Η Φωκίωνος Νέγρη παραμένει το βασίλειο του καφέ, αλλά στο πιο ήσυχο πάνω κομμάτι της προτιμούν το κρασί, το τσίπουρο και τα μαγειρέματα – με μια δόση Κάσου, λόγω καταγωγής.
Το λιτό εσωτερικό, στις λευκές, κλασικές πλέον, αποχρώσεις της μοντέρνας ταβέρνας, με τις κρεμασμένες αρμαθιές από κόκκινες πιπερίτσες και τις κονσέρβες Κύκνος σε ρόλο ελληνο-warhol-ικού ντεκόρ είναι χαριτωμένο. Αλλά στα έξω τραπέζια χαζεύεις και λίγο κίνηση: τα πιτσιρίκια παίζουν στο γρασίδι απέναντι, διάφοροι βολτάρουν τα σκυλιά τους, ήρεμοι οι ρυθμοί, μαλακώνεις κι εσύ – κρασί και τσίπουρο αγχωμένα δεν λένε.
Η πρώτη εντύπωση έρχεται με το καλαθάκι με τα αρτοσκευάσματα. Κι έχουν εδώ, εκτός του ψωμιού, κρητικές μπουκιές με μαυροκούκι και κασιώτικη κουλούρα γλυκανισάτη (ζήτα και σιτάκα, το χαρακτηριστικό γαλακτοκομικό προϊόν του νησιού, κρεμώδες και υπόξινο). Η Κάσος θα επανέλθει δριμύτερη με κασιώτικα ντολμαδάκια πιτσιρίκια (μπελαλίδικο το τύλιγμα), ανάμεσα σε τροφαντούς καβουροκεφτέδες με λίγο τυρί Philadelphia και σος πιπεριάς Φλωρίνης, ευπρεπή κεφτεδάκια και περιποιημένες τηγανιές στο μαντέμι: μία με ψαρονέφρι, κόκκινη πιπεριά, μπαλσάμικο που καραμελώνει ωραία και λίγο σκόρδο και μια πιο απαλή, αρωματισμένη με κρόκο Κοζάνης, με κρεμμυδάκι και άνηθο.
Το μενού το έχει επιμεληθεί ο Παναγιώτης Παπανικολάου. Εδώ το κασιώτικο πιλάφι με κοτόπουλο και στραγγιστό γιαούρτι γίνεται… σούπερ ριζότο, al dente μάλιστα (χρησιμοποιούν Arborio). Χωρίς κανέλα, που προστίθεται στο τέλος, μου φαίνεται καλύτερο, αλλά έτσι λέει η τοπική συνταγή… Βαθιά νόστιμο και το κοκκινιστό μοσχαρίσιο χτένι με πουρέ, όπως και το κρασάτο ψαρονέφρι με πλευρότους και πορτσίνι. Στην κρέμα παράπεσε λίγο γλυκό τριαντάφυλλο. προτίμησα το καζάν ντιπί και τη σοκολατόπιτα.
Άντζελα Σταματιάδου
Up: Τοπικά υλικά, συνταγές που δεν συναντάς συχνά, καλή εκτέλεση και φιλική διάθεση. Down: Τσιμπημένη στο αλάτι η μελιτζάνα με κατίκι και ντομάτα. Θα ήθελα παραπάνω κρασιά.
