Νέες παραστάσεις
Ενδιαφέρουσες οι νέες πρεμιέρες του μήνα, μας φέρνουν κατ’ αρχήν τον ΘΟΚ, με την παράσταση που υπογράφει η Λίνα Νικολακοπούλου, "Χορικά ύδατα": πρόκειται για ένα μουσικοθεατρική σκηνική τελετουργία λόγου, μουσικής και κίνησης, που αντλεί έμπνευση από πασίγνωστα και πολυαγαπημένα τραγούδια από παραστάσεις αρχαίου δράματος αλλά και νεότερου ρεπερτορίου.
Διαβάστε Επίσης
Η σημαντική στιχουργός υπογράφει τη σκηνοθεσία, την επιλογή των κειμένων και των χορικών τους καθώς και τη συγγραφή συνδετικών κειμένων. Οι ηθοποιοί, ανάμεσα στους οποίους η σπουδαία Αννίτα Σαντοριναίου, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης, η Στέλλα Φυρογένη, ο Λουκάς Προκοπίου κ.ά. ερμηνεύουν ρόλους που συνδυάζουν το τραγούδι, την υποκριτική και την κίνηση, δημιουργώντας έναν ζωντανό, σύγχρονο Χορό (Βράχων 13/7, Πέτρας 15/7).
Στην παράσταση, "Ελένη – Η δίκη μιας πόρνης" πραγματοποιείται μία εκρηκτική καλλιτεχνική σύμπραξη. Επί σκηνής η Λυδία Κονιόρδου και ο μουσικός Μπάμπης Παπαδόπουλος, σε σκηνοθεσία του Χρήστου Σουγάρη, ερμηνεύουν το έργο του Μιγκέλ Ντελ Άρκο.
Η κορυφαία Ελληνίδα τραγωδός Λυδία Κονιόρδου, ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης και η ζωντανή μουσική του συνθέτη και ερμηνευτή Μπάμπη Παπαδόπουλου –των θρυλικών "Τρυπών"– δημιουργούν ένα σύγχρονο, συναισθηματικά φορτισμένο ηχοτοπίο, δίνοντας σκηνική υπόσταση στο μονόλογο του Ισπανού συγγραφέα, που εμπνέεται από τη μυθική Ωραία Ελένη και αποδομεί τη στερεοτυπική αφήγηση της ιστορίας της (Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς 10/7, Βεάκειο 11/7, Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης 12/7).
Από το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας και σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη έρχεται η κλασική πολιτική κωμωδία των Δ. Κεχαΐδη-Ελ. Χαβιαρά, "Δάφνες και πικροδάφνες". ένας καθρέφτης της ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, γεμάτο χιούμορ, πίκρα και σαρκασμό.
Ο Θανάσης Βλαβιανός, ο Γιώργος Ζιόβας, ο Φίλιππος Σοφιανός και ο Γιάννης Τσουρουνάκης ενσαρκώνουν τέσσερις κομματάρχες σε προεκλογικό πυρετό, που μηχανορραφούν, μπλοφάρουν και συνωμοσιολογούν, με φόντο την ιδιοτέλεια, την πλάνη και τη φαιδρότητα που μέχρι σήμερα συνοδεύουν την πολιτική σκηνή (Ηλιούπολη 17/7, Βράχων 18/7).
Στις θερινές σκηνές της πόλης
Οι σταθερές σκηνές της πόλης συνεχίζουν τον προγραμματισμό τους, προσφέροντας δροσερές ανάσες ψυχαγωγίας. Στο Άλσος, η παράσταση "Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα" αποτίνει φόρο τιμής στον μεγάλο λαϊκό συνθέτη, σε κείμενο και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια. Στη μεγάλη μουσικοθεατρική παραγωγή, που παρακολουθεί την αξιοσημείωτη ζωή και διαδρομή του Γιώργου Ζαμπέτα πρωταγωνιστούν οι Βίκυ Σταυροπούλου, Κώστας Κόκλας, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Δανάη Μπάρκα, Λευτέρης Ελευθερίου, Ελένη Καρακάση, Χριστίνα Τσάφου.
Διαβάστε Επίσης
Στο θέατρο Αθηνά, ανεβαίνει η κωμωδία "'Όλα… λάθος!". Ένας θίασος της συμφοράς, μία παράσταση που γκρεμίζεται πριν καλά καλά ξεκινήσει και γέλια μέχρι τελικής πτώσης στο έργο των Henry Lewis, Jonathan Sayer και Henry Shields, που αποδίδει στα ελληνικά και σκηνοθετεί η Θέμις Μαρσέλλου. Στο δαιμόνιο θίασο συμμετέχουν οι Θανάσης Τσαλταμπάσης, Παρθένα Χοροζίδου, Αργύρης Αγγέλου, Στράτος Λύκος, Γιώργος Χατζής, Κατερίνα Σούσουλα, Βαγγέλης Πιτσιλός και ο Ζήσης Ρούμπος.
Διαβάστε Επίσης
Στο Αίθριο του Κέντρου Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος" ανεβαίνει η κλασική πια κωμωδία του Γιώργου Διαλεγμένου, "Χάσαμε τη θεία στοπ". Η ιστορία διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’50 και πρωταγωνιστούν ο Θανάσης και η Ουρανία, ένα ζευγάρι που προσβλέπει στην κληρονομιά της μελλοθάνατης θείας, προκειμένου να γλιτώσουν από τη φτώχεια. Σκηνοθετεί ο Χρήστος Τριπόδης και πρωταγωνιστούν οι Τζένη Διαγούπη, Τζόυς Ευείδη, Βίβιαν Κοντομάρη, Νατάσσα Κοτσοβού, Γιώργος Σουξές, Ορέστης Τζιόβας, Χάρης Χιώτης.
Στο θέατρο Από Κοινού παίζεται η κωμωδία του 'Άκη Σιδέρη, "Οι σπόροι - summer edition", σε δική του σκηνοθεσία. Η Ελένη Γερασιμίδου και ο Αντώνης Ξένος πρωταγωνιστούν σε αυτή τη σουρεαλιστική κωμωδία, που δραματοποιεί τη "μεγάλη μάχη του Κόλπου", λίγο πριν τη στιγμή της "σύλληψης".
