Ristorante, enoteca, salumeria ή αλλιώς εκλεκτικό deli-εστιατόριο, όπου θα γευτείς επιτόπου ωραίες ιταλικές γεύσεις και θα αγοράσεις διαλεχτές λιχουδιές για το σπίτι.
Δεν είναι ένα συνηθισμένο ιταλικό εστιατόριο το «Amarone» στη Βούλα. Και αυτό γιατί ο δημιουργός του Κώστας Θωμάκος το έχει μετατρέψει σε σημείο αναφοράς για εκλεκτά ιταλικά προϊόντα, τα οποία εισάγει έπειτα από ενδελεχή έρευνα κι ενώ έχει επισκεφθεί ο ίδιος τους παραγωγούς. Αυτό φαίνεται, άλλωστε, και από το στήσιμο του μαγαζιού: το ψυγείο δεσπόζει στη μικρή αίθουσα, γεμάτο τυριά και αλλαντικά, και στα ράφια γύρω γύρω υπάρχουν πολλά διαλεχτά ζυμαρικά και ντελικατέσεν.
Εσείς αυτήν την εποχή θα καθίσετε έξω, στα κομψά τραπέζια που έχουν απλωθεί στον πεζόδρομο της Ποσειδώνος, και το πρώτο πράγμα που σας προτείνω να παραγγείλετε είναι από τα taglieri – και ειδικά τα speciale. Εκεί θα βρείτε λ.χ. το culatello di Zibello, το πιο φίνο ιταλικό αλλαντικό, που φτιάχνεται μόνο από την καρδιά του προσούτο και οι πολύ λεπτοκομμένες φέτες του είναι ντελικατέτσα περιωπής. Ή ακόμη μια πολύ σπάνια παρμεζάνα 101 μηνών παλαίωσης (υπάρχουν επίσης 90 και 60 μηνών εκτός από την κλασική των 24), με πολύ βαθιά γεύση, η οποία σερβίρεται με ταιριαστή μαρμελάδα πράσινης ντομάτας.
Μια ποικιλία τυριών, πάλι, που μπορεί να περιλαμβάνει μοτσαρέλα με λάδι, μυρωδικά του βουνού και χοντρό αλάτι, απαλό πεκορίνο, δυνατό βελούδινο τυρί παλαιωμένο με Barolo κι ένα κατσικίσιο μοσχοβολιστό αστέρι με αληθινή τρούφα, είναι ωραία ιδέα για να πιεις κρασί ή μία από τις σπέσιαλ μπίρες ιταλικής μικροζυθοποιίας που εισάγονται από το «Amarone». Χαρακτηριστική περίπτωση η Riserva Amacord από βύνη με μαγιά σαμπάνιας, όπου προστίθενται μέλι και χυμός βύσσινου και δαμάσκηνου, τα οποία δίνουν στην μπίρα μια ασυνήθιστα ωραία, φρουτώδη γλύκα.
Όσο για τα πιάτα του «Amarone», το vitello tonnato είναι πολύ καλό, με το –ευτυχώς όχι παραβρασμένο– νόστιμο κρέας του να έρχεται σκεπασμένο από γευστικότατη σάλτσα τόνου με κάππαρη. Εξαιρετικό είναι το καρπάτσιο από Black Angus μαριναρισμένο με λεμόνι, που σερβίρεται όμορφα σε ξύλο μαζί με ρόκα και παρμεζάνα. Από τα ζυμαρικά προτείνω τα πράσινα fagotini με τα τυριά και το νοστιμότατο μοσχαρίσιο ραγού, που σιγομαγειρεύεται επί 6 ώρες, και τα λευκά με τη σάλτσα τρούφας. Το ριζότο με πορτσίνι και η καρμπονάρα, από την άλλη, θέλουν δουλειά για να γίνει πιο γραμμένη η γεύση τους. Την ταλιάτα από κόντρα, πάλι, να την τιμήσετε δεόντως για την τρυφερή γευστική αγριάδα της και τη συνοδεία από πουρέ γλυκοπατάτας με μασκαρπόνε και τρούφα.
Το κλασικό τιραμισού ενσωματώνει όμορφα τη δύναμη του καφέ και το σεμιφρέντο με κομμάτια καραμέλας και φιστικοβούτυρο από φιστίκια Αιγίνης είναι απολαυστικά πρωτότυπο.
