Τί είν’ η Αθηναϊκή Ριβιέρα μας; Μην είν’ εκείνη η ιδέα η διαφορετική, η "out of the box" που ψάχνω αυτές τις γιορτές; Το σκέφτομαι, δεν είμαι σίγουρος για το "out of the box", ιδέα όμως – και πολύ ωραία – είναι. Ένα προσωπικό top 4 των επιλογών που έχει κανείς "κάτω από το Νιάρχο", ειδικά τώρα που τα φωτάκια των γιορτών λαμπυρίζουν στ’ ακρογιάλι.
Bungalow 7
Είναι εντυπωσιακό όποια ώρα της ημέρας και να έρθεις. Τα πρωινά το Bungalow είναι ήσυχο, φωτεινό, παίζει ωραίες μουσικές, έχει ένα vibe πολύ δικό του, super cool, που σε κάνει να θέλεις να μετακομίσεις το γραφείο σου εδώ σε ένα από τα mid-century lounges. Να πω την αλήθεια η θέα στη θάλασσα είναι τόσο εντυπωσιακή που μπαίνοντας πρώτα είδα το κρουαζιερόπλοιο στο γαλάζιο ορίζοντα και μετά το mid-century lounge, την προσεκτικά επιλεγμένη, earthy χρωματική παλέτα, την retro-chic ξύλινη επένδυση στην οροφή, το τεράστιο μαρμάρινο μπαρ – που επιπλέον φωτίζεται – και τo Shogun, εκείνο το iconic φωτιστικό δαπέδου του Mario Botta για την Artemide.
Το βράδυ το vibe αλλάζει. Δεν θέλω να μετακομίσω το γραφείο μου, θέλω να κάνω party. Αν είμασταν σε κάποια άλλη δεκαετία – και σε κάποιο άλλο μέσο – ίσως έγραφα τη λέξη "μουσικάρες", μπορεί και "ποτάρες", τώρα όμως αυτά δεν ταιριάζουν γιατί είμαστε στην πρωτοπορία, αλλά πιστεύω είναι σαφές τί θέλω να πω. Αυτό ακριβώς που καταλαβαίνουμε όλοι συμβαίνει εδώ το βράδυ. Plus το εξωστρεφές, κοινωνικό μενού του Ντίνου Φωτεινάκη που είναι ιδανικό για να μπει στη μέση του τραπεζιού και να μοιραστεί. Όλο πολύ cool, πολύ comfort, πολύ ωραίο.
Λ. Ποσειδώνος 110 / 211 1907001
Ark
Πιστεύω η πιο κλασική, η πιο σταθερή αξία της Αθηναϊκής Ριβιέρας. Έχω κάνει ολόκληρη συζήτηση εδώ, πάνω από μαναρόλια μαγειρεμένα με πράσα στη γάστρα, με κανελόνια μανιταριών, για το αν ο χώρος του Ark έχει περισσότερο μια αίσθηση γαλλικής εξοχής με τα ντεκαπέ έπιπλα, τις λευκομπέζ αποχρώσεις και τις υφές, ή αν θυμίζει και κάτι από Ινδοκίνα. Επίδοξη Κατρίν Ντενέβ το είπε το δεύτερο. Σε κάθε περίπτωση το Ark είναι ιδανικό για να έρθεις το πρωί να καθίσεις έξω και να σε λούζει ο χειμωνιάτικος ήλιος, ενώ πίνεις τον καφέ σου με έναν καλό φίλο από την Κάλυμνο που είχες να δεις καιρό. Ή φυσικά να έρθεις το βράδυ για να δοκιμάσεις τον μπακαλιάρο μπουρδέτο, ψημένο μέσα σε κολοκύθα, του Γιάννη Μπαξεβάνη. Λίγοι Έλληνες chefs αγαπούν την ελληνική παράδοση τόσο όσο ο Γιάννης Μπαξεβάνης, λίγοι έχουν ασχοληθεί τόσο με τη διατήρηση και την εξέλιξη των γεύσεων και των τεχνικών που την κάνουν διαίτερη και μοναδική. Φέτος ο chef αγαπάει ιδιαίτερα την κολοκύθα – είναι φανερό στο μενού. Δοκιμάστε τα πιάτα, πραγματικά αξίζουν.