Η σκεπτόμενη κωμωδία του Φλοριάν Ζελέρ, "Το ψέμα" ανεβαίνει στη θερινή σκηνή του Λαμπέτη. Ο Μανώλης Δούνιας σκηνοθετεί τους Ντάνη Γιαννακοπούλου, Πέτρο Λαγούτη, Νίκο Γκέλια και Κατερίνα Νικολοπούλου, στους ρόλους δύο ζευγαριών που έρχονται αντιμέτωπα με την απίστία και το δίλημμα "αλήθεια ή ψέμα;".
Ακόμη, για δέκα παραστάσεις (6-19/7) ανεβαίνει στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος η σαιξπηρική κωμωδία, "Το ημέρωμα της στρίγγλας". Η Εύα Βλασσοπούλου στη σκηνοθεσία κι ένας ωραίος θίασος (Βαγγέλης Αμπατζής, Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Παναγιώτης Εξαρχέας, Γρηγόρης Μπαλλάς, Κατερίνα Πατσιάνη, Aινείας Τσαμάτης) παρουσιάζουν τη διάσημη ερωτική ιστορία, με λιτά μέσα και φρέσκια θεατρική ματιά σε μια καλοκαιρινή παράσταση για όλους.
Χειμερινές επιτυχίες σε περιοδεία
Διαβάστε Επίσης
Οι μεγάλες επιτυχίες του χειμώνα συνεχίζουν ή ξεκινούν τη θερινή περιοδεία τους στα θεάτρα των αττικών δήμων. Η παράσταση-φαινόμενο, που επαναλαμβάνεται σε sold out παραστάσεις για τρίτη σεζόν, "Μια άλλη Θήβα" του Σέρχιο Μπλάνκο, σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και ερμηνείες του Δημήτρη Καπουράνη και του Θάνου Λέκκα. ο πρωτότυπος "Δον Ζουάν" της Λητώς Τριανταφυλλίδου και του Πάνου Βλάχου, που ξαναδιαβάζει με σύγχρονο πρίσμα το μύθο του διαβόητου γυναικοκατακτητή (πρώτη στάση Βράχων, 7/7). το απολαυστικό παιχνίδι κυριαρχίας ανάμεσα σε δύο άνδρες, στις "Αινιγματικές παραλλαγές" του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ, σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια, με τον Γιάννη Μπέζο και τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη (Πέτρας, 23/7).
Διαβάστε Επίσης
Ο συγκλονιστικός "Θάνατος του εμποράκου" του Άρθουρ Μίλλερ, που ανέβασε ο Γιώργος Νανούρης με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη σε μια ερμηνεία ζωής (πρώτη στάση Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης, 6/7). το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα -και κορυφαίο δείγμα ελληνικής λογοτεχνίας-, "Η μητέρα του σκύλου" του Παύλου Μάτεσι, στη μεγάλη μουσικοθεατρική παραγωγή, που σκηνοθετεί ο Κώστας Γάκης και πρωταγωνιστεί η Υρώ Μανέ (πρώτη στάση Βράχων, 17/7). το ερμηνευτικό solo του Αντώνη Λουδάρου, που ερμηνεύει τριάντα πρόσωπα στο βραβευμένο μονόλογο του Νταγκ Ράιτ, "Είμαι η γυναίκα μου", την αληθινή ιστορία της μίας τρανς γυναίκας που έζησε στην ανατολική Γερμανία (Κηποθέατρο Νίκαιας, 14/7) καθώς και η πρωτότυπη παράσταση-διαδραστική συνεδρία ψυχολογίας, "Μέσα στο μυαλό σου", σε σύλληψη του Dr Γιώργου Λάγιου, όπου με αφορμή ιστορίες ζευγαριών, ο Γιώργος Λάγιος απευθύνει κρίσιμα ερωτήματα, με το κοινό να συμμετέχει ενεργά (Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης, 15/7).
Καλοκαιρινές κωμωδίες
Η νέα κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα "Ούτε μπρος ούτε πίσω", σατιρίζει την παράνοια της καθημερινότητας. Σε σκηνοθεσία των συγγραφέων, πρωταγωνιστούν οι Χρύσα Ρώπα, Αντώνης Λουδάρος, Ματθίλδη Μαγγίρα, Πάνος Σταθακόπουλος, Δήμητρα Στογιάννη, Γιάννης Δρακόπουλος, Ιωάννης Απέργης (πρώτη στάση περιοδείας Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης, 8/7).
Ο Χρήστος Τριπόδης σκηνοθετεί την ξεκαρδιστική κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου, "Ο παππούς έχει πίεση", όπου ένας παππούς με άνοια, τρεις εξωφρενικές εγγονές, ένας "μπάτσος", ένας ιδεολόγος νεαρός, ένας "φόνος" και ένα ρομαντικό δείπνο οδηγούν μια θεότρελη ελληνική οικογένεια σε ξεκαρδιστικές καταστάσεις. Στο ρόλο του Παππού ο Τάσος Χαλκιάς και μαζί του οι Κώστας Αποστολάκης, Μαριλού Κατσαφάδου, Φωτεινή Μπαξεβάνη κ.ά. (πρώτη στάση περιοδείας Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης, 18/7).
Στην Πειραιώς 260
Για τέσσερις παραστάσεις επαναλαμβάνεται το περσινό δίπτυχο "Ιφιγένεια / Βορά" της Βίβιαν Στεργίου και "Εγώ, μια δούλα" του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, οι δύο πρωτότυποι μονόλογοι, σε σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου και του Νίκου Χατζόπουλου, αντίστοιχα. Εμπνευσμένα από την "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" και την "Εκάβη" του Ευριπίδη, τα έργα εκφράζουν σύγχρονο αντιπατριαρχικό και αντιπολεμικό λόγο, ενώ τις ερμηνείες επωμίζονται η Ελίζα Σκολίδη και η Φιλαρέτη Κομνηνού (13-16/7).
Διαβάστε Επίσης
Τα ελληνικά έργα συμπληρώνει η συγκλονιστική μαρτυρία της Κίττυς Αρσένη για τα βασανιστήρια που υπέστη από το χουντικό καθεστώς, "Μπουμπουλίνας 18". ΄Ένα από τα εμβληματικότερα κείμενα του αντιδικτατορικού αγώνα, ανεβαίνει για πρώτη φορά στη σκηνή από τη Σοφία Καραγιάννη, με την ερμηνεία της Αμαλίας Αρσένη (13-16/7).
