Το τσίπουρο έχει εξελιχτεί σε ελληνικό καμάρι δίπλα στο ούζο, αποτελώντας ένα πεδίο δυναμικών εξελίξεων στην ελληνική ποτοποιία. Συντονιζόμενο με τις διεθνείς τάσεις αλλά και με το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις αυτόχθονες ποικιλίες σταφυλιών, το Δεκαράκι λανσάρισε πέρυσι, δίπλα στο Μοσχάτο Τιρνάβου, ακόμη δύο μονοποικιλιακά αποστάγματα, τη Μαλαγουζιά και τον Ροδίτη. Το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα, που τη χρωστάει στη διαφορετική ποικιλία στεμφύλων που αποστάζονται στον Τίρναβο από την οικογένεια Βασδαβάνου, μέσα σε χειροποίητους χάλκινους άμβυκες. Στην ανώτερη ποιότητα του αποστάγματος συμβάλλουν η πολλαπλή απόσταξη και η προσεκτική επιλογή της «καρδιάς» του.
Και τα τρία έχουν εξόχως αρωματικό χαρακτήρα. Το εκρηκτικό Μοσχάτο Τιρνάβου, το κλασικό απόσταγμα της περιοχής, βρίσκει στο Δεκαράκι μία από τις καλύτερες εκφράσεις του. Μοσχοβολώντας συκομαΐδα, ρεικόμελο, περγαμόντο, καρύδι και γλυκά μπαχαρικά, είναι ένα γεμάτο τσίπουρο, που ταιριάζει πολύ τόσο με αβγά, πατάτα και τρούφα, που τα τελευταία χρόνια κάνουν σουξέ στα εστιατόρια, όσο και με ψητά κρέατα, λουκάνικα και κρεατόπιτες.
Η Μαλαγουζιά είναι πολύ κομψό απόσταγμα με ευωδιές λουλουδιών –κυρίως γαρδένια και αγιόκλημα– και πιπεράτη γεύση εσπεριδοειδών. Πάει πολύ με ψάρια και θαλασσινά, ειδικά αν το λεμόνι και τα ξινούτσικα βότανα, όπως η λουίζα και το λεμονόχορτο, παίζουν μαζί τους: γαύρος και σαρδέλα μαρινάτα, καλαμαράκια τηγανητά, σκουμπρί ψητό με λεμονάτους γίγαντες είναι ταμάμ.
Ο Ροδίτης από ωραία σταφύλια της περιοχής Δαμάσι του Τιρνάβου έχει ραμμένη στην ούγια μια φρουτώδη αρμονία, η οποία θυμίζει ανανά και βερίκοκο μαζί, με στρογγυλάδα και ντελικάτους γήινους τόνους στις γουλιές του που φέρνουν στο μυαλό το σουσάμι. Ταιριάζει πολύ με ταραμοσαλάτα και φρέσκες σύνθετες σαλάτες, που μπορεί να περιέχουν ξερά σύκα, απάκι, ξύγαλο Σητείας, κατίκι, σταφύλια, καρπούζι και γλυκόξινες βινεγκρέτ.
