Την τελευταία μου φορά στο «Κεντρικόν», ένα μεσημέρι περίπου πριν από δυόμισι χρόνια, θυμάμαι να απολαμβάνω την κλασική αύρα της μεταπολεμικής Αθήνας του 1960 τόσο στο φαγητό όσο και στο ντεκόρ. Περνούσα κατά καιρούς κι έβλεπα αρκετούς παλιούς Αθηναίους να τρώνε μεσημεριανό κι επιχειρηματίες σε business lunch και, παρότι η νοσταλγία λειτουργούσε, ήταν σαφές πως η ανανέωση ήταν απαραίτητη...
Ύστερα από έναν ολόκληρο χρόνο εργασιών το «Κεντρικόν» άλλαξε ριζικά κι έχει πλέον ωραία αστική αύρα. Ειδικά στο κομμάτι δεξιά της εισόδου, η μακριά σειρά των καλοστρωμένων τραπεζιών, με τον ατελείωτο καναπέ και τις αναπαυτικές πολυθρόνες αποπνέει μια αεράτη, σύγχρονη αύρα που σε χαλαρώνει. Κάτω ξύλινο πάτωμα και στον τοίχο απέναντι από την είσοδο μπουαζερί, που πάνω τους κοντράρουν οι ασπρόμαυρες απεικονίσεις αρχαίων ναών από το παλιό μαγαζί και αποτελούν το σύνδεσμο με την ιστορία. Στην πλάτη της σάλας επίσης βρίσκεται μια ατελείωτη μπάρα από μάρμαρο Διονύσου, ενώ μια συστοιχία στιλάτων φωτιστικών που κρέμονται από πάνω της δημιουργεί ωραία έξαψη. Αριστερά από την είσοδο, τώρα, η άλλη σάλα είναι πιο μπιστρό, χωρίς τραπεζομάντιλα και με μπορντό καναπέ.
Το εστιατόριο περνάει αυτήν την περίοδο μεταβατική φάση, διαμορφώνοντας τον γευστικό του χαρακτήρα. Το μεσημέρι υπάρχουν αρκετά μαγειρευτά, από κλασικό φρικασέ μέχρι κοτόπουλο μιλανέζε (πρέπει να γίνει πιο πυκνή η γεύση του), τα οποία είναι διαθέσιμα και το βράδυ ωσότου εξαντληθούν. Πιο επιτυχημένη είναι η ιδιαίτερα νόστιμη Αθηναϊκή (με ροφό την ημέρα που πήγα), που τα λαχανικά της είναι όσο πρέπει βρασμένα και η μαγιονέζα πλούσια, ενώ αξίζει να δοκιμάσετε το γλυκοφάγωτο συκώτι από μοσχαράκι γάλακτος. Το μοντέρνο κοσμοπολίτικο κομμάτι του μενού χρειάζεται λίγη δουλειά. Εύκολα το λαβράκι σεβίτσε αποκτά την ένταση που χρειάζεται με πιο ξινή μαρινάδα και λίγο τσίλι ίσως, ενώ ο τόνος τατάκι πρέπει αναβαθμιστεί ως προς την πρώτη ύλη. Η σπαλομπριζόλα, τέλος, παραείναι λεπτοκομμένη, γεγονός που δεν την κολακεύει.
Στα ενδιαφέροντα του καταλόγου, τέλος, τα επιδόρπια με μοελέ σοκολάτας με παγωτό καϊμάκι, αποδομημένο τσιζκέικ και τάρτα λεμόνι με μαρέγκες και μπισκότα σαμπλέ. Το «Κεντρικόν» είναι ανοιχτό από το πρωί με breakfast και brunch.