Επίσης, ο Χρήστος Θάνος και η Ηρώ Μπέζου συνυπογράφουν τους "Πολεμικούς ανταποκριτές", ένα έργο για τη φρίκη του πολέμου, βασισμένοι σε ιστορικά, λογοτεχνικά και πρωτότυπα κείμενα. Ανεβαίνει ως ιδιαίτερη περφόρμανς θεάτρου και μουσικής, σε σύνθεση και σκηνοθεσία του Χρήστου Θάνου (Πειραιώς 260, 6-8/7).
Η ανερχόμενη ΄Έμιλυ Λουίζου σκηνοθετεί σε πανελλήνια πρεμιέρα το έργο του Βρετανού. Σάιμον Στίβενς, "Η πόλη των τυφλών", διασκευή του "Περί τυφλότητος" του Σαραμάγκου, η οποία εμπνέεται και από την εμπειρία της πανδημίας (6-8/7).
Διαβάστε Επίσης
Με δύο σημαντικά βιβλία της ξένης λογοτεχνίας μας συστήνονται δύο σπουδαίες γυναικείες φωνές του ευρωπαϊκού θεάτρου. Φεμινιστικό πρόσημο και κοινωνικός προβληματισμός διατρέχει το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ανί Ερνό, "Τα χρόνια", που αποτελεί ταυτόχρονα έκφραση του θηλυκού βιώματος και συλλογικό χρονικό της μεταπολεμικής Ευρώπης. Θα το δούμε από την πλέον ανερχόμενη ευρωπαία σκηνοθέτρια, Ελίνε ΄Άρμπο, καλλιτεχνική διευθύντρια του Internationaal Theater Amsterdam, σε μία παράσταση που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές (13-14/7).
Φεμινιστικές όσο και οικολογικές ανησυχίες εκφράζει, επίσης, η νομπελίστρια Χαν Γκανγκ στη "Χορτοφάγο", μια ιστορία καφκικής σύλληψης, που σκηνοθετεί η εξ Ιταλίας ορμώμενη Ντάρια Ντεφλοριάν (13-15/7).
Οι παραστάσεις του Greek Agora of Performance
Από τις 21-24 Ιουλίου, θα διοργανωθεί το Grape, η πλατφόρμα εξωστρέφειας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: παραστάσεις Ελλήνων καλλιτεχνών κυρίως της νεότερης γενιάς θα ανοίξουν τις πόρτες τους και σε διεθνείς προσκεκλημένους, εκπροσώπους σημαντικών φεστιβάλ και θεατρικών οργανισμών.
Θα δούμε σε επανάληψη την, ήδη επιτυχημένη, "χειροποίητη" παράσταση του Κωνσταντίνου Ντέλλα, "Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα" (Σταθμός), την παράσταση της Νοεμής Βασιλειάδου "Κλημεντίνες χωρίς κουκούτσι" (Τέχνης-Φρυνίχου), που εμπνέεται από την "τελετουργία" των λαϊκών αγορών, το βιβλίο-ύμνος στους ανθρώπους της εργατικής τάξης του Ντιντιέ Εριμπόν, "Η ζωή, τα γηρατειά και ο θάνατος μιας γυναίκας του λαού" (Πειραιώς 260), σε σκηνοθεσία της Σοφίας Αντωνίου, το νέο έργο του Γρηγόρη Λιακόπουλου, "Phenomenon" (Πειραιώς 260), σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Γιαννοπούλου, την περφόρμανς-διάλεξη "Επαρκώς δημιουργικό" (Κέντρο Πολιτισμού ΙΣΝ) του Κωνσταντίνου Παπανικολάου, καθώς και την παράσταση χορού "Darkest White" (Πειραιώς 260) της Δαφίν Αντωνιάδου, που εστιάζει στο γυναικείο βίωμα ανά τους αιώνες.
Αρχαίο δράμα
Στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, το ΚΘΒΕ επιφυλάσσει μια ιδιαίτερη πρόταση σε συμπαραγωγή με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου: σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού ανεβαίνουν οι τρεις ραψωδίες της "Οδύσσειας", υπό τον κοινό τίτλο "ζ - η – θ, ο ξένος".
Μέσα από τις τρεις ραψωδίες του ομηρικού έπους, όπου ο Οδυσσέας εμφανίζεται στο νησί των Φαιάκων ως περιπλανώμενος και ανώνυμος ξένος, η παράσταση αποκαλύπτει πώς η προφορική αφήγηση, δηλαδή το πρωταρχικό συστατικό του θεάτρου, έχει τη δυνατότητα να μας ταξιδέψει στις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας. Ερμηνεύουν ο Χάρης Φραγκούλης στο ρόλο του "ξένου" και οι 'Έλενα Τοπαλίδου, Κλέλια Ανδριολάτου, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου κ.ά. (11-12/7).
Επίσης, ο Γιάννης Χουβαρδάς διασκευάζει και σκηνοθετεί τις δύο τραγωδίες του Σοφοκλή, "Οιδίπους Τύραννος" και "Οιδίπους επί Κολωνώ", σε ενιαία παράσταση υπό τον τίτλο "Οιδίπους". Ο Χουβαρδάς ενώνει τα δύο έργα σε έναν ενιαίο δραματικό κορμό, φωτίζοντας την ανθρώπινη μοίρα με αφετηρία το τέλος και επιστροφή στην αρχή της τραγωδίας και στον εκλεκτό θίασο συμμετέχουν οι Στεφανία Γουλιώτη, Νίκος Καραθάνος, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ορέστης Χαλκιάς κ.ά. (25-26/7)
Διαβάστε Επίσης
Αρχαίο δράμα θα δούμε και στον "Φιλοκτήτη", που σκηνοθετεί ο Γιώργος Κιμούλης. Ο ίδιος ερμηνεύει και τον ομώνυμο ρόλο και μαζί με τους Δημήτρη Γκοτσόπουλο, Θοδωρή Κατσαφάδο κ.ά. ερμηνεύουν την τραγωδία του Σοφοκλή, όπου ο Οδυσσέας και ο Νεοπτόλεμος καταφτάνουν στη Λήμνο και προσπαθούν με δόλο να αρπάξουν το βέλος του ήρωα, προκειμένου να δώσουν ένα τέλος στον τρωικό πόλεμο. (Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου 10-11/7, Πέτρας 13/7, Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου 30/7).
