Μαρίζα Καψαμπέλη©
"Το κουκλόσπιτο"
Το "Κουκλόσπιτο" του Χένρικ Ιψεν, σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου Πορεία Δημήτρη Τάρλοου, επιστρέφει από τις 25 Οκτωβρίου με ανανεωμένη διανομή και τη Λένα Παπαληγούρα στο ρόλο της Νόρας. Στη σύγχρονη και άκρως ατμοσφαιρική σκηνική εκδοχή του διαχρονικού έργου του 1879 που πραγματεύεται την τραγική υποκρισία που μπορεί να διαποτίζει έναν γάμο, τα κίβδηλα ιδεώδη, τις συνέπειες της επιπολαιότητας (ακόμη και της αθώας), τα ζωτικά μας ψεύδη, και τη φύση της αλήθειας, συμπρωταγωνιστούν οι Χρήστος Σαπουντζής, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Κατερίνα Δημάτη και Όλγα Δαλέκου.
"Τα φώτα της πόλης"
Για δεύτερη χρονιά τα "Φώτα της πόλης" του Τσάρλι Τσάπλιν ανεβαίνουν σε νέο χώρο και συγκεκριμένα στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος" από 25 Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία και χορογραφία της Αμάλιας Μπένετ, μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, και διασκευή με την υπογραφή των δυό τους και του Νικίτα Μιλιβόγεβιτς. Πρόκειται για μια τελείως διαφορετική εμπειρία θέασης και πρόσληψης από τις μουσικές παραστάσεις που έχουμε συνηθίσει, καθώς μεταφέρει την εμβληματική ταινία του βωβού κινηματογράφου στη σκηνή, σε ένα μιούζικαλ εξαιρετικής ομορφιάς και σκηνικής μαγείας. Το έργο αφορά ένα άνεργο περιπλανώμενο, τον Σαρλό, ο οποίος ερωτεύεται μια τυφλή ανθοπώλισσα και κάνει τα πάντα προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματα για την εγχείρηση που θα της χαρίσει την όραση. Στον πολυμελή και κατά το μεγαλύτερο μέρος του ανανεωμένο θίασο πρωταγωνιστούν οι Αλίκη Αλεξανδράκη, Στέλλα Αντύπα, Φίλιππος Άνθης, Θοδωρής Βράχας, Κατερίνα Γεβετζή, Σαβίνα Γιαννάτου, Θανάσης Δήμου, Νίκος Ιατρού, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιώργος Κοψιδάς, Έντι Λάμε, Ιωάννα Μπιτούνη, Φίλιππος Μπούρας, Νικόλας Ντούρος, Μίκης Παντελούς, Γιάννης Πρωτόπαππας, Θανάσης Ραφτόπουλος, Μαριάμ Ρουχάτζε, Κωνσταντίνος Σάμαα, Izel Seylani, Φώτης Στρατηγός.
"Το πάρτι της ζωής μου"
Μετά από 120 παραστάσεις, 110 sold out, 40.000 θεατές και διθυραμβικές κριτικές την περασμένη σεζόν, η Ελένη Ράντου συνεχίζει με τον μονόλογο "Το πάρτυ της ζωής μου", σε δικό της κείμενο και ερμηνεία με τη σκηνοθετική υπογραφή του Ανέστη Αζά, στη σκηνή του θεάτρου Διάνα από τις 20 Οκτωβρίου. Η σόλο περφόρμανς της έμπειρης ηθοποιού ξετυλίγει με χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια πενήντα χρόνια "τραυμάτων" της ηρωίδας της, με φόντο τα τραύματα της σύγχρονης Ελλάδας. Πρόκειται για έναν ερμηνευτικό μαραθώνιο δέκα ρόλων με έντονα προσωπική υπογραφή, εμπνευσμένο από τον θεατρικό καμβά των Ντάνκαν ΜακΜίλαν και Τζόνι Ντόναχιου "Every brilliant thing”.
