Το όμορφο εστιατόριο και μπαρ φέρνει εδώ και λίγους μήνες μοντέρνο ελληνικό αέρα στην οδό Σκούφου συμπληρώνοντας το πλούσιο μωσαϊκό γεύσης που έχει διαμορφωθεί σε αυτόν τον αγαπημένο και μικροσκοπικό δρόμο του κέντρου. Και δεν αναφέρομαι μονάχα στο όνομα "Anthes" που προέρχεται από ένα αναγραμματισμό της λέξης Αθήνα στα αγγλικά ή στο εντυπωσιακό mural που έπλασε το γνωστό αρχιτεκτονικό γραφείο Nine Design απεικονίζοντας το αθηναϊκό downtown, αλλά κυρίως στο πολύ ενδιαφέρον ρεπερτόριο γεύσεων που δημιουργεί ο ταλαντούχος σεφ Ιπποκράτης Αναγνωστέλης.

Στο ολοκαίνουργιο μενού που τρέχει εδώ και λίγες μέρες, και εκτελεί με καλό χέρι η στενή του συνεργάτιδα Κωνσταντίνα Παναγιωτοπούλου, μένει πιστός στο γνώριμο μαγειρικό του ύφος που εστιάζει στις μοντέρνες ελληνικές γεύσεις χωρίς να αρνείται τα αγαπημένα του δάνεια από άλλες κουλτούρες όπως η ιαπωνική, και βρίσκεις πολλές ωραίες ιδέες που σε κάνουν να τις θελήσεις. Σκεφτείτε για παράδειγμα έναν καπνιστό ταραμά που συναντά τη γήινη αντίστιξη πράσου μαγειρεμένου κονφί ή ένα εξαιρετικό ταρτάρ σφυρίδας με κομψές εντάσεις και μια πολύ ενδιαφέρουσα κρέμα μαύρης ελιάς που του πηγαίνει πολύ. Στα ιαπωνικά πιτάκια gyozas είναι τόσο χαρακτηριστικά ελληνικό το ζουμερό λουκάνικο Μυκόνου της γέμισης που σε επαναπατρίζει αυτοστιγμεί, ενώ το μαδημένο κότσι αρνιού θυμίζει μαγειρευτό τυλιγμένο σε πεντατράγανη κροκέτα κι έχει για συνοδεία εκφραστική κρέμα λιαστής ντομάτας και αρσενικό Νάξου που σκάει σαν δυναμίτης στο στόμα.

Περνώντας στα κύρια, ο μουσακάς με καραμελωμένη μελιτζάνα και μπεσαμέλ κατσικίσιου τυριού παραμένει βεβαίως ένα πιάτο αναφοράς του σεφ από τα χρόνια που τον πρωτογνωρίσαμε στη Μύκονο, βρίσκω όμως πως το παστίτσιο του χρειάζεται έναν πιο χοντρόκοκο κιμά για να αποδώσει πιο πειστικά την παραδοσιακή αίσθηση του πιάτου. Η λινγκουινάδα με αχνιστή σφυρίδα, εσπεριδοειδή και αφυδατωμένα ντοματίνια είναι πιάτο καλοφτιαγμένο με το ψάρι του μελωμένο και το ζυμαρικό εξαιρετικό.

Η ιαπωνική ψησταριά robata παίρνει φωτιά και ψήνει με μαεστρία, είτε κρέας όπως το αρνίσιο μπούτι με φρικασέ μανιταριών και σος ολαντέζ ενισχυμένη με yuzu είτε ψάρι σαν τη χυμώδη σφυρίδα με σάλτσα σαν πικάτα από ψητό μπρόκολο, σταμναγκάθι και ντοματίνι που σερβίρεται με τσακώνικη μελιτζάνα στα κάρβουνα ενισχύοντας τη γεύση με αρώματα καπνού.

Για το τέλος, ο σεφ παρουσιάζει το κλασικό αρμενοβίλ σε εκδοχή σάντουιτς με φίνες φετούλες παντεσπάνι, χωρίς όμως να ξεχνά και τους λάτρεις του εξωτισμού που αξίζει να προτιμήσουν το Kumaru με μους βανίλιας αρωματισμένη με tonka και μια ρευστή καρδιά από passion fruit και αχλάδι που κάνει τη διαφορά. Η μπάρα, σε επιμέλεια του Θάνου Τσεκούρα ("Bank Job"), παίζει δυνατά με σπέσιαλ κοκτέιλ σαν το Wonderlust με τζιν και πλούσια αρώματα ιβίσκου, ροδάκινου και μανιταριού.