Σκηνές από ένα γάμο
Ένα από τα πιο πολυπαιγμένα έργα του Σουηδού κινηματογραφιστή και θεατρικού σκηνοθέτη ανεβαίνει σε μια προσεγμένη και καλοπαιγμένη παράσταση, που επικυρώνει τη διαχρονική δημοφιλία του.
Το σπίτι
Το κείμενο και η παράσταση του Δημήτρη Καραντζά μοιάζουν να δημιουργήθηκαν με την αίσθηση του επείγοντος, ως μια "προειδοποίηση" για τη συντριπτική πραγματικότητα που επιλέγουμε να αγνοούμε. Δραματικές ποιότητες, πυκνότητα και πολύ καλές ερμηνείες σε ένα εγχείρημα που έχει πάντως περιθώρια εξέλιξης.
Οιδίπους Τύραννος
Ο Σίμος Κακάλας σκηνοθέτησε την κορυφαία τραγωδία του Σοφοκλή, ακολουθώντας τον τρόπο δουλειάς στον οποίο έχει εντρυφήσει: ομαδικότητα, χρήση μάσκας, λιτότητα ερμηνείας. Το εγχείρημα είχε κάθε καλή πρόθεση, εντέλει όμως παραδόθηκε αδύναμο στους θεατές.
Τρωάδες
Ο Χρήστος Σουγάρης σκηνοθετεί τη θρηνητική ευριπίδεια τραγωδία, σε μια παράσταση με σημείο αιχμής την παρουσία της Ρούλας Πατεράκη ως Εκάβης.
Βάκχες
Η Έλενα Μαυρίδου κατέφυγε στο δρόμο της λαϊκής και δημοτικής παράδοσης, παρασταίνοντας τις "Βάκχες" ως λαϊκό παραμύθι ή τελετουργικό δρώμενο, όμως ελάχιστα πράγματα μεταδόθηκαν από την τρομερή ατμόσφαιρα της τραγωδίας.
Οιδίπους επί Κολωνώ
Μια μάλλον αμήχανη προσέγγιση του κύκνειου άσματος του Σοφοκλή, που περιγράφει με βαθιά εσωτερικό τρόπο την πορεία ενός ανθρώπου προς τη δικαίωση και το θάνατο, που επαφίεται στην κεντρική ερμηνεία του Δημήτρη Καταλειφού.
Βατράχια
Ο υπότιτλος "μια κωμωδία με dna τραγωδίας" ξεκλειδώνει σε μεγάλο βαθμό την απόκοσμη, εφιαλτική και μεταφυσική παράσταση των αριστοφανικών "Βατράχων" που διατρέχεται από το άλγος της ύπαρξης και την ανάγκη διακήρυξης ενός διαφορετικού τρόπου να (συν)υπάρχουμε.
Σφήκες
Με σημαντικότερο παθητικό την ποιότητα του κειμένου, η Λένα Κιτσοπούλου καθοδηγεί μια επιθεωρησιακού τύπου παράσταση που επιχειρεί -χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση- να κεντρίσει διάφορες νεοελληνικές παθογένειες.
Ηλέκτρα
Καθαρή ανάγνωση της σοφόκλειας τραγωδίας, που πάνω από οποιαδήποτε ερμηνεία τοποθετεί την όσο το δυνατόν αμεσότερη πρόσληψη του έργου από το ευρύ κοινό, πέφτει όμως στην παγίδα να επαναπαυθεί στην αυτάρκεια του έργου.
Τσίου.... Η παράσταση
Παράσταση που λειτουργεί ως εορταστικό και νοσταλγικό reunion ανθρώπων και μαζί ως κάλεσμα δια ζώσης συνάντησης με τους θεατές που λάτρεψαν μια εμβληματική low budget ταινία του εγχώριου σινεμά.
Καζανόβα / Δον Ζουάν. Ερωτική περιπλάνηση
Γοητευτικό αλλά και άνισο εγχείρημα ενιαίας παρουσίασης δύο άπαιχτων ποιητικών έργων, που συνδέονται εμμέσως μέσα από τις μορφές του μυθικού Δον Ζουάν και του ιστορικού Καζανόβα.
