Ζήτω ο μαξιμαλισμός!
Η εντυπωσιακή, μαξιμαλιστική αισθητική ανανέωση και μια δυνατή και πολύ ελπιδοφόρα μεταγραφή στην κουζίνα συνθέτουν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα openings του φετινού καλοκαιριού.
Πριν από δύο τεύχη διάβαζα το κομμάτι της Σίλιας Αντωνίου, στις σελίδες των clubs & bars, για το «Ακρωτήρι» και αποφάσισα να πάω για φαγητό μόνο και μόνο επειδή η περιγραφή του ντεκόρ με εξιτάρισε. Κίονες «ντυμένοι» με κισσούς, χρυσοί ρινόκεροι, μια τεράστια χρυσή σφαίρα μέσα στην πισίνα, τοιχογραφίες, βαρύτιμα υφάσματα και έπιπλα· ένα πραγματικά μαξιμαλιστικό ντεκόρ, που σίγουρα δημιουργεί ατμόσφαιρα αλλά και αντίθεση με τα υπόλοιπα, πιο μίνιμαλ παραλιακά club-restaurants. Μετά θυμήθηκα τον ενθουσιασμό του Βλάση Σταθοκωστόπουλου για την ανακάλυψή του, τον Ελληνοελβετό σεφ Νικόλα Τσικνάκο. Δοκίμασα την κουζίνα του και προσυπογράφω. Θυμηθείτε το όνομα αυτού του νέου σεφ· θα συζητηθεί. Παρόλο που το μενού του μετράει μόλις μερικές μέρες και σίγουρα οι επιδόσεις θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο, «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται».
Ο Νικόλας Τσικνάκος με κέρδισε ήδη από το amuse bouche· η πυκνή, βελούδινη σούπα κολοκύθας με αφρό από λάιμ και το –μια ιδέα ψημένο– χτένι με σουσάμι ήταν ζωντανές αποδείξεις της εξαιρετικής του τεχνικής και της δημιουργικής προσέγγισής του στην κουζίνα. Η κουζίνα του είναι πολύ ενδιαφέρουσα και έχει κάτι από το μαξιμαλισμό της διακόσμησης. Και αν οι περιγραφές στο μενού μπορεί να προκαλέσουν ορισμένα χαμόγελα, αυτά γίνονται χαμόγελα ευδαιμονίας όταν δοκιμάσεις τα πιάτα. Δοκίμασα αρκετά, αλλά ήθελα άλλα τόσα, οπότε θα επανέλθω σύντομα. Ξεχώρισα το έξοχο ριζότο του με τα διάφορα μανιτάρια και το ελβετικό τυρί Sbrinz καθώς και το τρυφερό και άψογα ψημένο αρνίσιο καρέ σε κρούστα μυρωδικών από τις Άλπεις με φίνα σος από γιαούρτι και μέλι.
Ύστερα από όλα τα παραπάνω δεν νομίζω ότι το «σπεύσατε» ξενίζει κανέναν, καθώς το «Ακρωτήρι» εξελίσσεται σε ένα εξαιρετικό club-restaurant.
INFOΑΚΡΩΤΗΡΙ Βασ. Γεωργίου Β΄ 5, Άγιος Κοσμάς, 2109859147-9.
