| 11-04-2019
Το πιο μοντέρνο, από μια άποψη, έργο του Ίψεν, που καταδεικνύει τις δραματικές συνέπειες του καθωσπρεπισμού και της κοινωνικής υποκρισίας, δίνει το βήμα στον Δημήτρη Καραντζά για μία ακόμη ιδεολογικά σαφή και αισθητικά άρτια παράσταση.
Ένας ολόλευκος πίνακας στέκεται η αφορμή να επαναπροσδιοριστεί η φιλία τριών ανδρών σε αυτή την ιδιαιτέρως αγαπητή κωμωδία της Ρεζά.
Ο Θόδωρος Τερζόπουλος ανοίγει δημόσιο διάλογο πάνω σε ζητήματα υπαρξιακά που προκύπτουν από το έργο του Ίψεν, σε μια παράσταση υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου με τρεις συγκλονιστικούς πρωταγωνιστές.
Το σύγχρονης προβληματικής κείμενο και η σπουδαία ερμηνεία του Μιχάλη Συριόπουλου τοποθετούν την παράσταση στις πιο πολυσυζητημένες της φετινής σεζόν και ως ένα βαθμό απαλείφουν τις ανισότητές της.
| 09-04-2019
| 08-04-2019
Αξίζει να δείτε το σπουδαίο έργο, που προειδοποιεί ότι όσοι δεν μαθαίνουν από την Ιστορία είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν, κι ας το κρατάει η σκηνοθεσία στο μίνιμουμ των δυνατοτήτων του.
| 04-04-2019
Η γοητεία του σεναρίου του Γούντι Άλεν για το «Blue Jasmine» αλλά και της κεντρικής του ηρωίδας δικαιολογούν –αλλά μόνο εν μέρει δικαιώνουν– τη ριψοκίνδυνη απόφαση της Ελένης Ράντου να το διασκευάσει και να το ερμηνεύσει στη σκηνή.
Να ένα καλό παράδειγμα του ότι η αναγνωρίσιμη σκηνοθετική σφραγίδα δεν αποβαίνει πάντα προς όφελος του αποτελέσματος. Κάτι δεν λειτουργεί στην πρόταση του Γιάννη Χουβαρδά πάνω στην πικρή μολιερική «κωμωδία», παρά τους αξιότατους συμμάχους που έχει σε κάθε τομέα της παράστασης.
| 01-04-2019
Έργο-τρικλοποδιά του Αμερικανού συγγραφέα, ζητάει σίγουρη σκηνοθετική καθοδήγηση και μεγάλες ερμηνείες. Η παράσταση που υπογράφει ο Νικορέστης Χανιωτάκης φαίνεται να βασίζεται μόνο στις δεύτερες και έτσι καταλήγει με αρκετά θολά σημεία.
| 28-03-2019
Οκτώ άνθρωποι στην αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», ένας κοινός προορισμός, οκτώ διαφορετικές προσωπικές ιστορίες... Η «Απλή μετάβαση» βάζει το «ελληνικό μιούζικαλ» στο χάρτη του είδους και δεν τα καταφέρνει άσχημα.
Το θέμα της υπογονιμότητας, όπως καταγράφεται στις προσωπικές εξομολογήσεις της μπλόγκερ Κωνσταντίνας Δελημήτρου, επέλεξε ο Δημήτρης Καρατζιάς ως πρώτη ύλη για μια παράσταση άμεση και ανθρώπινη.
Φαίνεται πως η Ευαγγελάτου αποφάσισε με τις δύο φετινές σκηνοθεσίες της να καταθέσει μια σπουδή πάνω στο ύφος. Επέλεξε, μάλιστα, διαφορετικά θεατρικά είδη –κωμωδία και δράμα– γεγονός που αποδεικνύεται τελικά εξαιρετικά ενδιαφέρον.
| 21-03-2019
Με αυτήν τη δουλειά επιβεβαιώνεται πως το φαινόμενο «Μπινιάρης» δεν αφορά μόνον έναν ταλαντούχο δημιουργό, που έχει επινοήσει το δικό του μουσικό τρόπο να αφηγείται τα κείμενα, αλλά για κάτι ουσιαστικότερο.
Η γραφή του Άκη Δήμου και ο ψυχισμός που αποτυπώνεται σ’ αυτήν έγινε ο οδηγός για τον Γιάννη Σκουρλέτη στη σκηνική προσέγγιση του έργου, που γράφτηκε με αφετηρία το μυθιστόρημα «Ο Παλαιός των Ημερών» του Παύλου Μάτεσι.
Πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα ενός δείγματος queer δραματουργίας, το οποίο επιχειρεί να μιλήσει ανοιχτά για θέματα που θεωρούνται ακόμη ταμπού. Το κάνει αλλά όχι χωρίς αδυναμίες – όπως και η παράσταση.
| 14-03-2019
Έργο πολιτικού προβληματισμού ή σκηνικός στοχασμός για τις ερωτικές σχέσεις; Οι δύο άξονες παντρεύονται επιτυχημένα σε αυτό το σύγχρονο έργο, που ευτυχεί σε μια άμεση και ζεστή σκηνική παρουσίαση.
Οι «Φυλές» είναι ένα έργο που όχι μόνο μιλάει ουσιαστικά και με σκηνικά ενδιαφέροντα τρόπο για την κώφωση, αλλά πηγαίνει πέρα από αυτή, μιλώντας εντέλει για όλους μας.
| 07-03-2019
Ανεβασμένοι ρυθμοί, ενέργεια, κέφι και χιούμορ σε αυτήν την πρώτη παρουσίαση ενός νέου έργου –μιας κωμωδίας που κινείται μεταξύ φάρσας και (πολιτικής) σάτιρας–, το οποίο ψυχαγωγεί μεν, αλλά δεν απογειώνεται.