Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ο μόνος παγκόσμιας αποδοχής κι αίγλης θεσμός αξιολόγησης εστιατορίων ήταν ο κόκκινος οδηγός Michelin. Πριν από 17 χρόνια ξεκίνησαν την πορεία τους τα World’s 50 Best Restaurants, σε μια πιο cool λογική εν συγκρίσει με το αριστοκρατικό πνεύμα του Michelin, και σύντομα γνώρισαν τεράστιο σουξέ, με εκατομμύρια foodies να περιμένουν κάθε χρόνο πώς και πώς την ανακοίνωση των 50 Καλύτερων Εστιατορίων στον Κόσμο. Είναι σαφές πλέον ότι η παγκόσμια γαστρονομική σκηνή είναι επικοινωνιακό πεδίο πρώτου μεγέθους, όπως η μουσική, η τηλεόραση και το σινεμά, οπότε είναι αναμενόμενο να υπάρχει μέγας αναβρασμός στους κόλπους της. Τα ολοκαίνουργια World Restaurant Awards, που απονεμήθηκαν φέτος για πρώτη φορά στις 18 Φεβρουαρίου στο Παρίσι, είναι ακόμη μία απόδειξη γι’ αυτό.
Οι διοργανωτές θεωρούν τα εστιατόρια και τη δημιουργία των γεύσεων πολιτισμό, οπότε υιοθετούν μια διαφορετική λογική βράβευσης, γυρίζοντας την πλάτη στις λίστες των απανταχού καλύτερων. Ανάμεσα στις 18 διαφορετικές κατηγορίες βραβείων που ανακοίνωσαν υπάρχουν σίγουρα κάποιες αναμενόμενες (το εστιατόριο της χρονιάς, η άφιξη της χρονιάς) αλλά και κάποιες λίγο πολύ αναπάντεχες, όπως η βράβευση του Καλύτερου σεφ χωρίς tattoo ή η τόσο επίκαιρη για το Instagram account of the year (νικητές ο Alain Ducasse και ο Alain Passard αντίστοιχα).
Από πολλές απόψεις, λοιπόν, τα World Restaurant Awards φρεσκάρουν την ιδέα των γαστρονομικών βραβείων, αν και η ευστοχία των επιλογών τους μένει να επιβεβαιωθεί από το κοινό και τη ζωή. Το σίγουρο είναι ότι αντιμετωπίζουν πιο ολιστικά την εμπειρία του τρώγειν σε ένα ρεστοράν, καθιερώνοντας Βραβείο ατμόσφαιρας (το κέρδισε το εκλεκτικιστικό «Vespertine» στο Λος Άντζελες, που δέχεται μόνο 22 συνδαιτυμόνες και το σάουντράκ του το έχει συνθέσει αποκλειστικά το post rock συγκρότημα This Will Destroy You, για «την έγνοια να καρυκεύσει με ιδιαίτερο τρόπο το σέρβις, την ακουστική και την ατμόσφαιρα»), την ίδια στιγμή όμως υπάρχει και το πολύ δημοκρατικό βραβείο No reservations, το οποίο κέρδισε το ταπεινό «Mocotó» στο Σάο Πάολο, όπου κάνουν ουρά από εργάτες μέχρι διασημότητες για να φάνε τη μυστική του συνταγή για χοιρινή πέτσα μαγειρεμένη σε λαρδί. Δεν υποτιμά τις Κλασικές αξίες («La Mère Brazier» στη Λιόν) και τα House specials (για εστιατόρια που έχουν χτίσει τη φήμη τους σε ένα πιάτο, με φετινό νικητή το «Lido 84» στη λίμνη Garda στην Ιταλία, διάσημο για την cacio e pepe μακαρονάδα του μαγειρεμένη σε χοιρινή κύστη) και τις βάζει δίπλα στο Νέο εστιατόριο της χρονιάς («Inua» στο Τόκιο, όπου ένας μαθητής του René Redzepi συνδυάζει σκανδιναβικές τεχνικές με εξαιρετικά προϊόντα της Ιαπωνίας).
Η κοινωνική ευαισθησία είναι κεντρική στο θεσμό, όπως μαρτυρούν τα βραβεία Εthical thinking (το κέρδισε το project Refettorio - Food For Soul του Massimo Bottura) και Event of the year (στο Refugee Food Festival). Η προσοχή στις πρώτες ύλες οδηγεί στο βραβείο Collaboration of the year για τις ειδικές συνεργασίες εστιατορίων με παραγωγούς (το μοιράστηκαν το εστιατόριο «Paradiso» στην Ιρλανδία και η φάρμα Gortnanain, που καλλιεργεί ασυνήθιστα λαχανικά). Το σούπερ δημιουργικό και αρτίστικο «Le Clarence» στο Παρίσι επιβραβεύτηκε για το Original thinking του, ενώ το βραβείο Forward drinking απονεμήθηκε στο κορυφαίο «Mugaritz» στο Σαν Σεμπαστιάν και στη φανταστική ομάδα των σομελιέ του. Μεγάλος κερδισμένος των World Restaurant Awards ήταν το «Wolfgat» στο Paternoster της Νότιας Αφρικής, ένα ρομαντικό, μικρό εστιατόριο με δημιουργική κουζίνα, βασισμένη σε τοπικά υλικά, που βραβεύτηκε ως Εστιατόριο της χρονιάς αλλά και ως Off-map destination.
Βραβεία που ξεχώρισαν
Restaurant of the Year
Το «Wolfgat» έρχεται με φόρα από τη Νότια Αφρική, κερδίζοντας επίσης βραβείο off-map destination.
Atmosphere of the Year
Νικητής το εκλεκτικιστικό «Vespertine» στο Λος Άντζελες, ένα εστιατόριο-πολυαισθητική εμπειρία.
Tattoo-free chef
Η κριτική επιτροπή αποφάσισε να μας τρολάρει, βραβεύοντας τον μέγα Alain Ducasse για... έλλειψη τατουάζ.
