Μετά από τρεις βδομάδες κλεισίματος για ανακαίνιση, το "Tudor Hall" στο King George ξαναφόρεσε τα καλά του και άνοιξε με καινούργιο σεφ τη σάλα του. Το υπέροχο ξύλινο πάτωμά του το φρεσκάρισαν και λάμπει, η σκεπή στη βεράντα είναι αναδιπλούμενη κι έτσι το καλοκαίρι πάνω απ τα κεφάλια μας θα έχουμε μόνο τ΄ αστέρια. Ο Παρθενώνας είναι φωτισμένος πάντα στη θέση του και η αρχοντιά περισσεύει σ αυτό το αληθινό grand restaurant με τα ασημένια μαχαιροπήρουνα.
Ο executive chef του ξενοδοχείου –και της αδελφής του "Grande Bretagne” επίσης – Αστέριος Κουστούδης έχει διαμορφώσει μαζί με τον Chef de Cuisine Νίκο Λειβαδιά ένα καινούργιο κατάλογο με μια μοντέρνα κοσμοπολίτικη κουζίνα που στηρίζεται κυρίως σε ελληνικές πρώτες ύλες. Για πρώτη φορά επίσης, προτείνει ένα γενναιόδωρο menu degustation προς 85€/ ατ., που αν συνυπολογίσεις το κορυφαίο σέρβις μαζί με την πολυτέλεια και την τοποθεσία δημιουργούν μια πολύ καλή σχέση ποιότητας/ τιμής για μια αξέχαστη έξοδο. Το τελευταίο αποτελείται από 4 πιάτα αλλά ξεκινάει μ ένα εντυπωσιακό σερί 4 amuse bouche καλωσορίσματος από τα οποία ξεχώρισα ιδιαιτέρως την σούπερ τραγανή τάρτα με τόνο και τριμμένο φουντούκι και τον "λουκουμά " κοτόπουλου με τρούφα.
Πριν, στο τραπέζι προσγειώνεται ζεστό καρβελάκι προζυμένιου ψωμιού και άλλα τρία είδη μαζί με δύο ορεκτικότατα βούτυρα το ένα αρωματισμένο με καμένο κρεμμύδι και το δεύτερο με μοσχοβολιστό φινόκιο τουρσί και καταπράσινο χρώμα. Στο πρώτο πιάτο με συνεπήρε η εξαιρετική υφή και η φρεσκάδα γλώσσας μαριναρισμένης σε αλάτι και ζάχαρη σερβιρισμένης με πράσινο μήλο κι ένα μυρωδάτο dressing από τον χυμό του μαζί με φινόκιο και εσπεριδοειδή. Ένα άψογα ψημένο φαγκρί έδωσε συνέχεια στη θάλασσα συνδυασμένο με βελούδινη κρέμα καρότου, μπαχαρικά dukkah, λάδι σχοινόπρασου, μυρώνια και κυματιστά τσιπς ρυζιού. Ένα κορυφαίο κρέας, wagyu striploin με εξαιρετική γεύση και υφή είναι το τρίτο του degustation, με σελινόριζα σαν μεταξωτή κρέμα αλλά και σαν aldente "σελινοριζότο" με χειμωνιάτικη τρούφα, και καραμελωμένη σάλτσα μοσχαριού.
Εκτός από τα πιάτα του μενού όμως δοκίμασα και μερικά άλλα αστέρια. Άγρια μανιτάρια με κάστανο, δαμάσκηνο και βελουτέ κρέμα από φουντούκι να ξυπνούν μέσα μου το δάσος∙ λαβράκι ταρτάρ με χαβιάρι και μια αιχμηρά νόστιμη σάλτσα από μανταρίνι και σόγια∙ μελωμένο κοκορετσάτο αρνί με κουσκούς από βουβαλίσιο γάλα, καπνιστό τυρί και σάλτσα αρωματισμένη με λεμονοθύμαρο να ενώνει το fine dining με την ελληνική παράδοση. Δυνατή και η σφαίρα streusel του Αλέξανδρου Κούφα με κρέμα μπίτερ σοκολάτας, κακάο με μαύρο κάρδαμο, και παγωτό από καβουρδισμένα αμύγδαλα και καραμέλα βουτύρου με ελληνικό καφέ. Το φινάλε ωραίο με έξυπνα mignardises.
(+) Το σέρβις έχει μια στόφα (ευγένεια – τελετουργία – επαγγελματισμός ) και η εμπειρία έχει αρχοντιά που περισσεύει.
(-) Ο λαχανοντολμάς καραβίδας αυγολέμονο χρειάζεται βελτιώσεις για να ακουστούν ζωηρά τα υλικά του.