Στο προσωπικό μου top-5 όσον αφορά τις πιο αντιπροσωπευτικές εμπειρίες της Σαντορίνης, το πεδίο του κρασιού καταλαμβάνει ένα εξόχως τιμητικό πλασάρισμα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την εστιατορική σκηνή του νησιού. Πέρα από την αυτοαναφορική σφαίρα προσέγγισης, το κρασί και το φαγητό -solo ή συνδυαστικά- αποτελούν κάποια από τα σημαντικότερα assets του νησιού για οποιονδήποτε θέλει να ανακαλύψει τα μυστικά του ντόπιου αμπελώνα και της ελληνικής γεύσης, με την ακτίνα δράσης να εκτείνεται πολύ πιο μακριά από την Καλντέρα, τις Κυκλάδες, το Αιγαίο και τη χώρα μας. Ενέργειες λοιπόν σαν το Boutari & Chefs’ Stories δεν είναι παρά ένας φόρος τιμής για όλα τα παραπάνω, υπό το μανδύα μίας γαστρονομικής γιορτής και μίας φιέστας για την ατόφια φιλοξενία.
Κρασί και φαγητό, φαγητό και κρασί
Στη Σαντορίνη, το Μεγαλοχώρι και το Οινοποιείο Μπουτάρη (τη 'βάση' της μακροχρόνιας ενδυνάμωσης της σχέσης της Μπουτάρη με το ηφαιστειακό νησί) διοργανώθηκε λοιπόν για δεύτερη χρονιά το γαστρονομικό event, που αποτελεί μία γέφυρα περαιτέρω προσέγγισης των δύο κόσμων, της μεγάλης οινικής γκάμας Boutari και των μοναδικών προτάσεων υψηλής γαστρονομίας από σημαντικούς σεφ, σε ένα ενιαίο γευστικό αποτέλεσμα.
Φυσικά, όπου υπάρχει κρασί συνήθως υπάρχει και φαγητό. Και τι φαγητό. Οι Κώστας Αγγελόπουλος (executive chef των ξενοδοχείων της "Caldera Collection"), Marco Zeffirino Belloni (ιδιοκτήτης του "Zeffirino Ristorante Genova" και βασικός συνεργάτης στο " Zeffirino" του "Radisson Blu Zaffron", στο Καμάρι), Κώστας Δημόπουλος (σεφ του "Radisson Blue Zaffron Santorini"), Γιώργος Δόσπρας (σεφ του βραβευμένου με Χρυσό Σκούφο "Lauda" στην Οία και το "Andronis Boutique Hotel"), ο Φάνης Μαϊκαντής (σεφ πατρόν του πολύ αξιόλογου "Panigyri festival food" στα Φηρά) καθώς και ο γνωστός από το MasterChef Πάνος Ιωαννίδης (ιδιοκτήτης του "Οz37" και σεφ πατρόν του αθηναϊκού "Ovio") χρησιμοποίησαν ως πηγή έμπνευση τα κρασιά Boutari για να παρουσιάσουν δημιουργίες εξόχως ταιριαστές με αυτά και ιδιαιτέρως νόστιμες - το τελευταίο ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενο.
Ο Φάνης Μαϊκαντής παρουσίασε μία βαθιάς νοστιμιάς κροκέτα κόκκινης γαρίδας με κρέμα πράσινης ελιάς Αγρινίου και τζελ αγουρίδας (κεντρική φωτό), η οποία έπαιξε υπέροχα με τα μεταλλικά και λεμονάτα στοιχεία, το πλούσιο σώμα και την έντονη μεταλλικότητα του Καλλίστη Reserve, ενώ και ο Κώστας Αγγελόπουλος ετοίμασε μία κροκέτα, εξίσου απολαυστική: Αυτή με λουκάνικο Σαντορίνης, πελτέ από τοματάκι Σαντορίνης, καλαμπόκι και καπνιστό τυρί, που ταίριαξε όμορφα με τον πολυσύνθετο χαρακτήρα, τα ώριμα φρούτα και το βάθος του Scalarea Ερυθρού.
Ο σεφ Αγγελόπουλος όμως 'παρασύρθηκε' και από το Λευκό Γράμμα (Ασύρτικο, Μαλαγουζιά και Sauvignon Blanc). Τα έντονα αρώματα εσπεριδοειδών και πυρηνόκαρπων φρούτων, οι φίνες ανθικές νότες και η θαυμάσια αίσθηση ορυκτότητας έδεσαν όμορφα με τον πληθωρικά θαλασσινό ντολμά του, με πράσο, φρέσκα μυρωδικά και ταραμά.
Ο Γιώργος Δόσπρας είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της γαστρονομικής σκηνής του νησιού, οπότε δε θα μπορούσε παρά να επιλέξει τη Σαντορίνη Μπουτάρη. Το εξαιρετικά φινετσάτο ταρτάκι του με μαριναρισμένο μυλοκόπι, κάπαρη και αφρό αγγουριού βρήκε ιδανικό γευστικό τερέν για να ξεδιπλωθεί στην ξεκάθαρη αίσθηση αλμυρότητας και μεταλλικότητας, το πλούσιο σώμα, την υψηλή οξύτητα και την υπέροχη μακριά, ζεστή επίγευση αυτού του εξευγενισμένου λευκού κρασιού.
Το ντουέτο των "Zeffirino", ο Marco Zeffirino Belloni και ο Κώστας Δημόπουλος κινήθηκαν σε comfort κατευθύνσεις, πάντοτε όμως σε ένα πλαίσιο ανόθευτης νοστιμιάς. Ο πρώτος, αφού έδειξε σε όλους τους παρευρισκόμενους πως δημιουργείται το world class πέστο Τζενοβέζε, το προσέφερε σόλο μαζί με ψωμί και το 'άπλωσε' πάνω σε ένα ζουμερότατο μοσχαρίσιο ταρτάρ (με κρυστάλλους αλατιού, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, φιστίκι Αιγίνης, μουστάρδα, κρόκο αβγού και φύτρες με κρασί), πλαισιώνοντάς τα με το έξοχο ροζέ Dianthos.
Ο σεφ Δημόπουλος ταίριαξε το Οροπέδιο Organic (Μοσχοφίλερο με κομψά αρώματα, γευστικό και παιχνιδιάρικο με μέτριο σώμα, συν μία υπόνοια γλύκας στο τελείωμα) με ψητό χαλούμι, μαριναρισμένο ταρτάρ αβοκάντο, αποξηραμένο σύκο με εσπεριδοειδή, γλυκό του κουταλιού σταφύλι και τραγανά φιστίκια Αιγίνης.
Ο Πάνος Ιωαννίδης, τέλος, χρησιμοποίησε ως σκαλέτα το εμβληματικό Grand Reserve Naoussa Boutari, που πλαισίωσε άψογα ένα gnocco fritto με μοσχάρι ταρτάρ, κρέμα παρμεζάνας και τρούφα.
Ενέργειες όπως το Boutari & Chefs’ Stories είναι από εκείνες που αναδεικνύουν την αρμονικά γευστική και γευστικά αρμονική συνύπαρξη του (καλού) κρασιού με το (καλό) φαγητό, σε ένα πλαίσιο φιλικό, άμεσο και κατανοητό για όλους. Και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα από το να πιούμε σε αυτό. Και να περιμένουμε την επόμενη χρονιά για να το ξαναζήσουμε.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