"Αινιγματικές παραλλαγές"
Πρόκειται για την πρώτη θεατρική παράσταση που σκηνοθέτησε ο Σωτήρης Τσαφούλιας σε συνεργασία με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, η οποία μετά την τεράστια επιτυχία της μετρώντας 80 sold out παραστάσεις και περισσότερους από 30.000 θεατές, επιστρέφει για δεύτερη χρονιά από 25 Οκτωβρίου στο Θέατρο Βεάκη. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο Γιάννης Μπέζος - Πυγμαλίων Δαδακαρίδης μοιράζεται και πάλι τη σκηνή στις "Αινιγματικές παραλλαγές", σε ένα δραματουργικό μπρα ντε φερ μεταξύ του σνομπ και δύστροπου νομπελίστα συγγραφέα, που ζει απομονωμένος σε ένα νησί, και του "ψαρωμένου" δημοσιογράφου που έχει καταφθάσει για να του πάρει συνέντευξη, αντίστοιχα. Μια συνέντευξη που οδηγεί σε ένα σκληρό παιχνίδι της αλήθειας και παράλληλα φανερώνει έναν τρυφερό και ευαίσθητο κόσμο.
"Μισάνθρωπος"
Ο "Μισάνθρωπος", η κωμωδία – αίνιγμα του Μολιέρου με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και Ευγενία Σαμαρά στους πρωταγωνιστικούς ρόλους επιστρέφει σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Εμπορικόν από τις 21 Οκτωβρίου, για να ξεσκεπάσει τον παραλογισμό των καιρών μας. Στην παράσταση παίζουν επίσης οι ηθοποιοί: Στέλιος Ιακωβίδης, Αθηνά Μουστάκα, Θάνος Μπίρκος, Αυγουστίνος Κούμουλος, Κυριάκος Σαλής, Πολύδωρος Λαπιδάκης, Φωτεινή Αθερίδου. Σύμφωνα με την κριτική του "α", η αισθητική της παράστασης είναι ίσως το πιο γοητευτικό στοιχείο της, καθώς μεταφέρει την εικόνα και την ιδέα μιας απροβλημάτιστης νεολαίας, που τρέφεται από τη γοητεία των εύκολων και επιφανειακών σχέσεων.
"Ο Ταρτούφος"
Ο "Ταρτούφος" του Μολιέρου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Νταλιάνη, επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός από τις 23 Οκτωβρίου, έπειτα από την επιτυχία που σημείωσε την προηγούμενη σεζόν. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει ο Μάνος Καρατζογιάννης στο πλευρό των Θανάση Βλαβιανού, Ελίζας Σκολίδη, Αγγελικής Μαρίνου, Γιώργου Κορομπίλη, Μέγκις Σούλι, Χρήστου Παπαδόπουλου, Χριστίνας Θεοδωροπούλου και Θωμά Σιέκα. Μία από τις δημοφιλέστερες μολιερικές κωμωδίες, που σατιρίζει τη θρησκοληψία, ανεβαίνει με στόχο να αναδειχθούν το κωμικό αίσθημα και η διαχρονικότητά της, σε μια παράσταση όπου συνυπάρχουν αισθητικά στοιχεία που ξεκινούν από τον 17ο αιώνα και καταλήγουν στις μέρες μας, όπως διαβάσαμε σχετικά και στην κριτική του "α", για την παράσταση.
