Ένα ταξίδι στη Μαύρη Θάλασσα σημαίνει καθαρός αέρας, ορεινά τοπία, αυθεντική κουζίνα και μυστικά χωριά που περιμένουν να τα εξερευνήσετε.
Ταξιδέψαμε στα Μετέωρα και ήδη αναπολούμε εμπειρίες, γεύσεις, διαδρομές σε έναν προορισμό που έχει κάτι για όλες και όλους, τόσο για τις φετινές γιορτές όσο και για κάθε εποχή του χρόνου.
Χαλαρά και αγχολυτικά δίπλα στην ήρεμη ακίνητη επιφάνεια μιας λίμνης ή δραστήρια και ριψοκίνδυνα στη φουσκωμένη κοίτη ενός ποταμού; Το υγρό στοιχείο χαρίζει στην ορεινή Ελλάδα σπάνιες ομορφιές και η άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή να τις απολαύσετε...
Το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση στον ορειβατικό χάρτη της Οίτης είναι οι αμέτρητες πηγές που ο χαρτογράφος έχει σημειώσει στην επιφάνειά του. Ακολουθήσαμε τα ίχνη τους και σας καλούμε σ’ ένα φυσιολατρικό γουικέντ στην καταπράσινη Οίτη.
5 γουικέντ για κάθε γούστο στο πολυμορφικό νησί αλλά και σχεδόν «προάστιο» της Αθήνας.
«Πέλαγος μέσα σε δρυμό; Στου ονείρου μου το στέκι στη Βλαχέρνα; Ψαρόσουπα στη Βυτίνα; Στρούντελ με μήλα Πιλαφά»; Αυτό ήταν το αινιγματικό κείμενο που συνόδευε το «Save the date», ένα τριήμερο στην Αρκαδία που οργάνωσε ο Δήμος Τρίπολης. Όταν βρέθηκα εκεί, κατάλαβα ότι το αίνιγμα ήταν σκέτη απόλαυση.
Αν κι έχουν τη γοητεία του απομονωμένου και του απόκεντρου, κάθε δρόμος που ασφαλτοστρώνεται και κάθε νέο ξενοδοχείο που ανοίγει κάνουν τα Τζουμέρκα πιο προσιτά – και αυτό μας αρέσει. Το ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο «Ορίζοντες» μας δίνει την τέλεια αφορμή για ένα update στην περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια ο Ταΰγετος μπαίνει σιγά σιγά στον ταξιδιωτικό χάρτη με νέα και ιδιαίτερα ξενοδοχεία που απευθύνονται σε ένα πιο μαζικό, αλλά πάντα ψαγμένο κοινό.
Τα δύο classics της ορεινής Πελοποννήσου κονταροχτυπιούνται σε μια αναμέτρηση γιγάντων. Φτιάχνουμε βαλίτσες, παίρνουμε τα βουνά και ζυγίζουμε τα δυνατά τους χαρτιά.
Στο Καρπενήσι και την Ευρυτανία η φύση είναι κυρίαρχη και ο τουρισμός ήπιος. Βουνά που δεν τελειώνουν, χείμαρροι που κατεβαίνουν στα ποτάμια, έλατα που διαδέχονται τις καστανιές σε ατέλειωτα δάση, φαράγγια που "αγκαλιάζουν" καταρράχτες. Όπως θα έπρεπε να είναι παντού, δηλαδή.
Κοντινή, άγνωστη στους πολλούς, καταπράσινη, γεμάτη πηγές, η Οίτη προσφέρεται για τα πρώτα φυσιολατρικά weekends-αστραπή αλλά και για low budget διακοπές τον Σεπτέμβρη για τους όλο και περισσότερους οπαδούς του βουνού.
Γυμνές κορυφές, καταρράκτες και φιλόξενα χωριά. Στο τιμόνι ενός υπέροχου great drive, η Μαρία Κρύου.
Η Ιωάννα Γκομούζα ακολουθεί το τραγούδι του Λάδωνα, οδηγώντας κάτω από πλατάνια και βελανιδιές, και ανακαλύπτει ολοκαίνουργιους ξενώνες σε αχαρτογράφητα από τον μαζικό τουρισμό χωριά.
Ο αγαπημένος food editor μάς στέλνει κάρτες από τη Νεκρά Θάλασσα, τον Ιορδάνη, τα υπαίθρια «εστιατόρια» του Λούξορ και τη λίμνη Πλαστήρα.
Η Ελένη Κούκη χαρτογραφεί τα ταξιδιωτικά must ενός φθινοπωρινού weekend στο Πήλιο – ή μάλλον περισσότερων. Γιατί αυτό το βουνό δεν στερεύει ποτέ από προτάσεις.
Κοκκινόχρυσα δάση, πανέμορφα οινοποιεία, πέτρινα χωριά. Η Ιωάννα Γκομούζα και ο φωτογράφος Παύλος Τσοκούνογλου ανακαλύπτουν τα αρώματα ενός ανερχόμενου προορισμού.
Η Ιωάννα Γκομούζα χαρτογραφεί το big bang του αγαπημένου μας κοντινού βουνού, κάνοντας crash test στους νέους ξενώνες της Ζήριας και του Φενεού.
Προχωρήσαμε πέρα από τα... φουγάρα κι αποζημιωθήκαμε από μια άγνωστη στους πολλούς διαδρομή μες στα έλατα, κυκλώνοντας τα χωριά του όρους Άσκιο, στην «πλάτη» της Πτολεμαΐδας.
Η Δέσποινα Ζευκιλή καταγράφει νέες αφίξεις και διαχρονικές αξίες σ’ έναν κλασικό προορισμό που ανανεώνει διαρκώς το προφίλ του, φτιάχνοντας πέντε σενάρια για weekends διαφορετικού στιλ. Φωτογραφίες: Νίκος Αλεξόπουλος