Είναι το πιο γοητευτικό opening τελευταία στην Αθήνα το ξενοδοχείο "The Dolli at Acropolis" του ομίλου Ν. Δασκαλαντωνάκη στη Μητροπόλεως. Ο συνδυασμός της αναπαλαίωσης του εκλεκτικιστικού μεγάρου Καλλιμασιώτη (έργο του σπουδαίου αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή το 1925) με το καλόγουστο μεταμοντέρνο mix & match εντυπωσιακών κλασσικών και σύγχρονων στοιχείων στο lobby και γενικότερα στους εσωτερικούς χώρους του ξενοδοχείου από το Liakos Associates Architects, κάνουν αυτό το project "πρέπει" στην πρωτεύουσα.
Ανεβαίνοντας δε στο roof top όπου βρίσκεται το εστιατόριο "Dolli’s" και η πισίνα, νιώθεις τη διαφορά της θέασης της Ακρόπολης από τόσο κοντά σ ένα πανοραμίκ που περιλαμβάνει Αστεροσκοπείο, Θησείο, αλλά και Βιβλιοθήκη του Αδριανού που σπανίζει η θέα της. To εστιατόριο είναι καλά προστατευμένο με γυαλί όσο ο καιρός δεν επιτρέπει ακόμη openair γεύμα έτσι που η μοναδική θέα να είναι στη διάθεσή μας απρόσκοπτη, η επίπλωση ελαφριά, στυλάτη και αναπαυτική, τα τραπέζια μαρμάρινα, όπως και το μπαρ αλλά με ματ πορώδη ματ επιφάνεια και διαδοχικές καμπύλες από πάνω μέχρι κάτω για να εκφράζει τον απόηχο και τη σύνδεσή του με το εμβληματικό μνημείο της πόλης. Παρεμπιπτόντως το "Dolli" προκύπτει από τον αναγραμματισμό του idol μαγνητίζει το βλέμμα στη θέασή του. Το μενού του "Dolli’s" το έχει επιμεληθεί ο έμπειρος executive chef του Cape Sounio Grecotel Σάκης Τζανέτος και έχει πολύ κοσμοπολίτικη διάθεση με hit δημοφιλείς σπεσιαλιτέ. Η γαστρονομική φροντίδα από τις καλοφτιαγμένες, ορεκτικές μπουκιές των amuse – bouche. O σολομός tiradito συνδυάζει την ισοροπημένη λιπαρότητά του με passion fruit, ponzu και τρούφα και οι γαρίδες tempura διαθέτουν ωραίο τραγάνισμα, αρωματική γεύση και συνδυάζονται πετυχημένα με μαγιονέζα τζίντζερ. Τα σούσι που τυλίγει ο ασιάτης σεφ, αν κρίνω από τα σολωμός – γουακαμόλε – λάιμ και χέλι – αγγούρι – chives – σάλτσα unagi είναι πολύ σωστά. Τα dumpling γαρίδας είναι μεν χοντρουλά αλλά με καλή ζύμη και νοστιμιά που περισσεύει. Το ριζότο σαφράν με σπαράγγια και παρμεζάνα έχει γεύση ππου γράφει, η υφή του όμως έφερνε σε πιλάφι χωρίς ιταλικό al dente. Σίγουρα έκπληξη το toban beef με απρόσμενα γευστικό φιλέτο συνδυασμένο με μανιτάρια satay και σάλτσα teriyaki και οι πολύ καλές αρνίσιες κοτολέτες με θυμάρι. Καλύτερες όλων οι παπαρδέλες με μυρωδάτο και ζουμερό αστακό μαζί με μπισκ που διαθέτει πολύ πυκνή γεύση.
Η τελευταία επιδόρπια αίσθηση είναι επιπέδου με μια πάβλοβα με namelaka λευκής σοκολάτας στακάτες μαρέγκες, κόκκινα φρούτα και παγωτό βανίλια, και ακόμη καλύτερη η πλούσια, βαθιά γευστική crème brulee με πεντατράγανη κρούστα.
(-) Με τόσο νόστιμη γεύση στο ριζότο πρέπει η al dente υφή να είναι αδιαπραγμάτευτη.
(+) Τα επιδόρπια είναι δυνατό χαρτί στην εμπειρία του "Dolli’s"