"Λαχτάρα για κεράσια"
Το μιούζικαλ τσέπης "Λαχτάρα για κεράσια" με τον Λεωνίδα Καλφαγιάννη και την Έλενα Μεγγρέλη, επιστρέφει στην Αμαξοστοιχία-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ, σε σκηνοθεσία Ευθύμη Χρήστου, κείμενο Αγνιέσκας Οσιέτσκα, μουσική Μηνά Αλεξιάδη, στίχους Αφροδίτης Μάνου και χορογραφίες Νατάσσας Ζούκα, για δεύτερη χρονιά από τις 23 Οκτωβρίου. Το έργο διαδραματίζεται στις δεκαετίες '60 και '70 μέσα στο κάδρο της τότε Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας, όπου ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται τυχαία στην αποβάθρα ενός σιδηροδρομικού σταθμού και επιβιβάζονται στο τρένο, στο ίδιο βαγόνι. Αυτός κι εκείνη. Δύο εντελώς άγνωστοι. Ή μήπως όχι;
"Σωτηρία με λένε"
Το εμπνευσμένο από τη ζωή της σπουδαίας γυναικείας μορφής του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού Σωτηρίας Μπέλλου έργο που έγραψε η Σοφία Αδαμίδου ανεβαίνει ξανά από 19 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαγεωργίου. Η παράσταση παίζεται και φέτος στη σκηνή του Μικρού Χορν, με πρωταγωνίστρια την Κάτια Γκουλιώνη, υπό την υπόκρουση της ζωντανής μουσικής από τον Αντώνη και τον Θοδωρή Ξηντάρη. Το ρόλο της νοσοκόμας ερμηνεύει η Ιωάννα Μονέδα. Το έργο βρίσκει τη Σωτηρία στο νοσοκομείο λίγο πριν την εγχείρηση που θα της στερήσει τη φωνή. Η ζωή της θα περάσει σαν ταινία μπροστά από τα μάτια της. Οι δικοί της άνθρωποι, η οικογένειά της, ο άντρας της, τα πάθη της. Άνθρωποι που αγάπησε και την αγάπησαν κι άλλοι που την πίκραναν ή την στήριξαν όταν πρωτοξεκίνησε.
"Ο αμπιγιέρ"
Ο "Αμπιγιέρ" του Ρόναλντ Χάργουντ, ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, έρχεται για δεύτερη χρονιά στη σκηνή του Θεάτρου "Τζένη Καρέζη" από 21 Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη. Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης και ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, στους ρόλους του μεγάλου ηθοποιού που βρίσκεται στη δύση της καριέρας του και του αμπιγιέρ του αντίστοιχα, συναντούν στη σκηνή έναν ανανεωμένο θίασο: Ναταλία Δραγούμη, Δάφνη Λιανάκη, Απόστολος Πελεκάνος, Αντριάνα Ανδρέοβιτς, Άγγελος Νεράντζης, Γιώργος Γιατζιτζάκης, Ορφέας Τσαρέκας. Για την παράσταση διαβάζουμε στην κριτική του "α": "Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στον ωραίο σκηνικό χώρο του Κένι ΜακΛέλαν, που φέρνει σε πρώτο πλάνο το καμαρίνι του Σερ, ενώ στην πορεία επιτρέπει μια πολύ ωραία απόδοση της σκηνής του "Ληρ" – σκηνή που αποτελεί και την κορυφαία της παράστασης, καθώς μεταφέρει με συγκινητικό τρόπο τη μαγεία και το εφήμερο της θεατρικής τέχνης, αυτού του μικρού "θαύματος" που δημιουργείται και καταστρέφεται κάθε βράδυ."
"Φρίντα Κάλο, με σπασμένα φτερά"
Η ζωή και το έργο της θρυλικής ζωγράφου Φρίντα Κάλο ξαναζωντανεύει για δεύτερη χρονιά στο Ξενοδοχείο Μπάγκειον, μέσα από την παράσταση "Φρίντα Κάλο, με σπασμένα φτερά", σε κείμενο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Ζαφείρη, μόνο για δώδεκα παραστάσεις, από την Θεατρική Ομάδα 2510. Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Χαρά Νικολάου και Τάσος Ράπτης. Πρόκειται για μια μοναδική και πολύπλευρη εμπειρία σε ένα ταξίδι στο χρόνο αλλά και μια ματιά στο παρόν, καθώς η πραγματική τέχνη είναι πάντα σύγχρονη. Το "α" παρακολούθησε την παράσταση που είχε ανεβεί λίγο πριν το καλοκαίρι, στην οποία το σκηνικό (σε επιμέλεια του σκηνοθέτη, όπως και τα κοστούμια) είναι λιτό: ο παλιός φθαρμένος καθρέφτης δεσπόζει στη μέση, πλαισιωμένος από παραδοσιακές μεξικάνικες φορεσιές -άλλωστε η Κάλο επηρεάστηκε από την "mexicanidad”, τη ρομαντική αναβίωση του αρχαίου αζτέκικου πολιτισμού στο Μεξικό. "Όσο το έργο προχωρά, οι διάλογοι αλλά και η αφήγηση ξεδιπλώνουν σιγά-σιγά το κουβάρι της ζωής της Φρίντα. Ο παθιασμένος όσο και ταραγμένος έρωτάς της με τον Ντιέγκο, οι απιστίες, ο κομμουνισμός και η φιλοξενία του Τρότσκι, τα ταξίδια, οι εκθέσεις, η ζωγραφική, όλα συνθέτουν το πολύχρωμο μωσαϊκό της ζωής ενός ανθρώπου, ο οποίος, όμως, βασανίστηκε πολύ".
