Την διάλεξε η Μπάρμπι για να απονευρώσει το μύθο της χαζής ξανθιάς. Την βράβευσαν τα World’s 50 Best Restaurants ως καλύτερη γυναίκα σεφ στον πλανήτη. Αποτέλεσε έμπνευση για τον χαρακτήρα της Colette στον αγαπημένο "Ratatouille". Ανάμεσα σε Λονδίνο ("Hélène Darroze at The Connaught", 3 αστέρια Michelin) και Παρίσι ("Marsan by Hélène Darroze", 2 αστέρια Michelin) ήταν μοιραίο να ερωτευθεί τη γαστρονομία με προϊστορία τριών γενιών στα εστιατόρια; Μαγείρεψε στο Sani Gourmet και μας μάγεψε.
"Από μικρή είχα πάθος για την κουζίνα, παρόλ’ αυτα μέχρι τα 25 μου δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα μαγειρέψω επαγγελματικά. Ο Alain Ducasse ήταν αυτός που μου είπε "πρέπει πλέον να σταματήσεις να δουλεύεις σε ένα γραφείο και να μπεις σε μια κουζίνα”. Είχα κάνει μερικά stage και είχα δουλέψει λίγο σε κουζίνες αλλά τα λόγια του ήταν το σημείο καμπής που άλλαξε τη ζωή μου".
"Το βασικό όμως ήταν ότι είχα ουρανίσκο και τρελαινόμουν πάντα να μαγειρεύω για την οικογένεια και τους φίλους μου. Η κουζίνα που κάνω έχει μέσα της και το ένστικτο και το συναίσθημα. Είναι σίγουρα πολύ προσωπική και πάντα προτιμώ να ρίξω βάρος στο συναίσθημα παρά στην υψηλή τεχνική".
"H χρησιμοποίηση του ουίσκι στη μαγειρική μου ήρθε πολύ φυσικά καθώς ζω και στο Λονδίνο λόγω του εστιατορίου μου και επηρεάστηκα από την κουλτούρα του. Έτσι όταν έκανα την δική μου εκδοχή του Γουέλινγκτον θεώρησα ότι το πιο φυσικό πράγμα στη σάλτσα του ήταν ουίσκι∙ μ΄ αρέσει πολύ αυτή η γεύση της τύρφης της γης που αποπνέει, αυτές είναι που δίνουν δύναμη στο πιάτο".
"Δημιουργικότητα για μένα σημαίνει να ψάξω τα συναισθήματά μου, όλα όσα έχω βιώσει. Ξεκινάω διαλέγοντας με πολύ μεγάλη προσοχή και υπευθυνότητα τα προϊόντα ώστε να είναι εποχιακά και βιολογικά, και πάνω τους μαγειρεύω τα συναισθήματά μου, ελπίζοντας να γεννήσουν καινούργια συναισθήματα στον κόσμο που θα δοκιμάσει την κουζίνα μου. Είναι μια σύνθεση ταλέντου και εμπειρίας, μαζί με πάρα πολλή δουλειά, πάθος και εγκαρδιότητα".
"Ένα από πιο συναισθηματικά μου πιάτα είναι μία σπεσιαλιτέ με βάση το στρείδι το χαβιάρι και τα φίνα λευκά φασόλια haricot mais, ως απόδοση τιμών στο ιώδιο πάνω στη γλύκα. Ο μεγάλος σεφ Μισέλ Geurard μου είπε ότι δεν είχε ξαναδοκιμάσει κάτι τόσο ισορροπημένο".
"Μου αρέσει να δημιουργώ εξαιρετικές συνθέσεις με δυναμικό να εξελιχθούν σε εμβληματικές. Συμβαίνει συχνά ίσως και επειδή ψάχνω διαρκώς καινούργια πράγματα. Την άνοιξη έφτιαξα ένα πιάτο με κοκότσας (σ.σ. τα σαγόνια του μπακαλιάρου) με αρακά μαζί με μαύρο και πράσινο χαβιάρι, και σάλτσα pil – pil σαν ιδέα από το Σαν Σεμπαστιάν. Πολύ δυνατό πιάτο".
"Μου αρέσουν πολύ οι ζυμώσεις και τις ενσωματώνω χωρίς υπερβολή στα πιάτα που σχεδιάζω. Πρόσφατα πήρα ένα εξαιρετικό πουλερικό της περιοχής Landes μεγαλωμένο με καλαμπόκι και το συνδύασα με μία σάλτσα καλαμποκιού που είχε υποστεί ζύμωση∙ αυτό το στοιχείο ήταν που έδωσε ξεχωριστή προσωπικότητα σ’ αυτή την σπεσιαλιτέ".
"Είμαστε ό,τι τρώμε, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε πολύ υπεύθυνοι με το ζήτημα των διατροφικών αποβλήτων και να επιδιώκουμε την οικολογική ισορροπία. Αυτή την ηθική διάσταση δεν πρέπει να την ξεχνάμε ποτέ όταν μαγειρεύουμε".
"Η ανάδειξη μου ως καλύτερη γυναίκα σεφ στον κόσμο το 2015 ήταν πολύ συγκινητική, πολύ δυνατή στιγμή. Το γεγονός όμως ότι η Μπάρμπι διάλεξε την ιδιότητα μου για να τιμήσει τον φεμινισμό και να δείξει ότι δεν είμαστε χαζές ξανθιές, ήταν για μένα μια μεγάλη έκπληξη και είμαι πολύ περήφανη που με διάλεξαν. Δέχτηκα αμέσως την πρότασή τους να βγάλουν μια κούκλα που να αναπαριστά εμένα σαν μια γυναίκα που ανοίγει δρόμους με τόλμη και εμπνέει τις νεότερες γενιές".
"Η γαλλική κουζίνα έχει τεράστιο πλούτο και μια μεγάλη πολιτιστική αξία. Έρχονται σεφ από όλο τον πλανήτη για να την διδαχτούν, όμως κατά κάποιο τρόπο έχει επαναπαυτεί στις δάφνες της και δεν εξελίσσεται όπως θα μπορούσε. Τα τελευταία χρόνια πάντως εξελίσσεται από νέους κυρίως σεφ και με τη μπιστρονομία αλλά και με την υψηλή γαστρονομία".
"Όλες οι κουζίνες του κόσμου εμπνέουν κι εγώ τρελαίνομαι να ταξιδεύω και να δοκιμάζω καινούργια πράγματα. Έχω τις δικές μου γαλλικές βάσεις αλλά ψάχνω επιρροές σ όλο τον πλανήτη".
"Θαυμάζω το Λονδίνο επειδή έχω το Παρίσι, και θαυμάζω το Παρίσι επειδή έχω το Λονδίνο. Είναι πολύ διαφορετικές πόλεις αλλά για μένα συμπληρώνει η μία την άλλη. Είμαι τυχερή που έχω τη δυνατότητα να μοιράζω τη ζωή μου ανάμεσα τους. Στο Λονδίνο βρίσκεις πράγματα που εξάπτουν ∙ στο Παρίσι γεύσεις φίνες που σου δημιουργούν ένα αίσθημα ασφάλειας".
