Tο εστιατόριο έχει μια μερακλίδικη λίστα από μπίρες, που το ευγενές προσωπικό ξέρει να τις προτείνει σωστά – εγώ δοκίμασα μια ινδική Cobra σερβιρισμένη στο δικό της ποτήρι.
Πάντα μου άρεσε αυτή η περιοχή, αλλά είχα χάσει «επεισόδια», αφού είχα μείνει στον «Οικονόμου», το «Θεραπευτήριο», το «Chez Lucien»... Βολτάροντας μια Παρασκευή βραδάκι, λοιπόν, είδα ότι η περιοχή, παρόλο που γέμισε εστιατόρια, ουζερί, μεζεδοπωλεία κ.λπ., εξακολουθεί να κρατά αυτή την όμορφη, νοσταλγική αίσθηση της γειτονιάς. Από την άλλη, φυσικά, μάζεψε περισσότερο κόσμο, έτσι το πάρκιν είναι πια κι εδώ μεγάλο βάσανο. Ωστόσο, ο κόσμος που ήρθε στα Πετράλωνα παραμένει (σε μεγάλο ποσοστό) εκείνο το κουλτουριάρικο κοινό που δεν αρέσκεται στα γυαλιστερά και λαμπερά, αλλά προτιμά στέκια απλά, οικονομικά και με άποψη.
Η βόλτα μου με έφερε στο «Χαρμάνι», ένα καινούργιο μεζεδοπωλείο που άνοιξε στην περιοχή, ακριβώς πριν από τον Οικονόμου. Περιποιημένο μαγαζί, με ταπετσαρίες, πολυελαίους, λευκά, μοντέρνα τραπέζια κι ένα κλασικό μενού μεζεδοπωλείου. Καλοφτιαγμένος ήταν ο καγιανάς με σύγκλινο, μαγειρεμένος με φρέσκια ντομάτα που μοσχοβολούσε, πολύ σωστά τηγανισμένος ο γόνος καλαμαριού, συμπαθητική η σαρδέλα στη σχάρα και η γεμιστή πιπεριά Φλωρίνης τουρσί. Δοκιμάσαμε ακόμα ένα γεμιστό λουκάνικο με τυρί και ντομάτα που θα εκτιμήσετε αν σας αρέσουν τέτοιες... αμαρτίες –προσωπικά προτιμώ τις αμιγείς γεύσεις, ένα καλό σκέτο λουκάνικο, ας πούμε–, ένα γιαουρτλού κεμπάπ που δεν ήταν τόσο ζουμερό όσο θα έπρεπε και κάτι ντολμαδάκια που το φύλλο τους, εκτός εποχής, δεν είχε ζωντάνια και σφριγηλότητα και το συνοδευτικό γιαούρτι δεν ταίριαζε με τη γέμιση, η οποία περιείχε και ντομάτα. Πολύ γευστικό το κοτόπουλο φιλέτο με σάλτσα φέτας.
Όλα καλά μέχρις εδώ, αλλά κάτι δεν μου κόλλαγε. Ένιωθα περίεργα να τρώω καγιανά και ντολμαδάκια δίπλα στην ταπετσαρία, κάτω από τον πολυέλαιο και καθισμένη σε καναπέ. Δεν άντεξα, το ξεφούρνισα: «Η αισθητική του μαγαζιού δεν ταιριάζει με το concept». Και ο υπεύθυνος μου απάντησε: «Αν έρθετε αύριο, θα δείτε ένα άλλο μαγαζί. Το διαπιστώσαμε κι εμείς και έτσι βγάζουμε όλους τους καναπέδες και θα βάλουμε απλά τραπεζοκαθίσματα». «Ευτυχώς», είπα μέσα μου κι επιφυλάχθηκα να ξαναπεράσω για να δω τις αλλαγές.
UP Η κουζίνα δεν είναι ετοιματζίδικη και σερβίρει συμπαθέστατους μεζέδες σε πολύ καλές τιμές. DOWN Η ανισορροπία στο ντεκόρ (καναπές-καγιανάς), που ελπίζω να έχει ήδη διευθετηθεί.
