έχουν τη λεπτεπίλεπτη χάρη μιας gyoza, που κρύβει μέσα μαυλιστική μπουκιά από κόκκινη γαρίδα, ενώ η κρέμα από σαλάμι Λευκάδας που συνοδεύει, προσθέτει πικάντικες νότες που ταιριάζουν χάρμα με το καψάλισμα του λάχανου στην πλάκα πριν το σερβίρισμα.

Σε αντίστοιχο fine comfort πλαίσιο κινείται και η παραλλαγή της σουπιάς με σπανάκι, την οποία η κουζίνα σερβίρει πολύ σωστά ψημένη και κομμένη σε χοντρούς κύβους, για να καταλαβαίνεις το κρουστό της δάγκωμα, σκορπισμένη σε εκφραστική κρέμα πατάτας – σπανάκι. Τα δε φασόλια caccio e peppe, με αχνιστά όστρακα και αυγοτάραχο, είναι ένα εντυπωσιακής γευστικής δριμύτητας πιάτο, που θα τόνιζε ακόμη πιο ωραία τον surf n turf χαρακτήρα του με μεγαλύτερη γαλαντομία στο αυγοτάραχο, δεν παύει όμως να εκπλήσσει με την αρμονία που βρίσκει στα φαινομενικά αταίριαστα υλικά.
Διαβάστε τι άλλο δοκιμάσαμε και πώς μας φάνηκε, στην αναλυτική μας κριτική