Και βέβαια, συνεχίζουν να πετούν οι "΄Όρνιθες", η περσινή επιτυχία του 'Άρη Μπινιάρη, που επαναλαμβάνεται φέτος. Η αριστοφανική κωμωδία για την αξία της ουτοπίας, της ισονομίας και της ισοπολιτείας ανεβαίνει σε μία παράσταση μαγικής ατμόσφαιρας με τις κεντρικές ερμηνείες του Γιώργου Χρυσοστόμου και του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου (Βεάκειο 8/7, Βράχων 9-10/7, Κηποθέατρο Παπάγου 14-15/7, Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού 17/7).
Στη Μικρή Επίδαυρο
Στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου συνεχίζεται ο κύκλος "Contemporary Ancients/Σύγχρονοι αρχαίοι" του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, όπου σύγχρονοι συγγραφείς γράφουν πρωτότυπα νέα έργα, που συνομιλούν με αυτά της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
Οι "Ιαχές" των Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα πραγματεύονται τις θεματικές της σκλαβιάς, του ξεριζωμού και της μετανάστευσης, μέσα από αποσπάσματα αρχαίων τραγωδιών, στίχους δημοτικής και νεότερης ποίησης καθώς και από πρωτότυπα κείμενα. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία του Χρήστου Στέργιογλου και μουσική σύνθεση του Αλέξανδρου Δράκου Κτιστάκη, διερευνά την οργανική συγγένεια ανάμεσα στην ποίηση, το αρχαίο δράμα και τη μουσική (11-12/7).
Με τη σκηνοθετική υπογραφή του Γιάννη Σκουρλέτη, θα παρουσιαστούν τα έργα "Δεξιά της κοίτης" του Γιάννη Παλαβού και "Συνεδρία πολέμου" του Άρη Αλεξανδρή. Η αρχετυπική σχέση πατέρα-κόρης όπως σκιαγραφείται από την κόρη ενός περιπλανώμενου λαϊκού οργανοπαίκτη και η παρακμή του σεξ στην ψηφιακή εποχή συνιστούν τις θεματικές των έργων, που εμπνέονται από τον "Οιδίποδα επί Κολωνώ" και τη "Λυσιστράτη", αντίστοιχα (25-26/7).
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Όρνιθες
Στο έργο, ο αρχαίος ποιητής εξιστορεί την απόφαση δύο Αθηναίων, του Πεισθέτερου και του Ευελπίδη, να εγκαταλείψουν τον κόσμο των ανθρώπων αναζητώντας μια πόλη χωρίς μικρότητα και διαφθορά, όπου να μπορεί κανείς να ζήσει με ειρήνη και δικαιοσύνη. Ιδρύουν μαζί με τα Πουλιά μια πολιτεία στους αιθέρες και υψώνουν ένα τείχος ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς.Η σκηνοθεσία τοποθετεί το έργο σε ένα προ-τραγικό περιβάλλον προσεγγίζοντάς το σαν αρχέγονη τελετή. Και όπως συμβαίνει σε κάθε τελετή, ένας θίασος ζωντανεύει βιωματικά τον μύθο. Οι δύο πρωταγωνιστές ζητούν, αλληγορικά, να «αδειάσουν» από κάθε άλλη ανθρώπινη ιδιότητα και να «κατοικηθούν», άλλοτε ηδονικά κι άλλοτε μανιασμένα, από τη ζωώδη ορμή των πουλιών σε μια παράσταση – συναυλία. Με σύμμαχο την εκρηκτικότητα της μουσικής και της κίνησης, ο Άρης Μπινιάρης δημιουργεί μια σύγχρονη σάτιρα παρασύροντάς μας σ’ ένα ηλεκτρισμένο «άσμα», που ρίχνει εκτυφλωτικό φως στα κρίσιμα ζητήματα της πόλης με το αριστοφανικό έργο πάντα ως πυξίδα.
Αινιγματικές παραλλαγές
Ο διχασμός, η απομόνωση και οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται στο επίκεντρο της συνάντησης ενός νομπελίστα συγγραφέα αποτραβηγμένου από τον κόσμο και ενός δημοσιογράφου που καταφέρνει να του πάρει συνέντευξη. Ο Αμπέλ Ζνόρκο είναι ένας συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ που ζει μόνος, αποτραβηγμένος στο Ροσβανοϋ, ένα μικρό νησί στη Θάλασσα της Νορβηγίας, αποφεύγοντας τα πάντα και ειδικά τους ανθρώπους. Έχοντας πρόσφατα εκδώσει το 21ο του βιβλίο που έχει γίνει τεράστια επιτυχία, δέχεται να δώσει συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο που τον πολιορκεί καιρό τον Έρικ Λάρσεν. Άραγε πόσο τυχαία επέλεξε ο Αμπέλ Ζνόρκο τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο και πόσο τυχαία επέλεξε ο Έρικ Λάρσεν τον συγκεκριμένο συγγραφέα; Αυτό το έργο επέλεξε ο Σ. Τσαφούλιας για την πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα που έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα 30.000 θεατές με τον Γιάννη Μπέζο και τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη σε δύο ερμηνείες που βραβεύτηκαν από τα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του "α".
Μια άλλη Θήβα
Ένας συγγραφέας επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή έναν 21χρονο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον ισοβίτη, να γράψει ένα έργο με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση. Έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο. Οι σχέσεις των προσώπων πρόκειται να σημαδέψουν τις ζωές τους και να δοκιμάσουν τις βεβαιότητές τους, στην παράσταση που συνεχίζεται για τρίτη χρονιά με δύο εξαιρετικές ερμηνείες.
Ο θάνατος του εμποράκου
Γραμμένο το 1949, το έργο αυτό θεωρείται το κορυφαίο του Άρθουρ Μίλερ. Πραγματεύεται τη ζωή του Γουίλι Λόμαν, ο οποίος είναι ένας πλανόδιος πωλητής, που ζει μπερδεμένος ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Ο Γουίλι αισθάνεται εγκλωβισμένος στις επιταγές του ᾱπατηλού αμερικανικού ονείρου, το οποίο υπόσχεται την επιτυχία. Το κυνήγι της επιβίωσης είναι για αυτόν δυσβάσταχτο, καθώς τον αναγκάζει να ζει και να προσπαθεί συνεχώς να εκπληρώνει τα πρότυπα τα οποία του επιτάσσει η άκρως καπιταλιστική κοινωνία της εποχής του. Η κατάσταση αυτή τον οδηγεί σταδιακά και με έναν παραληρηματικό τρόπο προς την πλήρη διάλυση ολόκληρης της ζωής του. Το έργο του Αμερικανού συγγραφέα ανεβαίνει σε μία ατμοσφαιρική παράσταση με δυναμικό ρυθμό που φωτίζει τις αποχρώσεις του και μεταδίδει συναισθήματα υψηλής θερμοκρασίας στην πλατεία. Το κορυφαίο έργο αναδείχθηκε μέσα από την επιτυχημένη παράσταση που έχουν παρακαλουθήσει πάνω από 150.000 θεατές.
Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα
Η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου αξιοποιεί τις μυστικές ιστορίες των γυναικών της Θεσσαλίας του 19ου και 20ου αιώνα σε μια σκηνική προσέγγιση με βασικούς άξονες τους κοινωνικούς ρόλους και τις έμφυλες διαστάσεις των μαγικοθρησκευτικών πρακτικών. Το γυναικείο σώμα της τρίτης ηλικίας και η σύνδεσή του με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές βρίσκεται στο επίκεντρο. Τρεις θηλυκές μορφές, που ερμηνεύονται από τρία αρσενικά νεαρά σώματα, περνώντας τη ζωή τους στη σκιά της κυρίαρχης ανδροκρατικής εξουσίας, συνδιαλέγονται μεταξύ του οικείου και του αρχετυπικού, της ακίνδυνης «γιαγιάς» και της επικίνδυνης θεραπεύτριας και μιλάνε για τις ζωές τους, γι’ αυτά που έμαθαν από τις παλιές. αυτά που έπαθαν ως γυναίκες και αυτά που παραδίδουν στις επόμενες.
Ο παππούς έχει πίεση
Ένας παππούς, τρεις εξωφρενικές εγγονές, ένας μπάτσος, ένας ιδεολόγος νεαρός, ένας «φόνος» και ένα ρομαντικό δείπνο με φακές οδηγούν μια θεότρελη ελληνική οικογένεια σε ξεκαρδιστικές καταστάσεις. Τρεις αδελφές σε σημείο καμπής στη ζωή τους, η αναρχική Πόπη, που «πέφτει» στον έρωτα ενός «μπάτσου», η φοβισμένη Φώφη, που κηρύσσει την προσωπική της επανάσταση και θέτει νέους όρους και κανόνες στη ζωή της και, η καριερίστα Μαρία, που έχει στόχο να γίνει επιτέλους μάνα, μπλέκονται σε ανεξέλεγκτες παρεξηγήσεις. Συνδετικός κρίκος όλων, ο αριστερός και με άνοια Παππούς, ο οποίος γίνεται η ιδεολογική έμπνευση για την ίδρυση του νέου πολιτικού κινήματος, με το όνομα «Ψάξου». Το κίνημα που δημιουργήθηκε από τον Χάρη, τον σύντροφο της Μαρίας, φιλοδοξεί να γίνει η φωνή της νεότερης γενιάς των Ελλήνων.
Εγώ, μια δούλα
Το έργο είναι το δεύτερο μέρος της σπονδυλωτής παράστασης ογδόντα λεπτών που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του κύκλου Contemporary Ancients. Το πρώτο μέρος είναι ο μονόλογος “Ιφιγένεια / Βορά”. Πρόκειται για έναν κωμικό μονόλογο με αφορμή την Εκάβη, με πρωταγωνίστρια όχι την ίδια τη βασίλισσα της Τροίας, αλλά μια έμπιστη δούλα της. Η ανώνυμη αυτή Τρωαδίτισσα έχει σταθεί μάρτυρας όλων των συμφορών τόσο της ίδιας της Εκάβης όσο και της πατρίδας της, που τώρα πια, μετά τον πόλεμο, είναι σκέτες στάχτες. Ένα κείμενο διασκεδαστικό και ευφρόσυνο που απομυθοποιεί το απόλυτο σύμβολο θρήνου και απόγνωσης, την Εκάβη, μέσα από τη ματιά ενός προσώπου το οποίο την έζησε από κοντά και αντιλήφθηκε πράγματα που δεν αποτυπώθηκαν ποτέ στα έργα των μεγάλων ποιητών. Η κοινή ανθρώπινη ματιά, το μικρό ανθρώπινο μέτρο, απέναντι στον μεγάλο μύθο. Η πορεία της τραγικής Εκάβης μέσα από ένα λοξό, απρόσμενο κοίταγμα.
Ιφιγένεια / Βορά
Το έργο είναι το πρώτο μέρος της σπονδυλωτής παράστασης ογδόντα λεπτών που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του κύκλου Contemporary Ancients. Το δεύτερο μέρος είναι ο μονόλογος “Εγώ, μια δούλα”. Σύμφωνα με τα λόγια της συγγραφέα (που είναι γνωστή για τα βιβλία "Το μπλε υγρό" και "Δέρμα"): “Ο μονόλογος εμπνέεται από την “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” του Ευριπίδη. Εστιάζει στη στιγμή πριν τη θυσία της Ιφιγένειας, όταν αυτή αποδέχεται τη μοίρα της. Αφού το θέλει η Ελλάδα και το κορίτσι εμποδίζει, ας κοπεί σαν ζώο να αποπλεύσουν τα καράβια. “Δεν πειράζει να πεθάνω, όμως πρώτα θ’ ακουστώ”, λέει, φτύνοντας τις λέξεις – μοναδικό της όπλο. Κι όσο μονολογεί υπάρχει εδώ και τώρα. Μόλις πάψει πεθαίνει από χίλιες μεριές, σ’ όλα τα μέρη. Παντού και πάντα θριαμβεύει ο χρησμός. Η θυσία της είναι κωμική, ελάχιστα τραγική. Σκάβει τον λάκκο της και μπαίνει μέσα. Θυσία για το τίποτα. Κρέας για φάγωμα”.
Οιδίπους
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, τιμώντας τα 50 χρόνια δημιουργικής του πορείας στο θέατρο, παρουσιάζει μια ενιαία παράσταση που συνδυάζει τις τραγωδίες «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή. Η σκηνοθετική του προσέγγιση ξεκινά από το τέλος της ζωής του Οιδίποδα και προχωρά προς τα πίσω, αναδεικνύοντας την πορεία του ήρωα από την πτώση στην αναζήτηση της λύτρωσης. Η παράσταση, με σημαντικούς Έλληνες ηθοποιούς, επιδιώκει να αποδώσει αρμονικά την αίσθηση μιας ενιαίας ιστορίας, πιστής στο πνεύμα του Σοφοκλή, αναδεικνύοντας τα διαχρονικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
ζ – η – θ, Ο Ξένος
Ερευνητικό εγχείρημα που φιλοδοξεί να ανοίξει νέους δρόμους στην απόδοση των ομηρικών επών στη σκηνή. Ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός παρουσιάζει μια δραματουργική σύνθεση βασισμένη στις ραψωδίες ζ, η και θ της «Οδύσσειας», εστιάζοντας στον Οδυσσέα ως ξένο και περιπλανώμενο. Η παράσταση έχει τον υπότιτλο: «Μια επιστροφή στις πηγές: Επίσκεψη σε τρεις ραψωδίες της Οδύσσειας».
