Anastasia Giannaki
"Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου"
Επιστρέφει για ακόμη ένα κύκλο η μεγάλη θεατρική επιτυχία του Χρήστου Θεοδωρίδη με την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, "Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου". 'Ένα σπουδαίο δείγμα πολιτικού θεάτρου που μας σύστησε το πρωτόπαιχτο αιχμηρό αυτοβιογραφικό έργο του Εντουάρ Λουί. Παίζουν: Γιώργος Κισσανδράκης και Ντένης Μακρής. (ΠΛΥΦΑ, επέστρεψε από 29/11)
"Κάπου περνούσε μια φωνή"
Η μουσική παράσταση-ωδή στην ερωτική επιθυμία "Κάπου περνούσε μια φωνή" σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη, επαναλαμβάνεται στο bijoux de kant HOOD art space στο Μοναστηράκι, για να πλέξει μελοποιημένα ποιήματα του "καταραμένου" φλανέρ Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, για φωνή και πιάνο. Ερμηνεύει ο Ody Icons με τη συνοδεία του Αλέξανδρου Αβδελιώδη. (επέστρεψε από 29/11)
"Égalité"
Το θεατρικό πείραμα του σκηνοθέτη Δημήτρη Μπαμπίλη με αφετηρία το έργο του Θανάση Τριαρίδη "Égalité", έρχεται να μας μιλήσει για την ισότητα, την επιθυμία και τα όρια της σωματικής βίας. Στο επίκεντρο δύο γυναικείες φιγούρες εγκλωβισμένες σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι. Παίζουν: Αγγελική Κυρκοπούλου, 'Άννα Χρηστοπούλου, Ανίτα-Αθηνά Σούση. (Στοά Σανταρόζα, επέστρεψε από 28/11)
"Ματωμένος γάμος"
Ο σκηνοθέτης Κώστας Νταλιάνης παρουσιάζει για δεύτερη συνεχή χρονιά το ποιητικό αριστούργημα του Λόρκα "Ματωμένος γάμος", σε δική του μετάφραση και διασκευή. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία ενός γάμου κι ενός καταπιεσμένου έρωτα που οδηγούνται στην τραγωδία. Παίζουν: Εβίτα Παπασπύρου, Φάνια Νταλιάνη, Δημήτρης Καπαμάς, Χρήστος Ζαχάρωφ, Σιλβάνα Σοντίνι. (Μοντέρνοι Καιροί, επέστρεψε από 29/11)
>>'Όλες οι θεατρικές παραστάσεις στον οδηγό θεάτρου του "α"
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου
Στο αυτοβιογραφικό έργο του ο Εντουάρ Λουί προχωρά σε μια αιχμηρή εξομολόγηση μέσα από την οποία αφηγείται την ιστορία της ζωής του πατέρα του μέσα από την οδυνηρή σχέση τους, που αμφιταλαντευόταν μεταξύ αποδοχής και απόρριψης, υπό τη "σκιά" της ομοφυλοφιλικής του ταυτότητας. Εκτός, όμως, από μια προσωπική, συγκλονιστική εξομολόγηση, μέσα από την οποία ο συγγραφέας προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει, να κατανοήσει και τελικά να συγχωρέσει τον πατέρα του, το έργο εκφράζει την άποψή του για την κυρίαρχη πολιτική των κυβερνήσεων. Η παράσταση αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα ενός μάχιμου σύγχρονου θεάτρου με άποψη και θέση, που διαδραματίζεται με φόντο την αδυσώπητη ταξική πραγματικότητα της Γαλλίας των 90's.
Ματωμένος γάμος
Το γεμάτο ποιητικότητα και συμβολισμούς έργο αγγίζει τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης, θέτοντας δύο πολύ σημαντικά θέματα, τον πανανθρώπινο πόνο της απώλειας και τη γυναικεία χειραφέτηση. Αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας της «Ισπανικής υπαίθρου», μαζί με τη «Γέρμα» και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα». Γράφτηκε με αφορμή την πραγματική ιστορία ενός γάμου κι ενός καταπιεσμένου έρωτα που οδηγούνται στην τραγωδία με φόντο την ανδαλουσιανή πόλη Νιχάρ της Ισπανίας. Είναι ένα έργο πάθους που εξυμνεί τον έρωτα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αδυσώπητο τιμωρό. Ο Κ. Νταλιάνης υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του έργου, συνδυάζοντας τον ρεαλιστικό με τον ποιητικό λόγο, σε μια αέναη αλληλουχία. Το Ντουέντε (duende) είναι κι εδώ το κλειδί της απόδοσης του έργου. Όλες οι στιγμές της παράστασης, μεταφέρουν την ιστορία σε έναν τόπο μαγικό και σε χρόνο αδιευκρίνιστο, ωστόσο με όλα τα ισπανικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να είναι και ελληνικά ή και παγκόσμια.
Κάπου περνούσε μια φωνή
Μια παράσταση-ωδή στην ερωτική επιθυμία με μελοποιημένα ποιήματα του «καταραμένου» φλανέρ Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, για φωνή και πιάνο. Αριστοκρατικά μεγαλωμένος, άριστα μορφωμένος, μοναχοπαίδι υπουργού, ανανεωτής της παράδοσης, ανοιχτά ομοφυλόφιλος, συνοδοιπόρος των κομμουνιστών, τοξικομανής, αυτόχειρας, «παρακμιακός» και «περιπλανώμενος», ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ξετυλίγει μέσα από τους στίχους του το διαχρονικό αίτημα για έρωτα, «τις σκοτεινές κι ανείπωτες λαχτάρες, όλες τις γνώριμες φωνές των Περασμένων, μέσα σ’ αλάλητες αυγές χαμένων παραδείσων».
Égalité
Μια θεατρική εμπειρία για την ισότητα, την επιθυμία και τα όρια της σωματικής βίας, όπου δύο γυναικείες φιγούρες που εγκλωβίζονται σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι που τις υπερβαίνει. Οι έμφυλοι ρόλοι τους γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ανατροπής και τελικά απόλυτης αμφισβήτησης. Καθώς συγκρούονται ανάμεσα στην επιθυμία για ισότητα και τη βία που μπορεί να γεννήσει η ίδια της η ψευδαίσθηση, καλούνται να παίξουν ένα επικίνδυνο παιχνίδι ταυτότητας, εξουσίας και έλξης, σε μια συνθήκη όπου η ισότητα μετατρέπεται σε κοινωνικό πείραμα – που όχι μόνο αποτυγχάνει, αλλά τις οδηγεί σε μια διαρκώς κλιμακούμενη σύγκρουση. Μπορεί, όμως, η ισότητα να υπάρξει χωρίς να αναδυθούν ανάμεσά τους εξουσιαστικές σχέσεις;
