Δημήτρης Αντωνόπουλος
Εχουν περάσει τεσσεράμισι χρόνια από τότε που ξεκίνησε την πλεύση του στη Βούλα το "Ακροβόλι" και από τότε εξελίσσεται, κρατώντας σταθερά τη γραμμή των ποιοτικών ψαριών και θαλασσινών. Η εξέλιξη ξεκινάει από την ομάδα της κουζίνας όπου, εκτός από τους Φώντα Κατσίμαγκλη και Μίλτο Γιάννου που άνοιξαν τα πανιά της, σήμερα συμμετέχουν επίσης οι Παναγιώτης Λιατόπουλος και Γιάννης Χατζηδάκης.
Για ορεκτικό υπάρχει πάντα το εξαιρετικό χταπόδι στα κάρβουνα, λιαστό, μαστιχωτό, πεντανόστιμο και με τσαγανό, αλλά το μενού περιλαμβάνει πλέον πολλές προτάσεις στρειδιών, maki roll και άλλες επιπλέον καινοτομίες. Την πιο ιδιαίτερη θα τη χαρείτε αν, όντας σχετικά μεγάλη παρέα, διαλέξετε ένα μεγάλο ψάρι και αφήσετε την κουζίνα να ξεδιπλώσει τις προτάσεις της αξιοποιώντας διαφορετικά κάθε κομμάτι του. Εμείς διαλέξαμε φαγκρί και το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε μ’ ένα nigiri sushi από την κοιλιά του, αλειμμένη με σάλτσα τεριγιάκι. Η συνέχεια εξελίχθηκε ορεκτικά μ’ ένα σεβίτσε και τις φέτες του ψαριού μαριναρισμένες σε αλάτι, ζάχαρη, λάιμ και καπνιστό τσάι, και σερβιρισμένες με leche de tigre.
Ήρθε η ώρα για τα μαγειρεμένα και πρώτα προσγειώθηκαν στο τραπέζι ελαφρώς dirty παϊδάκια φαγκριού πάνω σε ξύλινη τάβλα, μαζί με τραγανό πατατάκι τηγανητό και σκορδάτη σάλτσα γλυκιάς πιπεριάς. Έτσι φτάσαμε στο κεφάλι, τα κομμάτια του οποίου έδωσαν πλούσια γεύση σε γλυκοφάγωτο κριθαρότο με μπόλικα μυρωδικά. Το φινάλε στο κεφάλαιο φαγκρί γράφτηκε πρωτότυπα και πολύ μοντέρνα, με τη ζουμερή ουρά του να σερβίρεται τυλιγμένη σε αμπελόφυλλα με ένα καρβέλι χωριάτικου ψωμιού και μια σάλτσα με δροσερή ένταση ντομάτας, κρεμμυδιού, σκόρδου, μαϊντανού.
Υπάρχουν κι άλλα ωραία εδέσματα στο μενού που προτείνει το "Ακροβόλι". Τα γαλλικά στρείδια με ξίδι passion fruit και ταμπάσκο σημαίνουν πικάντικο, ιωδιούχο εξωτισμό. Η σαλάτα με τρίχρωμα παντζάρια, πλούσιο καπνιστό χέλι, πίκλα σιναπόσπορου και βινεγκρέτ μουστάρδας με μέλι έχει βαθιά γεύση. Το νεωτεριστικό σαγανάκι γαρίδας Μικρολίμανο έχει εντάσεις, με τη φέτα να παίρνει τρεις υφές. Αν πάλι θέλετε να δείτε ένα κλασικό Wellington να εκσυγχρονίζεται δημιουργικά, τότε πρέπει να δοκιμάσετε τον ντελικάτο τόνο ψημένο σε σφολιάτα και σερβιρισμένο με απαλό πουρέ καπνιστής μελιτζάνας και ντεμιγκλάς.
Το ηρωικό φινάλε γράφεται με μπαχαράτο τραγανιστό μπακλαβά με κρέμα πικραμύγδαλου και παγωτό καϊμάκι ή με φοντάν σοκολάτας με παγωτό και crumble αλατισμένης καραμέλας. Το εκλέρ λευκής σοκολάτας με κρέμα λεμόνι και λουίζα στέκεται ένα βήμα πίσω.
Η ανακαινισμένη παλιά μονοκατοικία του 1936, με την όμορφη κοκκινωπή πέτρα σε κοντράστ με το λευκό κι ένα πολύ ωραίο θαλασσί, πλημμυρίζει ζωντανή, ευχάριστη ατμόσφαιρα και, διόλου τυχαία, το εστιατόριο έχει γίνει σημείο αναφοράς στα νότια προάστια.
Τιμή: € 30-35.