Δον Ζουάν
Ανατρεπτική σκηνική προσέγγιση του «βλάσφημου» ήρωα που το όνομά του είναι συνώνυμο με την απόρριψη των παραδοσιακών αξιών και την αναζήτηση της προσωπικής ελευθερίας, που επανεξετάζει τη θέση του σύγχρονου άντρα. Στο έργο, ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης, ο Δον Ζουάν, προσπαθώντας να ξεφύγει τις συνέπειες των πράξεων του, καταφεύγει στο μπαρ του πατέρα του. Εκεί, σε εκεί σε μια διαστρεβλωμένη απεικόνιση της κοινωνίας μας, ο Δον Ζουάν ανακαλύπτει ότι το πραγματικό του ταλέντο είναι να κερδίζει ακολούθους. Γοητεύει τους αποπροσανατολισμένους θαμώνες και σχηματίζει μια λατρεία γύρω από την προσωπικότητά του. Καθώς το μπαρ μετατρέπεται σε “Εκκλησία”, χώρος έκφρασης μιας New Age Cult (αίρεση), και οι ακόλουθοι του γίνονται όλο και πιο αφοσιωμένοι, τα όρια μεταξύ πίστης και χειραγώγησης γίνονται θολά. Σε αυτήν την ανανεωμένη εκδοχή του ήρωα, ο Δον Ζουάν γίνεται το απόλυτο σύμβολο της εποχής μας, κατέχοντας δύο κρίσιμα "ταλέντα": την απουσία ιδεολογίας και την αμετροεπή φιλοδοξία. Αποδεσμευμένος από κάθε ηθικό φραγμό, ο Δον Ζουάν επιδίδεται σε ένα εμπόριο ελπίδας, προσφέροντας τον εύκολο δρόμο προς την ευτυχία σε κάθε ακόλουθό του.
Μέσα στο μυαλό σου
Μια διαδραστική εμπειρία ψυχολογίας για τις σχέσεις ανάμεσα στα ζευγάρια, με τη συμμετοχή δύο ηθοποιών που θα αναπαριστούν μια ιστορία. Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσουμε σοβαρά και να αποφασίσουμε αν οι ερωτικές μας επιλογές θα συνδράμουν στην ευτυχία μας ή στην καταστροφή μας; Ο Dr. Γιώργος Λάγιος, απευθύνει με διάφορες μεθόδους αλληλεπίδρασης κρίσιμα ερωτήματα για τη ζωή και τη «λειτουργία» των ατόμων ως ζευγάρια, χρησιμοποιώντας μία δημιουργική ιδέα. Το κοινό παρακολουθεί ένα θεατρικό σκετς, ανταλλάσσει απόψεις και συμμετέχει ενεργά σε συζήτηση με ερωτήσεις και απαντήσεις.
Είμαι η γυναίκα μου
Η συγκλονιστική, αληθινή ιστορία της Charlotte Von Mahlsdorf, της πιο διάσημης Γερμανίδας τρανς γυναίκας, η οποία επιβίωσε από δύο καταπιεστικά καθεστώτα, το ναζιστικό και το κομμουνιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας, μέσα από το βραβευμένο με Πούλιτζερ και Τόνι έργο. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που κακοποιήθηκε, επέζησε, λατρεύτηκε και πρόδωσε. Μια μοναχική προσωπικότητα, πρωτοπόρος στην έκφραση της ταυτότητας της, σε μία περίοδο όπου η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να αποδεχτεί την ύπαρξη τρανς ατόμων.
Η μητέρα του σκύλου
Στο εμβληματικό και βαθιά ανθρώπινο έργο, η κεντρική ηρωίδα, μια ηθοποιός των μπουλουκιών, η Ραραού, ξεδιπλώνει τη ζωή της και ταυτόχρονα την Ιστορία της νεότερης Ελλάδας με αφετηρία την Κατοχή. Με σχεδόν παραληρηματικό και αναπάντεχα χιουμοριστικό λόγο, μια ψυχή τραυματισμένη αφηγείται την Οδύσσεια της ύπαρξής της, ακροβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας - από την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση. Η Ραραού θα ανέβει στο πάλκο της φαντασίας της, με την επιθυμία να λάμψει επιτέλους σαν πραγματική πρωταγωνίστρια, να ζήσει την προσωπική της καταξίωση.
Όλα… λάθος! (The play that goes wrong)
Στην βραβευμένη κωμωδία που έχει παιχτεί σε περισσότερες από τριάντα χώρες ανά τον κόσμο, ένας θίασος επιχειρεί να ανεβάσει μια παράσταση με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα. 'Έξι φιλόδοξοι ηθοποιοί και δυο φιλότιμοι τεχνικοί κάνουν τα πάντα για να πραγματοποιηθεί με επιτυχία η πρεμιέρα του έργου που ετοιμάζουν. Παρά τις συνεχείς προσπάθειές τους όμως, η τύχη φαίνεται να μην είναι με το μέρος τους και οι απρόβλεπτες καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας μία σειρά από ανατρεπτικές, τραγελαφικές καταστάσεις.
Η πόλη των τυφλών
Η σκηνοθέτις Έμιλυ Λουίζου διασκευάζει το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Ζοζέ Σαραμάγκου "Περί τυφλότητας", μέσα από το θεατρικό έργο του Σάιμον Στίβενς, και δημιουργεί μια παράσταση-καθρέφτη της κοινωνικής αποσύνθεσης. Η ομάδα κατασκευάζει ένα σκηνικό θρίλερ, γεμάτο ένταση και ευαισθησία, που αναδεικνύει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην επιβίωση και την ανθρωπιά. Μια νέα γενιά ηθοποιών ζωντανεύει το σκοτεινό αυτό σύμπαν με σωματικότητα, έντονο ρυθμό και συλλογική ενέργεια. Η «τυφλότητα» δεν αφορά μόνο την όραση, αλλά κυρίως την αδυναμία να δούμε τον Άλλον.