Γρ. Λαμπράκη 2 / 210 8948882
Ora by Ettore Botrini
Η streamlined αρχιτεκτονική των μέσων του 20ου αιώνα αναβιώνει στις εντυπωσιακές καμπύλες, τα οργανικά σχήματα και τις ρευστές φόρμες του κεντρικού κτιρίου του One & Only Aesthesis. Περνάω τα ponds με το στοιχείο του νερού, κατεβαίνω τη dramatic σκάλα – κάπως πιο αργά γιατί το ζητάει η ίδια η σκάλα, γι’ αυτό είναι σχεδιασμένη – και βρίσκομαι στο Ora by Ettore Botrini. Και από εδώ θέα θάλασσα. Το εστιατόριο καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα "grand αλλά και intimate”, "retro αλλά και σημερινό", να έχει "γαστρονομικό ενδιαφέρον" αλλά να είναι και "comfort". Αριστοτεχνικά παιχνίδια ισορροπίας συμβαίνουν εδώ και είναι εμφανή παντού, από το χώρο με το πάτωμα που θυμίζει blown-up terrazzo και τα κομψά, καμπυλωτά σεπαρέ ολόγυρα, έως το μενού που υπογράφει ο Ettore Botrini και εκτελεί ο resident chef Φάνης Καραδήμας. Στα πιο αξιοσημείωτα πιάτα, τα λινγκουίνι με αχινό και αυγοτάραχο. Μυρωδάτα, με τη δύναμη και τη φρεσκάδα της θάλασσας, εξελίσσονται σε signature του Ora. Θα σημείωνα επίσης το πεϊνιρλί με την τρούφα και τον βασιλικό από τον ξυλόφουρνο. Πιο "εύκολα" δημοφιλές, φυσικά όχι χωρίς λόγο, αφού η ζύμη του είναι από αυτές που γράφουν στη μνήμη…
Ξεν. One & Only Aesthesis / 216 6861310
Cova Astir Marina
Πώς θα ήταν η Via Montenapoleone του Μιλάνου αν έβλεπε θάλασσα; Η απάντηση είναι "όπως η Astir Marina". Ακριβώς όμως. Από τη μεγάλη τζαμαρία δίπλα στο τραπέζι μου βλέπω τα λογότυπα των high fashion brands να καθρεφτίζονται καθησυχαστικά στα γαλανά νερά της Μαρίνας του Αστέρα Βουλιαγμένης. Ανάμεσα τους καθρεφτίζεται και το λογότυπο του Cova. Το κλασικό maritozzo που έχω μπροστά μου, δεν θα μπορούσα να το βρω πουθενά αλλού – τουλάχιστον όχι το συγκεκριμένο με το τόσο αφράτο μπριός και τη βελούδινη, αέρινη σαντιγί. Το δικό μας Cova έχει όλο το hype του Μιλανέζικου, με το ανάλογο κοινό, το αντίστοιχο vibe κλπ, κερδίζει όμως – αν μπορώ να το πω – στα σημεία. Είναι λιγότερο φασαριόζικο, λιγότερο "tourist trap", ενώ από το επάνω επίπεδο έχει και αυτή τη θέα στα κομψά κατάρτια και το βαθύ γαλάζιο της Μαρίνας που δεν συγκρίνεται. Δεν ξέρω πώς είναι το βράδυ, δεν έχω έρθει – ακόμα – το μεσημέρι όμως είναι πραγματικά υπέροχο. Σούπερ φωτεινό και φίνο, και βέβαια σούπερ νόστιμο.
Astir Marina / 214 4448250
