
Είναι ίσως το κλασικότερο απ’ τα στέκια της Κηφισιάς, με τις σάλες στο ισόγειο, και στον όροφο του ατμοσφαιρικού νεοκλασικού να έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στις νύχτες της περιοχής, ενώ ο ευρύχωρος κήπος του, με τη δροσερή πρασινάδα και τα ολόλαμπρα μάρμαρα, παραμένει ένας από τους ομορφότερους των Βορείων Προαστίων.

Τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου το "Cash" παραμένει πιστό στην αγάπη του για φαγητό μετά μουσικής, και η εμπειρία ενισχύεται με ζωντανό τραγούδι και electro house beats. Το βράδι Τρίτης που επισκεπτόμαστε εμείς την κλασάτη αυλή του, τα πράγματα είναι πιο ήσυχα, με την ολόφωτη μπάρα να ντύνει σκηνογραφικά το al fresco σαλόνι που εκπέμπει vibes ραφινάτου summer garden. Ιδανική συνθήκη δηλαδή, για να εστιάσουμε στην κουζίνα του, "Cash", που επιστρέφει φέτος άκρως φρεσκαρισμένη, με τον Θάνο Στασινό επί κεφαλής της.

Ανανεώνοντας τη συνεργασία του με τον Γιάννη Μωράκη, αρκετά χρόνια μετά το μεγάλο τους σουξέ στις πρώτες εποχές του κολωνακιώτικου "Nikkei", ο Στασινός επιστρέφει εδώ πιο ώριμος και στιβαρός, και φέρνει στο "Cash" ένα κάποιο μυκονιάτικο vibe, με πιάτα που έχουμε δει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο "Byblos" του, αλλά και την ασυναγώνιστη έφεσή του στο ιαπωνικό fusion σε πρώτο πλάνο.

Εν προκειμένω, μάλιστα, όχι μόνο στα παντρέματα της ιαπωνικής κουζίνας με τις λατινοαμερικανικές επιρροές που αγαπά, αλλά και με αναφορές εντελώς ελληνικές, που δίνουν στο μενού χαρακτήρα ξεχωριστό και ιντριγκαδόρικο: σκεφτείτε nigiri με στιφάδο, τεμπούρα με πρασοσέλινο, και gyozas κοκκινιστές.
Διαβάστε τι δοκιμάσαμε και πώς μας φάνηκε στην αναλυτική μας κριτική.