Μπουμπουλίνας 18
Συγκλονιστικός μονόλογος βασισμένος στο αυτοβιογραφικό έργο της Κίττυς Αρσένη. Η μαρτυρία για τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της Χούντας μετατρέπεται σε μια βαθιά προσωπική θεατρική πράξη, με την ηθοποιό να αφηγείται την ιστορία της θείας της- μια ιστορία που είναι και δική της. Η παράσταση διατηρεί τον χαρακτήρα του ντοκουμέντου, με σεβασμό και αμεσότητα. Η ομάδα φωτίζει τη σημασία της μνήμης στη δημόσια σφαίρα, υπενθυμίζοντας πως η Ιστορία δεν είναι μακρινή. Είναι παρούσα και μας αφορά όλους.
Πολεμικοί ανταποκριτές
Ο σκηνοθέτης Χρήστος Θάνος και η δραματουργική ομάδα αντλούν υλικό από λογοτεχνικά, ιστορικά και προσωπικά κείμενα για να συνθέσουν μια παράσταση-κραυγή για την απώλεια, τη βία και τη μνήμη. Οι έξι ερμηνευτές λειτουργούν ως φωνές-σκιές της ανθρώπινης Ιστορίας, σε ένα σκηνικό που μεταμορφώνεται συνεχώς με τη βοήθεια του ήχου και της σωματικής έκφρασης. Η ομάδα εστιάζει στην έννοια της μαρτυρίας: ποιος αφηγείται την Ιστορία και με ποια φωνή. Με λιτότητα και δύναμη, οι «Πολεμικοί ανταποκριτές» θυμίζουν πως το θέατρο παραμένει ένας τόπος αντίστασης στη λήθη και ένας ζωντανός φορέας μνήμης.
Το ψέμα
Μία από τις πιο έξυπνες και ευαίσθητες σύγχρονες κωμωδίες του πολυβραβευμένου οσκαρικού Γάλλου συγγραφέα που ξεκινά με αφορμή το ερώτημα «Εσείς τι θα κάνατε αν βλέπατε τον άντρα της καλύτερής σας φίλης να φιλιέται με κάποιαν άλλη; Θα της το λέγατε;». Η παράσταση διερευνά με χιούμορ, ειρωνεία και τρυφερότητα την πολυπλοκότητα της αλήθειας και το ρόλο του ψέματος στις ανθρώπινες σχέσεις, μέσα από ένα σπιντάτο παιχνίδι παρεξηγήσεων. Με δομή που θυμίζει καλοδουλεμένο παιχνίδι ρόλων, με χιούμορ που "δαγκώνει”, ο Ζελέρ χτίζει ένα σύμπαν όπου η ειλικρίνεια δεν είναι αυτονόητη και το ψέμα αποκτά ανθρώπινο, σχεδόν λυτρωτικό, πρόσωπο.
Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα
Παράσταση-φόρος τιμής στον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Γιώργο Ζαμπέτα, σε μια παράσταση που ξεδιπλώνει στιγμές από τη ζωή και την καριέρα του, αντλώντας από το βιβλίο της κόρης του Κατερίνας με τίτλο «Γιώργος Ζαμπέτας, Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω». Μοναδικά ηχητικά ντοκουμέντα με τη φωνή του ίδιου του Ζαμπέτα, αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες που έντυσε με τη μουσική του και τηλεοπτικές του συνεντεύξεις ενώνονται σε αυτή την παράσταση. Η απουσία του Ζαμπέτα ως χαρακτήρα δημιουργεί ακόμα πιο έντονα την αίσθηση μιας μεγάλης λαϊκής γιορτής που στήνεται προς τιμήν του και μας καλεί να τον ανακαλύψουμε ξανά, μέσα από τα μάτια των ανθρώπων της ζωής του.
Oι σπόροι
Ένα κωμικόδραμα γεμάτο στιγμές σουρεαλιστικού χιούμορ, πάνω σε μια ιδέα της Αγγελικής Ξένου, που προσεγγίζει με χιούμορ τη «Μεγάλη Μάχη του Κόλπου, λίγο πριν τη στιγμή της Σύλληψης». Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου, ο πιο δυνατός και γρήγορος Σπόρος ανακαλύπτει πως δεν είναι μόνος του. Στην περιοχή έχει εισβάλει με ύπουλα μέσα ένας ανταγωνιστής. Είναι αδύνατο να υπάρξουν δύο νικητές, οπότε η μεταξύ τους σύγκρουση είναι αναπόφευκτη… και κωμική. Το Ωάριο όμως έχει συγκεκριμένο ωράριο. Ο χρόνος που περιμένει για τη μεταφορά του πολύτιμου γενετικού υλικού στο εσωτερικό του, είναι περιορισμένος. Ποιος άραγε είναι άξιος να εισχωρήσει την κατάλληλη στιγμή στο εσωτερικό και να θυσιαστεί για τη δημιουργία μιας νέας ανθρώπινης ζωής;
Ούτε μπρος ούτε πίσω
Η νέα σατιρική κωμωδία του καλλιτεχνικού διδύμου Παπαθανασίου-Ρέππας εμπνέεται από την παράνοια της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, σχολιάζοντας την ιλιγγιώδη ταχύτητα των εξελίξεων στην κοινωνία, την τεχνολογία, την πολιτική. Κομμάτια και αποσπάσματα ζωής και ιστορίες καθημερινής τρέλας, ό,τι μας ενώνει και ό,τι μας χωρίζει ως Νεοέλληνες, μπλέκονται με μουσικές και τραγούδια.
Χάσαμε τη θεία Στοπ
Στο εμβληματικό έργο με φόντο μια γειτονιά της δεκαετίας του ’50 στο Γκάζι, ο Θανάσης και η Ουρανία ζουν μέσα στη μιζέρια και στηρίζονται στην κληρονομιά της μελλοθάνατης θείας για να εκπληρώσουν τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή. Ένας καβγάς, μια λάθος κίνηση επιφέρουν λίγο νωρίτερα τον θάνατό της. Έναν θάνατο που δεν φέρνει την πολυπόθητη λύση, αλλά είναι ο σπινθήρας για μια μεγάλη «έκρηξη».
