Θέατρο (Κριτική)
Ηλέκτρα
Καθαρή ανάγνωση της σοφόκλειας τραγωδίας, που πάνω από οποιαδήποτε ερμηνεία τοποθετεί την όσο το δυνατόν αμεσότερη πρόσληψη του έργου από το ευρύ κοινό, πέφτει όμως στην παγίδα να επαναπαυθεί στην αυτάρκεια του έργου.
Η αρκούδα
Το απολαυστικό μονόπρακτο του Ρώσου συγγραφέα όπου η αμοιβαία απέχθεια μετατρέπεται σε έρωτα, ανεβαίνει σε μία κεφάτη, με μουσικό χαρακτήρα και όλο ενέργεια παράσταση, που λειτουργεί και ως μία γιορτή του ίδιου του θεάτρου.
Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον
Τολμηρό και εν πολλοίς επιτυχημένο εγχείρημα αποτελεί το πρώτο έργο της ηθοποιού, που επικεντρώνεται στο θέμα του sex trafficking και το οποίο σκηνοθετεί η ίδια σε μια δυναμική παράσταση.
Ταρτούφος
Μία από τις δημοφιλέστερες μολιερικές κωμωδίες, που σατιρίζει τη θρησκοληψία, ανεβαίνει με στόχο να αναδειχθούν το κωμικό αίσθημα και η διαχρονικότητά της, σε μια παράσταση όπου συνυπάρχουν αισθητικά στοιχεία που ξεκινούν από τον 17ο αι. και καταλήγουν στις μέρες μας.
Ο χρυσός δράκος
Το σύγχρονο γερμανικό έργο που μεταχειρίζεται μία πρωτότυπη θεατρική φόρμα, για να μιλήσει για τη σκληρή ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ανεβαίνει σε μία καλοκουρδισμένη παράσταση που αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον.
Garamond 12
Την ιστορία ενός ταλαντούχου συγγραφέα, που πάσχει από αγοραφοβία και ζει κλεισμένος υπό την τρομερή επιρροή της μητέρας του, αφηγείται το θεατρικό έργο της Μαρίας Δριμή, θίγοντας με πολύ ωραίο τρόπο θέματα όπως η αναζήτηση ταυτότητας, η σύγκρουση τέχνης και ζωής, οι σχέσεις γονέα-παιδιού, ο απογαλακτισμός. Ανεβαίνει σε μία απολαυστική παράσταση με σκηνοθετικό στίγμα και ωραίες ερμηνείες.
Μια νύχτα στην Επίδαυρο
Ένα φόρο τιμής στο θέατρο και τους ανθρώπους του αποτίνει ο Νίκος Καραθάνος, έστω και δια της ανάποδης οδού, δηλαδή παρωδώντας τους. Καταλήγει έτσι σε μια πληθωρική, αριστοφανικού ύφους παράσταση - που απογοητεύει εν μέρει κυρίως λόγω μεγαλύτερων προσδοκιών.
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Αυτό που έμεινε να αποκαλείται "το μεγαλύτερο love story όλων των εποχών" ανεβαίνει σε μια παράσταση καλοπαιγμένη, καλαίσθητη και καλά δομημένη γύρω από μία κεντρική ιδέα, που αντιπαραβάλλει την ομορφιά (αλλά και την ήττα) του έρωτα απέναντι στην ασχήμια ενός παρηκμασμένου κόσμου.
Ο Μισάνθρωπος ή Ο πικρόχολος ερωτευμένος
Καθαρή και κλασικιστική στην όψη παράσταση της μολιερικής κωμωδίας, η οποία, αν και ζημιώνεται από την απουσία ενέργειας και κλιμακώσεων, έχει πολλαπλή σημασία από μόνη της.
Goodbye, Lindita
Μια σημαντική στιγμή για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου με αυτήν την πρωτότυπης σύλληψης περφόρμανς που επικεντρώνεται στο θέμα του θανάτου, του πένθους και της διαχείρισης της απώλειας.
Φοβάμαι, ταυρομάχε
Άνισο σκηνικό ανέβασμα του μυθιστορήματος του Χιλιανού καλλιτέχνη, που αφηγείται τον έρωτα ενός μεσήλικου ομοφυλόφιλου με έναν αντιστασιακό φοιτητή κατά τη δικτατορία του Πινοτσέτ, με σημείο αιχμής την ερμηνεία του Νίκου Αρβανίτη.
Η μάνα αυτουνού... Έλλη Ζάχου-Ταχτσή
Η Κική Μαυρίδου δίνει φωνή στη μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού πεζογράφου, Κώστα Ταχτσή, και το έργο ευτυχεί σε μία θερμή απόδοση, που υπογράφει σκηνοθετικά ο Βαγγέλης Λάσκαρης και ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα.
Το έκτο πάτωμα
Νοσταλγική διάθεση, ωραία μουσική και τραγούδια και κάποιες συγκινητκές ερμηνείες και στιγμές χαρακτηρίζουν την παράσταση, μιας κωμωδίας όμως που δεν αντέχει στο χρόνο, ούτε δικαιώνεται από τη σκηνοθετική προσέγγιση.
Ορφανά
Ένα από τα ωραιότερα έργα της σύγχρονης βρετανικής δραματουργίας, που μιλάει για το σπόρο της βίας που καλλιεργούν ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και η κοινωνική απομόνωση, ανεβαίνει σε μια φιλότιμη αλλά μάλλον αμήχανη, ερμηνευτικά, παράσταση.
Μπλε καστόρινα παπούτσια
Ο Θανάσης Σκρουμπέλος στήνει μια ιδιότυπη τοιχογραφία των ελληνικών 60s, φέρνοντας στο προσκήνιο τα πρόσωπα ενός περιθωριακού κέντρου τραβεστί του Μεταξουργείου και οι 4Frontal δημιουργούν μια πηγαία, ζωηρή παράσταση, αντάξια του συγγραφικού σύμπαντος.
Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα
Το έργο του Αμερικανού συγγραφέα χρησιμοποιεί τα ιστορικά γεγονότα –την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία– για να μιλήσει για κάθε εποχή, θέτοντας το ζήτημα της ατομικής στάσης και ευθύνης μέσα στην Ιστορία. Παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε ένα καλοπαιγμένο και καλαίσθητο, αν και συγκρατημένο, ανέβασμα.
Σίρλεϊ
Μιάμιση ώρα ψυχαγωγίας προσφέρει η παράσταση που με θέρμη σκηνοθετεί ο Βασίλης Μαυρογεωργίου και ερμηνεύει η Ελένη Ουζουνίδου, στο μπριόζικο –αλλά και κάπως παρωχημένο- έργο του Ουίλι Ράσελ.