Έξι εστιατόρια και ταβέρνες στο ρυθμό της παράδοσης, με συνταγές που έχουν μνήμη, συναίσθημα και ζεστασιά.
Καλωσόρισμα του Αντώνη
Είναι σκέτο θαύμα το παραδοσιακό γιουβέτσι του Αντώνη Ρούσσου, που στην ταβέρνα της Νέας Κηφισιάς φτάνει στο τραπέζι ρουφώντας ακόμη τα υγρά του σε ένα μεγάλο, καπακωτό πήλινο σκεύος. Το κριθαράκι, σούπερ νόστιμο, σε «πιάνει» με την πρώτη μπουκιά.
Μαγικές Κατσαρόλες
Στο εστιατόριο του Παλαιού Φαλήρου επαναφέρουν τα κερκυραϊκά τσιγαρέλια που είχαν πρωτοεμφανιστεί σε ένα αφιέρωμα στις γεύσεις του νησιού κι έκαναν χιτ. Άγρια χόρτα, ανάμεσα στα οποία και βλασταράκια από μαργαρίτες, λάπαθα, σέσκουλα, και κερκυραϊκό λουκάνικο κοκκινίζουν από το κοκκινοπίπερο...
Βλάσσης
Εκείνη η κοτόσουπα αβγολέμονο στα πιάτα ημέρας, πλούσια σε γεύση, μαμαδίστικη σε χαρακτήρα, είναι ό,τι πρέπει τώρα το χειμώνα. Το εστιατόριο των Ιλισίων, πάντως, έχει να επιδείξει κι άλλα ωραία της κατσαρόλας, όπως το καυτερούτσικο λαχανόρυζο με ντομάτα ή τα σέσκουλα και μαυρομάτικα γιαχνί.
ΜάνηΜάνη
Μπορεί ο Αλέξανδρος Φουρούλης να κεντάει στα πιάτα του πολλά μοντέρνα στοιχεία, όμως στο καλόγουστο ελληνικό εστιατόριο της οδού Φαλήρου, στο Κουκάκι, η κλασική νοστιμιά έχει πάντα τη θέση της. Ικανό παράδειγμα, ο κρασάτος κόκορας με χυλοπίτες και μυζήθρα, μοσχοβολάει μπαχάρι και κανέλα.
Βραστό
Θα βρείτε πολλά ακόμη πιάτα σ’ αυτή την ταβέρνα του Χαλανδρίου η ιστορία της οποίας φτάνει σαράντα και βάλε χρόνια. Είναι ωραίο όμως που κρατάει την παράδοση του βραστού που της έδωσε το όνομά της με τρυφερό κρέας, ζωμό με γευστικό βάθος και πυκνότητα, πατάτα, καρότο και σέλινο.
Βόλτα
Στο λιτό, βαμμένο με χαρούμενα χρώματα μεζεδοπωλείο στα Κάτω Πετράλωνα, η Ελισάβετ μπαίνει στην κουζίνα και φτιάχνει κάτι σουτζουκάκια, ανάλαφρα, νοστιμότατα, καθ’ όλα καλοκαμωμένα. Κι ο Ξενοφώντας, που έχει αναλάβει τη σάλα, τα σερβίρει με ρύζι πασπαλισμένο με κύμινο και μπόλικη φιλική διάθεση.