Φιλοκτήτης
Στον «Φιλοκτήτη» ο Σοφοκλής δραματοποιεί μια επιχείρηση απάτης. Ο Οδυσσέας και ο νεαρός γιος του Αχιλλέα, Νεοπτόλεμος, επιχειρούν να εξαπατήσουν τον εγκαταλελειμμένο επί δέκα χρόνια στη Λήμνο από τους Αχαιούς και πληγωμένο από µία αγιάτρευτη πληγή, Φιλοκτήτη, με στόχο να κλέψουν το περίφημο τόξο του, χωρίς το οποίο είναι αδύνατη η άλωση της Τροίας.
Το ημέρωμα της στρίγγλας
Καυστική σάτιρα του μισογυνισμού και της πατριαρχίας ή κωμική εκμετάλλευση των κοινωνικών στερεοτύπων της εποχής του συγγραφέα; Η διασημότερη σαιξπηρική κωμωδία επιστρέφει σε μια ολοκληρωμένη σκηνική προσέγγιση από τον Έκτορα Λυγίζο.
Η χορτοφάγος
Η ΓιόνγκΧιε, μια αφοσιωμένη νοικοκυρά που ζει μια ήσυχη οικογενειακή ζωή στη Σεούλ, γίνεται χορτοφάγος μετά από ένα αιματοβαμμένο όνειρο. Μια «επαναστατική» πράξη που μπορεί να αποβεί επικίνδυνη στη χώρα της. Μέσα από την παράσταση που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Νομπελίστα Χαν Γκανγκ για τη βία στις ανθρώπινες σχέσεις, τη μεταμόρφωση, και το θέατρο ως καταφύγιο και πολιτική πράξη, γνωρίζουμε μία από τις πιο πρωτότυπες φωνές του ιταλικού και ευρωπαϊκού θεάτρου.
Χορικά ύδατα
Μια σκηνική τελετουργία λόγου, μουσικής και κίνησης, με την υπογραφή της σημαντικής Ελληνίδας ποιήτριας και στιχουργού, που περιλαμβάνει μεγάλες επιτυχίες της βγαλμένες μέσα από παραστάσεις όπως «Λυσιστράτη» (1986), «Τρωάδες», «Πλούτος», «Το έκτο πάτωμα», «Το σκλαβί» κ.ά. Μια πολύχρωμη παλέτα με στιγμές κωμωδίας και δράματος που εστιάζει στα μεγάλα και διαχρονικά θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο και ορίζουν τη φύση, τη μοίρα και τα έργα του, μέσα από γνωστά και άγνωστα τραγούδια που έχουν μια θεατρική ιστορία να πουν.
Ιαχές
Ένα μουσικό έργο με άξονα τη σκλαβιά, τον ξεριζωμό και τη μετανάστευση ανά τους αιώνες, μέσα από αρχαίες τραγωδίες, στίχους από τη δημοτική, τη νεότερη ελληνική και την παγκόσμια ποίηση καθώς και πρωτότυπα κείμενα, στο πλαίσιο του Κύκλου «Contemporary Ancients». Η παράσταση διερευνά τα σημεία τομής και την οργανική συγγένεια ανάμεσα στην ποίηση, το Αρχαίο Δράμα και το μέλος, τη μουσική. Πώς θα μπορούσε άραγε να ηχήσει μουσική από τη σκέψη του πρόσφυγα, του αιχμάλωτου, του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια, όπως γράφει ο Σεφέρης στον «Τελευταίο σταθμό»· από τον θρήνο της Εκάβης που πάει να γίνει σκλάβα μετά την άλωση της Τροίας στις Τρωάδες του Ευριπίδη· από τον πόνο των ανθρώπων που έχουν βιώσει τη σκλαβιά σε όλη τους τη ζωή;
Δάφνες και πικροδάφνες
Με αφορμή την επέτειο είκοσι χρόνων από το θάνατο του Δημήτρη Κεχαΐδη ανεβαίνει η σπαρταριστή πολιτική σάτιρα ηθών - σημαντικό έργο της νεοελληνικής δραματουργίας γραμμένο το 1979 - όπου παραμονές των εκλογών, τέσσερις επαρχιώτες κομματάρχες, μηχανορραφούν, μπλοφάρουν και συνωμοσιολογούν με απώτερο σκοπό το προσωπικό τους συμφέρον.
Τα χρόνια
H διάδοχος του Ίβο βαν Χόβε στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Internationaal Theater Amsterdam, επισκέπτεται πρώτη φορά τη χώρα μας με την παράσταση-εμπειρία που σόκαρε τους Βρετανούς, η οποία εστιάζει σε κοινωνικά θέματα και στο γυναικείο βίωμα, βασισμένη στο βιβλίο της Νομπελίστα Ανί Ερνό. Μεγαλώνοντας στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ηρωίδα σπάει τα δεσμά της μεσοαστικής της ανατροφής και μέσα από το γράψιμο αναπτύσσει οξεία πολιτική και κοινωνική συνείδηση. Η ζωή αυτής της «συνηθισμένης» γυναίκας συνθέτει μια μεγαλειώδη συλλογική αφήγηση, καθώς η πορεία της συγγραφέα προς τη χειραφέτηση γίνεται με έναν τρόπο η συλλογική αυτοβιογραφία μιας ολόκληρης γενιάς και εν τέλει η ιστορία της μεταπολεμικής Ευρώπης, σ’ ένα από τα πιο επιδραστικά γαλλικά βιβλία που γράφτηκαν στον 21ο αιώνα.
Ελένη – Η δίκη μιας πόρνης
Στο σύγχρονο πολιτικό έργο της μάχιμης ισπανικής δραματουργίας που ανεβαίει πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή, η μυθική ωραία Ελένη, εμπνευσμένη από το «Ελένης Εγκώμιον» του Γοργία, ανακτά το δικαίωμα στην αφήγηση της ιστορίας της, αποδομώντας την κυρίαρχη εκδοχή των γεγονότων, θέτοντας παράλληλα το ερώτημα «Ποιος γράφει τελικά την Ιστορία;». «Η Ελένη εξεγείρεται. Τα επιχειρήματά της απηχούν πολύ έντονα τις σημερινές αγωνίες της παγκόσμιας κοινωνίας απέναντι στην απροκάλυπτη ωμή βία», σύμφωνα με την κορυφαία τραγωδό Λυδία Κονιόρδου, η οποία ερμηνεύει σε ανοιχτή συνομιλία με τον εμβληματικό κιθαρίστα του συγκροτήματος «Τρύπες».