"Ζάχαρη"
Το πρώτο έργο του Δημήτρη Αγαρτζίδη, η μαύρη κωμωδία "Ζάχαρη" σε σκηνοθεσία του ίδιου και της Δέσποινας Αναστάσογλου (Elephas tiliensis) επαναλαμβάνεται από τις 23 Οκτωβρίου στο Bios. Μετά το θάνατο ενός άνδρα, οι κόρες του ανακαλύπτουν κρυμμένες φωτογραφίες που αποκαλύπτουν την κρυφή, διπλή ζωή του. Μέσα σε ένα σουρεαλιστικό περιβάλλον που μοιάζει με ψυχοθεραπευτική συνεδρία, τα πρόσωπα αποκαλύπτονται, συγκρούονται, βρίσκουν αυτό που τα βασανίζει και ταυτόχρονα αυτό που τα ελευθερώνει. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί Δημήτρης Αγαρτζίδης, Τατιάνα Άννα Πίττα και Ελίνα Ρίζου.
"Κωσταλέξι"
Η παράσταση σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μωραΐτη επιστρέφει σε νέο χώρο, στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής από 23 Οκτωβρίου και επιχειρεί να μιλήσει με ειλικρίνεια για την ψυχική υγεία. Η σύνθεση κειμένου είναι των Κωνσταντίνου Μωραΐτη, Έλενας Τριανταφυλλοπούλου και Άρτεμης Ψιλοπούλου και ερμηνεύουν η Άλκηστη Νικολαΐδη, η Ζωγραφιά Μεντεσίδου και ο σκηνοθέτης. Η παράσταση εξιστορεί την πραγματική ιστορία της Ελένης Καρυώτη, μιας γυναίκας που οι ίδιοι οι γονείς της κράτησαν σε εγκλεισμό για σχεδόν τρεις δεκαετίες σε ένα χωριό της Στερεάς Ελλάδας. Σύμφωνα με την κριτική του "α", η παράσταση δεν λειτουργεί τόσο ως ερευνητικό θέατρο-ντοκιμαντέρ, αλλά εστιάζει στο να αναδείξει τις παθογένειες που βρίσκονται πίσω από την ιστορία.
"Η σκιά του Μαρτ"
Το πολιτικοποιημένο έργο του Στιγκ Ντάγκερμαν επιστρέφει στο Θέατρο Αργώ σε σκηνοθεσία της Χρύσας Καψούλη στις 21 Οκτωβρίου και έρχεται να αναδείξει το δίπολο γενναιότητας-δειλίας καθώς και τα θέματα σχέσεων μέσα στην οικογένεια. Στην παράσταση ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Αιμιλία Υψηλάντη, Φώτης Καράλης, Εμμανουέλα Κοντογιώργου, Θεόφιλος Μανόλογλου. Στο έργο, μια μητέρα και ένας γιος στο τέλος ενός πολέμου ζουν με την ανάμνηση αλλά και τον θαυμασμό ενός ήρωα που χάθηκε στον πόλεμο και που αντιστάθηκε και πολέμησε τους κατακτητές της πατρίδας του. Ο ήρωας αυτός, ο Μαρτ, ήταν ο μεγάλος γιος της οικογένειας. Τώρα έχουν απομείνει μόνο η μητέρα, η κυρία Αγγέλικα και ο μικρότερος γιος, ο Γκάμπριελ.
