Βόλος

Ίσως η ομορφότερη και σίγουρα η πιο δημοφιλής πρωτεύουσα της Θεσσαλίας, με πλούσια ιστορία που σε πάει πίσω στην αρχαία Ιωλκό, την πόλη των Αργοναυτών. Ο Βόλος χρωστάει τη γοητεία του κυρίως στην υπέροχη παραλία του, την καλή ρυμοτομία, το γειτονικό Πήλιο και φυσικά στα φημισμένα τσιπουράδικά του, μια… ιεροτελεστία που ξεκίνησε μάλλον από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922 και έγινε θεσμός. Στο εσωτερικό της η πόλη σώζει αρκετά μνημεία και έχει όμορφες γωνιές για περιπάτους, τόσο στο κέντρο όσο και στα προάστια. Επιβάλλεται μια βόλτα στη συνοικία των Παλαιών για να φανταστείτε πόσο όμορφος ήταν ο Βόλος μέχρι το σεισμό του 1955, τον πολυχώρο Τσαλαπάτα, το μεσαιωνικό κάστρο και την πλατεία αλλά και στα γραφικά σοκάκια του προσφυγικού συνοικισμού της Νέας Ιωνίας. Η βόλτα στην παραλία ξεκινά από τα δυτικά, από το Δημοτικό Θέατρο Βόλου (με τη μεγαλύτερη, όπως περηφανεύεται, σκηνή των Βαλκανίων). Πιο πέρα το δημαρχείο του Βόλου, σχεδιασμένο από τον σπουδαίο Δημήτρη Πικιώνη. Λίγο πιο πίσω από το μέτωπο της παραλίας, αλλά με θέα προς τη θάλασσα, το νεοκλασικό του Δημοτικού Ωδείου και πίσω του το μοντέρνο, σε μορφή γυάλινου πύργου, Κέντρο Τέχνης Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Το βλέμμα σας θα κερδίσει το Ξενοδοχείο Αίγλη, καλαίσθητο δείγμα αρ νουβό. Απέναντί του αράζει ο αμαξάς της παραλίας. Ξεχωρίζει επίσης το κινηματοθέατρο Αχίλλειον, χτισμένο το 1925 σε σχέδια του Βολιώτη αρχιτέκτονα Κ. Αργύρη, που συνεχίζει να λειτουργεί και σήμερα. Οι ασημένιοι θόλοι των καπναποθηκών του Παπαστράτου κυριάρχησαν για χρόνια στις καρτ ποστάλ. Σήμερα εδώ στεγάζεται το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Στην ανατολική άκρη της παραλίας δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Νικολάου με το πάρκο. Χτισμένη το 1936 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου έγινε σημείο αναφοράς της σύγχρονης πόλης. Ιδιαίτερο χρώμα προσδίδουν τα πολλά ποδήλατα που χρησιμοποιούν οι Βολιώτες για τις μετακινήσεις τους.