Τα μεσημέρια της Κυριακής στο οινοκεντρικό εστιατόριο του Κώστα Τουλουμτζή στη Λεωφόρο Πεντέλης η μουσική παίρνει τα ηνία.
Γύρω στις δυόμισι με τρεις το μεσημέρι που πίνεις τις πρώτες γουλιές από το κρασί σου –το concept του «Enoteca» είναι οινοκεντρικό (πρώτα επιλέγεις κρασί και μετά το «συνοδευτικό» φαγητό)– και έχεις επιτρέψει στις αισθήσεις σου να λειτουργούν προσωρινά στο ρελαντί, έξι μουσικοί παίρνουν τα όργανα κι η κυριακάτικη νωχέλεια πάει περίπατο: στο πεντάγραμμο. Από το «L’ historia de un amor» του Carlos Eleta Almaran στο «Αν θυμηθείς το όνειρό μου» του Θεοδωράκη κι από κει στην «Μπαλάντα του Ούρι» του Χατζιδάκι, ο Βασίλης Δρογκάρης (ακορντεόν και συντονιστής της ομάδας), ο Αχιλλέας Γουάστορ (πιάνο και ενορχήστρωση), ο Θανάσης Σοφράς (κοντραμπάσο και φωνή), ο Κώστας Παπακωστόπουλος (κιθάρα και φωνή), ο Κώστας Δουμουλιάκας (μπουζούκι και φωνή) και η Μαριγιάννα Ανδρονιάδου (φωνή και κιθάρα) σε πάνε νοσταλγικό μουσικό σουλάτσο.
Είναι πιθανό ν’ αφήσεις κάτω το πιρούνι και μαζί ένα ωραία χυλωμένο, νόστιμο ριζότο με ζουμερά μανιτάρια πορτσίνι και σύγκλινο Μάνης ή τις πιο απλές πένες με καυτερή κόκκινη σάλτσα και να σιγοτραγουδήσεις. Την ώρα του κυρίως πιάτου –αρκετά καλό το ρουστίκ οσομπούκο με μπασμάτι, νοστιμότατη η τρυφερή ταλιάτα πάπιας με πορτοκάλι– η κουζίνα «παίζει» μεταξύ Ιταλίας και ευρύτερης Μεσογείου και η ορχήστρα παίζει, με τη σειρά της, πιο ρυθμικά. Και Χιώτη έχει το πρόγραμμα, και Καλδάρα, ενώ δε λείπουν οι εκπλήξεις όπως ένας εμβόλιμος jazz αυτοσχεδιασμός (κοντραμπάσο στα χάι του). Τι λέτε για μπουζούκι… σε αστική σάλα με φόντο πίνακες του Σταθόπουλου; Το κυριακάτικο «Enoteca» είναι ένα αμάλγαμα wine restaurant, μεσογειακών γεύσεων (η έμφαση στην Ιταλία), μπουάτ και ταβέρνας του ’50. Ωραία φάση.
Up: O όμορφος, ζεστός χώρος, σαν τραπεζαρία σπιτιού. Οι καλοί μουσικοί. Down: Στα τραπέζια δίπλα στην ορχήστρα κουβέντα δεν καταφέρνεις να κάνεις.
