Το μίνι σενάριο διακοπών έχει πεύκα, τζιτζίκια, κύματα και ανάλαφρα γκουρμέ διάθεση. Πρώτη πράξη: ένα martini με μάνγκο. Φινάλε: ένα σεμιφρέντο εσπρέσο.
Με το που στρίψαμε από τη Λεωφόρο Μαραθώνος για Μάτι, μου ήρθαν στο μυαλό κάποια παιδικά καλοκαίρια, φουλ πευκοβελόνας και θερινού σινεμά. Ως ενήλικος, το ανέφελο σύμπαν δεν το προσεγγίζεις εύκολα. Θέλει μια σχετική προσπάθεια για να μεταμφιεστείς σε… ανέμελο παραθεριστή (μετά imaginary εξοχικού), όταν την επομένη σε περιμένουν παντός τύπου υποχρεώσεις. Τελικά, στο ξύλινο ντεκ του «Cavo» σπαρμένο κορμούς πεύκων φωτισμένους με σποτάκια, η μετάβαση γίνεται αυτόματα. Οκτώμισι το βράδυ, την ώρα που οι κάτω κάνουν τις τελευταίες τους βουτιές πριν σκοτεινιάσει, ξορκίζουμε τις αυγουστιάτικες θερμοκρασίες με mojito φράουλα και martini μάνγκο και χαζεύουμε το μενού. Γύρω ο κόσμος, χαλαρός, ντυμένος casual, σε τρανς διακοπών.
Η ανάλαφρη δημιουργικότητα που επέλεξε ο σεφ Χαράλαμπος Φλεβάρης έχει σουξέ. Δεν τα περιμένεις σε παράλιο bar-restaurant τα σεσκουλοντολμαδάκια με πλιγούρι, με γαύρο πάνω σε έναν πουρέ μελιτζάνας με ντελικάτη υφή και έξτρα πόντους καπνίσματος (€ 9)· ούτε τα μπλινίς (σαν βάση κρέπας) με καπνιστό σολομό και ψιλοκομμένο μάνγκο και μήλο να δίνουν μια κατεύθυνση γλυκιάς δροσιάς (που τελικά δεν χρειάζεται το γιαούρτι με τον άνηθο). Το ριζότο «mojito», σβησμένο με ρούμι, με μπουκιές κοτόπουλου έχει χαρακτήρα (€ 14), ενώ αν προτιμάς πιο απλές, λιγότερο πολύπλοκες συνταγές, τόσο το τρυφερό κοτόπουλο με κρούστα μουστάρδας, με σάλτσα λεμονιού με βασιλικό, και σπιτικό πουρέ πατάτας (€ 12), όσο και η τσιπούρα με σάλτσα λαχανικών (€ 14), είναι πιάτα καλοεκτελεσμένα και νόστιμα. Από τα γλυκά –όλα πετυχημένα– ξεχωρίζω το μιλφέιγ βανίλιας με λεπτό μπισκότο και παγωτό καϊμάκι (€ 7) και το ωραιότατο σεμιφρέντο εσπρέσο με σιρόπι Baileys (€ 7). (+) Η απίθανη σαλάτα με το βασιλικό καβούρι (€ 13!). Κύβοι από πλεξιγκλάς σε ρόλο (φωτιζόμενης) παγωνιέρας. Το σέρβις. (-) Το μάλλον άτονο φιλέτο τόνου. Χρειάζεται λίγο ρεγουλάρισμα στις μείξεις υλικών σε κάποια πιάτα.