"Το παλτό"
Ο Θοδωρής Γκόγκος σκηνοθετεί, διακσευάζει και ερμηνεύει το έργο ρωσικής λογοτεχνίας του Νικολάι Γκόγκολ "Το παλτό" που ανεβαίνει για πέμπτη χρονιά στο Θέατρο Αργώ από τις 19 Οκτωβρίου. Πρόκειται για μια παράσταση που στην διαδρομή της ενθουσίασε κοινό και κριτικούς και παίχτηκε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Η υπόθεση αφορά ένα υπαλληλάκο. Το δικό του όνειρο: δε λαχταράει μια γυναίκα αλλά ένα πανωφόρι. Σε αυτό έχουν συγκεντρωθεί όλες του οι επιθυμίες, όλη του η αντίληψη για σπουδαιότητα, κοινωνική επιβολή. Μένει μέρες και νύχτες νηστικός, στερείται το κάθε τι και μαζεύει καπίκι καπίκι την αξία του.
"Ο άνθρωπος που πέρασε ή με ενδιαφέρει Ρούλα”
"Ο άνθρωπος που πέρασε ή με ενδιαφέρει Ρούλα” της ομάδας Babushka, έρχεται για δεύτερη σεζόν από τις 23 Οκτωβρίου στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (ΚΕΤ) σε σκηνοθεσία Ρεβέκκας Τσιλιγκαρίδου με τους ηθοποιούς Γιώργο Κουμούτσο, Κατερίνα Πέκη, Αλέξανδρο Πιεχόβιακ, Βάνα Σλέιμαν. Πρόκειται για μια παράσταση που είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στον εγκέφαλο και στον ρόλο της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα και ψυχή. Ένας χορός αφηγητών ερευνά, αναρωτιέται, καταθέτει, προσπαθεί να βάλει λέξεις στην εμπειρία και στις παρατηρήσεις του. Μπαίνει σε ρόλους κι επανέρχεται στο τώρα και στο πριν για να συνεχίσει.
"Το πηρούνι"
Η μαύρη κωμωδία του Χάρη Ρώμα, "Το πηρούνι" ανεβαίνει στον πολυχώρο Vault από 23 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά. Το έργο καυτηριάζει με πολύ χιούμορ τα κακώς κείμενα του νεοέλληνα. Της γενιάς του "ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια", της ευημερίας των ’80ς, της πατριαρχίας, του κιτς, της μίζας και της λαμογιάς, της γενιάς πριν την οικονομική κρίση, πριν τον κορονοϊό, της γενιάς που μας οδήγησε στο σήμερα. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη του 1984, όπου μέσα σε μια βραδιά αποκαλύπτονται σταδιακά μια σειρά από μυστικά και ψέματα, μια σειρά από μικρές τραγωδίες, που κορυφώνουν την πλοκή μέχρι το απροσδόκητο φινάλε. Στην παράσταση ερμηνεύουν οι Μαρίζα Μανατάκη, Γιάννης Οικονομίδης, Φανή Παλιούρα, Χριστίνα Σαμπανίκου, Τάσος Τζιβίσκος και ο Δημήτρης Φραγκιόγλου.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ο μισάνθρωπος
Ο Αλσέστ ασφυκτιά μέσα στην υποκρισία, τον ανταγωνισμό, την κεκαλυμμένη εχθρότητα και την επιτήδευση που επικρατούν στην εποχή του σε μια παράσταση που τοποθετείται χρονικά στις δεκαετίες του '80 και του '90.
Το κουκλόσπιτο
Σε μια φαινομενικά ευτυχισμένη οικογένεια, η υπάκουη σύζυγος και μητέρα Νόρα Χέλμερ κάνει την προσωπική της επανάσταση και αλλάζει τρόπο σκέψης και στη συνέχεια τρόπο ζωής.
Το παλτό
Ένα καινούργιο παλτό δίνει νόημα στη μονότονη ζωή ενός υπαλλήλου που υπηρετεί τον ψυχρό κρατικό μηχανισμό, στη θεατρική μεταφορά της ομώνυμης κι επίκαιρης νουβέλας.
Αινιγματικές παραλλαγές
Ο διχασμός, η απομόνωση και οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται στο επίκεντρο της συνάντησης ενός νομπελίστα συγγραφέα αποτραβηγμένου από τον κόσμο και ενός δημοσιογράφου που καταφέρνει να του πάρει συνέντευξη. Ο Αμπέλ Ζνόρκο είναι ένας συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ που ζει μόνος, αποτραβηγμένος στο Ροσβανοϋ, ένα μικρό νησί στη Θάλασσα της Νορβηγίας, αποφεύγοντας τα πάντα και ειδικά τους ανθρώπους. Έχοντας πρόσφατα εκδώσει το 21ο του βιβλίο που έχει γίνει τεράστια επιτυχία, δέχεται να δώσει συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο που τον πολιορκεί καιρό τον Έρικ Λάρσεν. Άραγε πόσο τυχαία επέλεξε ο Αμπέλ Ζνόρκο τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο και πόσο τυχαία επέλεξε ο Έρικ Λάρσεν τον συγκεκριμένο συγγραφέα; Αυτό το έργο επέλεξε ο Σ. Τσαφούλιας για την πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα που έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα 30.000 θεατές με τον Γιάννη Μπέζο και τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη σε δύο ερμηνείες που βραβεύτηκαν από τα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του "α".
Ζάχαρη
Στην πρώτη του συγγραφική απόπειρα, ο Δ. Αγαρτζίδης μιλάει για την αγία ελληνική οικογένεια σε μια μαύρη κωμωδία για την αποποίηση της κληρονομιάς της ενοχής.
Το πηρούνι
Μια μαύρη κωμωδία που καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της γενιάς του ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησε στην κρίση και τη σύγχρονη πραγματικότητα, την ευημερία της δεκαετίας του 80’, το κιτς και τη λογική της λαμογιάς, με φόντο τη Θεσσαλονίκη του 1984. Εκεί η οικογένεια Παλιούρα, της γνωστής αλυσίδας γραφείων κηδειών «Ο Ουρανός», ο Αποστόλης, η Ζαμπέτα και η κόρη τους Φιόνα, με τη βοήθεια της Ρουμάνας υπηρέτριας τους, ετοιμάζονται πυρετωδώς για την έλευση του μέλλοντα γαμπρού τους Αλέξανδρου, που καταφθάνει μαζί με τον πατέρα του, τον πρόξενο Αιμίλιο Δοξιάδη. Οι δύο γονείς συγκεντρώνουν τα χειρότερα χαρακτηριστικά του νεοέλληνα και το μόνο που επιθυμούν είναι να καλοπαντρέψουν την μοναχοκόρη τους. Διψασμένοι για κοινωνική αναγνώριση και θαμπωμένοι από την κοινωνική θέση των συμπεθέρων τους, οδηγούνται σε μια βραδιά που εξελίσσεται σε απροσδόκητο κωμικό εφιάλτη.
Η σκιά του Μαρτ
Μια μητέρα και ένας γιος στο τέλος ενός πολέμου ζουν με την ανάμνηση αλλά και τον θαυμασμό ενός ήρωα που χάθηκε στον πόλεμο. Ενός ήρωα που αντιστάθηκε και πολέμησε τους κατακτητές της πατρίδας του. Ο ήρωας αυτός, ο Μαρτ, ήταν ο μεγάλος γιος της οικογένειας. Τώρα έχουν απομείνει μόνο η μητέρα, η κυρία Αγγέλικα και ο μικρότερος γιος, ο Γκάμπριελ. Εκείνος δεν πήρε μέρος στον πόλεμο. Μισούσε τον εχθρό αλλά φοβόταν. Μια μάνα και ένας γιος ζουν κάτω από τη σκιά ενός ήρωα γιου. Η μάνα θέλει και τα δύο παιδιά της δυνατά, ωραία και γενναία. Έτσι θέλει τους άντρες. Δεν είναι εύκολο να δεχτεί ένα γιο αδύναμο και δειλό…
Τα φώτα της πόλης
Ένας άνεργος περιπλανώμενος, ο Σαρλώ, ερωτεύεται μια τυφλή ανθοπώλισσα και κάνει τα πάντα προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματα για την εγχείρηση που θα της χαρίσει την όραση. Με κεντρικό άξονα τον ρακένδυτο ήρωα που αγωνίζεται να επιβιώσει στο βίαιο περιβάλλον του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού, η ταινία-μύθος του αμερικανικού κινηματογράφου παίρνει τη μορφή ενός ιδιότυπου θεατρικού μιούζικαλ που αφηγείται μέσα από τη γλώσσα της μουσικής και του χορού, μια οικουμενική ιστορία αγάπης που ξεπερνά τα γλωσσικά και πολιτισμικά εμπόδια. Η ζωντανή μουσική, το τραγούδι και η ενέργεια των δημιουργών συστρατεύονται, για να αποτίσουν φόρο τιμής στον ιδιοφυή «μελαγχολικό κλόουν», τον ηρωισμό των απλών ανθρώπων και τις αρχετυπικές αξίες της ζωής.
Λαχτάρα για κεράσια
Στην επετειακή παράσταση για τα 26 χρόνια της Αμαξοστοιχίας-θέατρο, που στάθηκε αφορμή για την έμπνευση του χώρου, ένας άντρας και μια γυναίκα μοιράζονται το παρελθόν τους σε ένα βαγόνι. Το έργο διαδραματίζεται τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70 την περίοδο της τότε Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας. Ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται τυχαία στην αποβάθρα ενός σιδηροδρομικού σταθμού και επιβιβάζονται στο τρένο. Δύο εντελώς άγνωστοι ή μήπως όχι; Αναγκασμένοι να ταξιδέψουν μαζί, αποκαλύπτουν και μοιράζονται το παρελθόν τους, υποδύονται ρόλους τρίτων προσώπων που συνάντησαν στη ζωή τους. Το έργο κάνει μια βαθιά τομή όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ ζευγαριών αλλά και στο χάσμα δύο αντικρουόμενων κόσμων. Αυτός είναι ένας ήρωας της καθημερινότητας που «οικοδομεί τον σοσιαλισμό». Εκείνη θέλει να αγοράσει «ένα… ροζ καπέλο»! Και οι δύο επιδίδονται σε μια οδυνηρή αλλά και χιουμοριστική διαμάχη με τρυφερότητα και ευαισθησία συνθέτοντας πρόζα, στίχους και ζωντανή μουσική μέσα από την πρωτότυπη μουσικοθεατρική φόρμα ενός μιούζικαλ για δύο.
Το πάρτι της ζωής μου
Αντλώντας από το «Every Brilliant Thing» του Ντάνκαν Μακ Μίλαν, η Ελ. Ράντου υπογράφει ένα νέο κείμενο για τη sold out παράσταση, που ξετυλίγει με χιούμορ και ειλικρίνεια τα πενήντα χρόνια "τραυμάτων" της ηρωίδας της, με φόντο αυτά της σύγχρονης Ελλάδας. Ένας σόλο ερμηνευτικός μαραθώνιος δέκα ρόλων με έντονα προσωπική υπογραφή, που χάρισε στην ηθοποιό το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του “α”. Η ιστορία διατρέχει εποχές και κινείται παράλληλα με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της χώρας από το Πολυτεχνείο, τους σεισμούς, το ΠΑΣΟΚ, την κρίση, το θάνατο του Γρηγορόπουλου μέχρι την πανδημία. Είναι ένας κύκλος ζωής που συνδέεται με κοινά βιώματα, όπως σημειώνει.
Σωτηρία με λένε
Η σπουδαία μορφή του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού, Σωτηρία Μπέλλου, μοιράζεται στιγμές από τη ζωή της το τελευταίο βράδυ πριν από τη χειρουργική επέμβαση που της στέρησε τη φωνή της. Το έργο εξελίσσεται με φόντο το δωμάτιο του νοσοκομείου όπου βρίσκεται η ασυμβίβαστη Μπέλλου. Βλέπει τη ζωή της να περνά σαν ταινία μπροστά από τα μάτια της και μαζί της την παρακολουθούμε κι εμείς. Η Σοφία Βέμπο που χωρίς να το γνωρίζει τη μύησε στο τραγούδι, ο Βασίλης Τσιτσάνης που της άνοιξε το δρόμο, ο Παπαϊωάννου που αγάπησε βαθιά. Φτάνει μέχρι τον Ανδριόπουλο και τον Σαββόπουλο που την έφεραν πιο κοντά στις νεότερες γενιές. Όλα αυτά τα στοιχεία κι όχι μόνο συνθέτουν την μυθιστορηματική ζωή της που επηρεάστηκε σημαντικά από τις συνθήκες και τα γεγονότα μιας ολόκληρης εποχής, για την οποία μιλάει άλλοτε με συγκίνηση και άλλοτε με πικρία.
Ο αμπιγιέρ
Στη σκιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πίσω από τις ιστορίες των παρασκηνίων ενός ετοιμόρροπου θεάτρου της αγγλικής επαρχίας, η ακλόνητη σχέση ενός μεγάλου ηθοποιού (Σερ) με τον αμπιγιέρ του (Νόρμαν) και των υπόλοιπων μελών του θιάσου, δημιουργούν ένα παιχνίδι ανάμεσα σε εξουσιαστή και εξουσιαζόμενο. Το κλασικό έργο μέσα από τον μικρόκοσμο των συντελεστών-ηθοποιών ενός θιάσου, έρχεται αντιμέτωπο με τα μεγάλα και διαχρονικά προβλήματα όλων των ανθρώπινων σχέσεων. Ο αιώνιος φόβος της μοναξιάς, η ανάγκη μας για αφοσίωση, πίστη και αυταπάρνηση στον άλλον, δημιουργούν μοιραία σχέσεις αλληλεξάρτησης. Η ισορροπία όμως έρχεται πάντοτε με την αναπόφευκτη σύγκρουση ζωής και θανάτου.
Φρίντα Κάλο, με σπασμένα φτερά
Μια παράσταση για τη ζωή και το έργο μιας αντισυμβατικής και πλέον αναγνωρίσιμης μορφής της Τέχνης, της ζωγράφου Φρίντα Κάλο, που μέσα από τους πίνακες της αποτυπώνονται ο προσωπικός της πόνος -σωματικός και ψυχικός- και τα αιώνια γυναικεία τραύματα.
Ταρτούφος
Η σκοτεινή κωμωδία του κορυφαίου Γάλλου κωμωδιογράφου για την υποκρισία ανεβαίνει σε μια εκδοχή εμπνευσμένη από την σύγχρονη πραγματικότητα, εμπλουτισμένη με τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ, που χρησιμοποιούνται ως μέσο αποπλάνησης.
Κωσταλέξι
Η παράσταση, με την διάθεση της έρευνας, προσπαθεί να ανακαλύψει την πραγματική Ελένη Καρυώτη, τη γυναίκα που βρέθηκε έγκλειστη στο υπόγειο του σπιτιού της στο Κωσταλέξι. Εξετάζει το θέμα των ψυχικά νοσούντων στην ελληνική επαρχία, το φαινόμενο των «τρελών του χωριού», προσπαθώντας να θέσει ερωτήματα τόσο για την κατάσταση της ψυχικής υγείας στην χώρα όσο και για την συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στους πάσχοντες. Πώς η σκληρότητα της ανθρώπινης φύσης έρχεται να συνθλίψει ότι δεν είναι συνηθισμένο ή καθημερινό; Τελικά ο άνθρωπος είναι το πιο σκληρό ζώο καθώς τα ένστικτα του, παρόλη την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, εξακολουθούν να τον ελέγχουν.
Ο άνθρωπος που πέρασε ή με ενδιαφέρει Ρούλα
Η μνήμη. Η απώλεια της μνήμης. Ο ρόλος της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα, στην ανθρώπινη ψυχή. Αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο μιας παράστασης που ερευνά τον άνθρωπο που αποσύρεται από τη μνήμη του. Η ομάδα Babushka καταγράφει τον άνθρωπο αυτό, τον αναλύει, τον βυθοσκοπεί με οδηγούς επιστημονικούς, συναισθηματικούς, ποιητικούς, αναπάντεχα χιουμοριστικούς. Η μνήμη. Πυρήνας ύπαρξης με πολυσχιδείς ερμηνευτικές σκοπιές και προεκτάσεις. Ποιος είμαι; Ο παρατηρητής; Ο αφηγητής; Ο επιστήμονας; Ο συνοδός; Ποιος είναι ο άνθρωπος που με συντρόφευε και με συντροφεύει; Ένας χορός αφηγητών ερευνά, αναρωτιέται, καταθέτει, προσπαθεί να βάλει λέξεις στην εμπειρία και στις παρατηρήσεις του. Μπαίνει σε ρόλους κι επανέρχεται στο τώρα και στο πριν για να συνεχίσει.
