Αν η Σαντορίνη λάμπει ως το sunset island του παγκόσμιου ταξιδιωτικού χάρτη, η Θηρασιά είναι το αδερφάκι που μένει χρόνια στη σκιά, αφού παρά την κοντινή απόσταση (μόλις 10 λεπτά απ’ το λιμάνι του Αμμουδιού, με τη λάντζα που κάνει τα καθημερινά δρομολόγια), θεωρείται προορισμός μονάχα εναλλακτικός. Κι αυτό κυρίως ως μεσημεριανή στάση όσων επιστρέφουν με τα ξύλινα καΐκια απ’ τη Νέα Καμένη, ή άντε για τους hikers που έχουν ήδη διασχίσει τα μονοπάτια του Ημεροβιγλίου και ψάχνουν κάτι πιο μοναχικό.
Εδώ και μερικές εβδομάδες, όμως, το νέο εστιατόριο των Χάρη Βρη και Φάνη Μαϊκαντή, με το όνομα – γλωσσοδέτη "Qhera" (προφέρεται Κέρα), έχει καταφέρει να βάλει τη Θηρασιά στο γαστρονομικό χάρτη της Σαντορίνης, προσφέροντας στον επισκέπτη μια ευκαιρία γείωσης από την πολυτέλεια της Καλντέρας κι επανασύνδεσης με τα πιο αγνά συστατικά του ελληνικού καλοκαιριού: την νοστιμιά της απλότητας, τη ζεστασιά του ήλιου και τη δροσιά της χαλαρής φιλοξενίας.
Σ’ αυτήν την αίσθηση επανακαλιμπραρίσματος που προσφέρει, μεγάλο ρόλο παίζει η απλόχωρη εξέδρα που ξεδιπλώνεται πάνω από τη θάλασσα, όπως και η καλαμωτή που φιλτράρει τον ήλιο, ρίχνοντάς τον γλυκαμένο πάνω στις όμορφες μαξιλάρες. Με τη θάλασσα, καδραρισμένη απ’ την πέργκολα, να απλώνεται μπροστά σα σαγηνευτικό σινεμασκόπ, τα φυτά και τα λιτά ναυτικά διακοσμητικά προσθέτουν στο χαρακτήρα του μαγαζιού, ενώ τα μεγάλα τραπέζια από μονοκόμματες μαρμάρινες πλάκες αντανακλούν στην επιβλητική αγριάδα τους την αφτιασίδωτη χάρη του μαγαζιού.
Αφτιασίδωτη μεν, όχι όμως κι ατημέλητη, με τον μινιμαλισμό της διακόσμησης να είναι εξίσου ουσιαστικός με το μικρό, αλλά ευέλικτο και προσεγμένο μενού που έχει επιμεληθεί ο Φάνης Μαϊκαντής. Ο άνθρωπος πίσω απ’ το σουξέ του "Πανηγύρι", συνθέτει εδώ μια θαλασσινή πρόταση που αγαπά και το κρέας, κι έτσι η ψαριά της ημέρας και τα θαλασσινά της βιτρίνας επιδίδονται σε surf and turf περιπτύξεις, σαν το λιαστό χταπόδι με φίνα κομμένο σαλάμι Λευκάδος, ή το ταρτάρ με λαβράκι-μοσχάρι, που κερδίζει φινέτσα χάρη στην πίκλα από κουμκουάτ που το σκεπάζει.
Το φρέσκο ψάρι είναι φυσικά το κεντρικό όπλο, με τη σχάρα και το τηγάνι να παίζουν δυνατά ως προτάσεις, αλλά η κουζίνα, της οποίας ηγείται ο Γιώργος Λαΐδης, ξεδιπλώνει και σειρά ευρηματικών προτάσεων, όπως τα συκωτάκια της σκορπίνας, που πετύχαμε σπαρταριστή, να τηγανίζονται για να συνοδευτούν από πίκλες αγκινάρας, τα φιλέτα της να γίνονται σαβόρο με ξύδι σαμπάνιας και φρέσκια ντομάτα, και κόκκαλα με την ουρά και τα κολάρα να έρχονται ως deep fried λιχουδιές στο τραπέζι, ό,τι πρέπει για να συνοδεύσουν τις προσεγμένες ετικέτες που συνθέτουν τη wine list.
+ Πιάτα όπως η jacket πατάτα με καμένο βούτυρο και αυγοτάραχο, ή το καπνιστό χέλι (από αποκλειστικό προμηθευτή) με κολοκυθάκι και κάπαρη προσφέρουν comfort που γράφει αναμνήσεις.
- Αν το μοσχαράκι ήταν λίγο πιο προσεκτικά κομμένο στο surf and turf ταρτάρ, η ντελικάτη φύση του ψαριού θα έβρισκε περισσότερο χώρο να εκφραστεί στη μπουκιά.
FB: Qhera Santorini
IG: @qherasantorini