Κωσταλέξι
Ενδιαφέρουσα δουλειά, βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Ελένης από το Κωσταλέξι, που ξεπερνάει το στενό δρόμο του θεάτρου ντοκουμέντο αλλά δεν παύει να αφήνει την επίγευση πως βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Η αρκούδα
Το απολαυστικό μονόπρακτο του Ρώσου συγγραφέα όπου η αμοιβαία απέχθεια μετατρέπεται σε έρωτα, ανεβαίνει σε μία κεφάτη, με μουσικό χαρακτήρα και όλο ενέργεια παράσταση, που λειτουργεί και ως μία γιορτή του ίδιου του θεάτρου.
Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον
Τολμηρό και εν πολλοίς επιτυχημένο εγχείρημα αποτελεί το πρώτο έργο της ηθοποιού, που επικεντρώνεται στο θέμα του sex trafficking και το οποίο σκηνοθετεί η ίδια σε μια δυναμική παράσταση.
Ταρτούφος
Μία από τις δημοφιλέστερες μολιερικές κωμωδίες, που σατιρίζει τη θρησκοληψία, ανεβαίνει με στόχο να αναδειχθούν το κωμικό αίσθημα και η διαχρονικότητά της, σε μια παράσταση όπου συνυπάρχουν αισθητικά στοιχεία που ξεκινούν από τον 17ο αι. και καταλήγουν στις μέρες μας.
Ο χρυσός δράκος
Το σύγχρονο γερμανικό έργο που μεταχειρίζεται μία πρωτότυπη θεατρική φόρμα, για να μιλήσει για τη σκληρή ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ανεβαίνει σε μία καλοκουρδισμένη παράσταση που αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον.
Garamond 12
Την ιστορία ενός ταλαντούχου συγγραφέα, που πάσχει από αγοραφοβία και ζει κλεισμένος υπό την τρομερή επιρροή της μητέρας του, αφηγείται το θεατρικό έργο της Μαρίας Δριμή, θίγοντας με πολύ ωραίο τρόπο θέματα όπως η αναζήτηση ταυτότητας, η σύγκρουση τέχνης και ζωής, οι σχέσεις γονέα-παιδιού, ο απογαλακτισμός. Ανεβαίνει σε μία απολαυστική παράσταση με σκηνοθετικό στίγμα και ωραίες ερμηνείες.
Μια νύχτα στην Επίδαυρο
Ένα φόρο τιμής στο θέατρο και τους ανθρώπους του αποτίνει ο Νίκος Καραθάνος, έστω και δια της ανάποδης οδού, δηλαδή παρωδώντας τους. Καταλήγει έτσι σε μια πληθωρική, αριστοφανικού ύφους παράσταση - που απογοητεύει εν μέρει κυρίως λόγω μεγαλύτερων προσδοκιών.
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Αυτό που έμεινε να αποκαλείται "το μεγαλύτερο love story όλων των εποχών" ανεβαίνει σε μια παράσταση καλοπαιγμένη, καλαίσθητη και καλά δομημένη γύρω από μία κεντρική ιδέα, που αντιπαραβάλλει την ομορφιά (αλλά και την ήττα) του έρωτα απέναντι στην ασχήμια ενός παρηκμασμένου κόσμου.
Ο Μισάνθρωπος ή Ο πικρόχολος ερωτευμένος
Καθαρή και κλασικιστική στην όψη παράσταση της μολιερικής κωμωδίας, η οποία, αν και ζημιώνεται από την απουσία ενέργειας και κλιμακώσεων, έχει πολλαπλή σημασία από μόνη της.
Φοβάμαι, ταυρομάχε
Άνισο σκηνικό ανέβασμα του μυθιστορήματος του Χιλιανού καλλιτέχνη, που αφηγείται τον έρωτα ενός μεσήλικου ομοφυλόφιλου με έναν αντιστασιακό φοιτητή κατά τη δικτατορία του Πινοτσέτ, με σημείο αιχμής την ερμηνεία του Νίκου Αρβανίτη.
Η μάνα αυτουνού... Έλλη Ζάχου-Ταχτσή
Η Κική Μαυρίδου δίνει φωνή στη μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού πεζογράφου, Κώστα Ταχτσή, και το έργο ευτυχεί σε μία θερμή απόδοση, που υπογράφει σκηνοθετικά ο Βαγγέλης Λάσκαρης και ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα.