Το casual πολυασιατικό εστιατόριο έχει ανανεώσει το γευστικό του ρεπερτόριο, κρατώντας το τέμπο νεανικό, φιλικό και σχετικά οικονομικό.
Κάθε φορά που βρίσκομαι στο «Wagamama» ένα φλας μπακ στην εποχή που σπούδαζα στο Λονδίνο δεν το αποφεύγω. Βέβαια, έκτοτε έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Διεθνής πια η αλυσίδα, που έχει κλείσει τα είκοσι τέσσερα. Τελευταία, ακόμη και στη γενέτειρά της, την Αγγλία, έχουν χαλαρώσει και δεν σε κοιτάζουν με μισό μάτι αν ζητήσεις πιρούνι. Και μέσα σε όλα αυτά, έχουν ανανεώσει και το γευστικό τους ρεπερτόριο, κρατώντας το τέμπο νεανικό, φιλικό και σχετικά οικονομικό. Το διάσημο και παγκοσμίως αγαπημένο katsu curry παραμένει στη θέση του, στο μενού όμως ενσωματώθηκαν πολλές νέες συνταγές. Από τα καινούργια αφράτα ψωμάκια ατμού (hirata) ψηφίζω την ελαφρώς πικάντικη εκδοχή με το μοσχάρι και την κορεάτικη σάλτσα BBQ – είναι νόστιμη, κι αν θέλετε βάλτε δίπλα της μερικά ακόμη ορεκτικά^ θα σας πρότεινα το παναρισμένο καλαμάρι με πικάντικη ξιδάτη σος και τα gyoza – τα ατμού ήταν πιο πετυχημένα από τα τηγανητά
Νέα ενότητα είναι και τα πιάτα «οmakase», όπου κάποιος που θέλει κάτι ελαφρύ θα βρει ένα φιλέτο τόνου ψημένο στο teppan, σερβιρισμένο με κινόα, kale, πιπεριές και φασολάκια edamame, αλλά κι ένα συμπαθητικό, ήπιο massaman curry με μοσχάρι, γλυκοπατάτες, μανιτάρια και μελιτζάνα ή μια κινεζο-γιαπωνέζικη πάπια, με κρεπούλες ατμού και σάλτσα yakitori. Κι αν είστε λάτρεις του καυτερού, μπορείτε να αναμετρηθείτε με το (ζόρικο) Firecracker. Το διάλεξα με κοτόπουλο – μέσα σε εκείνη τη σάλτσα που συνδυάζει διάφορες πιπεριές (άρα και με ικανή δόση τσίλι), mangetout, κρεμμύδι, που τη γλυκίζει μια ιδέα, και κρεμμυδάκι ήταν… φλογοβόλο. Προσωπικά, τα δοκίμασα σε ένα από τα ξύλινα σεπαρέ του Golden Hall, αλλά υπάρχει και το φωτεινό, πολυεπίπεδο κατάστημα της Κηφισιάς.
φωτό: Νίκος Καρανικόλας
