Το χιούμορ, η ευρηματικότητα, η άψογη εκτέλεση ή η τόλμη ήταν κάποια από τα στοιχεία που κάνουν κάποιες παραστάσεις αξέχαστες.
Το top 5 της Τώνιας Καράογλου
#1 Ο Βασίλης Μπισμπίκης υπέγραψε την έκπληξη της χρονιάς, σκηνοθετώντας τη μεταφορά της νουβέλας του Στάινμπεκ «Άνθρωποι και ποντίκια» από την Αμερική του ’30 στην Ελλάδα του σήμερα. Η παράσταση (συνεχίζεται στο Cartel) ξεπέρασε τα όρια του θεατρικού γεγονότος κι έγινε μια συγκλονιστική βιωματική εμπειρία που θα με ακολουθεί για χρόνια.
#2 «Ξύπνα Βασίλη»: μια κορυφαία στιγμή του Εθνικού και του ελληνικού θεάτρου, μια παράσταση-πρόταση. Εμπνευσμένο, κουρδισμένο στην εντέλεια ανέβασμα του έργου του Ψαθά από τον Άρη Μπινιάρη, άλλαξε για τα καλά την οπτική μου απέναντι στα έργα της θεατρικής ιστορίας.
#3 Κι όμως ο «Βυσσινόκηπος» είναι ένα αισιόδοξο έργο! Απ’ όλες τις αρετές της παράστασης που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο Θέατρο «Δημήτρης Χορν» αυτή ήταν που έκανε τη διαφορά. Ένα έργο που έχει τόσο ταυτιστεί με το βίαιο τέλος μιας εποχής μετουσιώθηκε σε μια τρυφερή υπόμνηση για την αξία κάθε νέας αρχής...
#4 Τη χαρακτήρισα τη σημαντικότερη παράσταση της χρονιάς, και όντως ήταν. Η ομάδα Εν Δυνάμει, που αποτελείται από άτομα με και χωρίς αναπηρία, παρουσίασε στο Φεστιβάλ Αθηνών, σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου, τα «Ερωτευμένα άλογα», μια μεγαλειώδη σκηνική ωδή στη δύναμη του έρωτα και του σεξουαλικού ενστίκτου.
#5 Επιτέλους ένας ερωτικός Τσέχοφ! Ο «Θείος Βάνιας» που σκηνοθέτησε η Μαρία Μαγκανάρη πλημμύρισε τη σκηνή του ΚΕΤ με τη βαθύτατη ανθρωπιά, τον ερωτισμό και την ποίηση του σπουδαίου έργου, υπό τους ήχους της συγκλονιστικής μουσικής του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου. (Η παράσταση επαναλαμβάνεται στο «Bios»).
Το top 5 της Μαρίας Κρύου
#1 Τι νέο μπορούμε να δούμε στο ελληνικό θέατρο; Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης απάντησε ηχηρά με το «Elenit» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Επιτυγχάνοντας μια εξαιρετική σκηνική ενορχήστρωση, έπαιξε με τη μεταμόρφωση και την έλλειψη νοήματος και συνέδεσε το παιχνίδι με την έρευνα, για να δώσει μια εικόνα για την τραγική κωμωδία της ύπαρξής μας.
#2 Λάτρης της πλαστικότητας και υπερασπιστής της μουσικότητας των κειμένων, με την ανάγνωσή του στη «Νόρα» του Χένρικ Ίψεν στο Άττις ο Θόδωρος Τερζόπουλος ανοίγει ένα διάλογο πάνω σε ζητήματα υπαρξιακά, σε μια παράσταση με συγκλονιστικούς πρωταγωνιστές τη Σοφία Χιλλ, τον Αντώνη Μυριαγκό και τον Τάσο Δήμα.
#3 Η πρώτη κάθοδος της Comedie-Française στην Επίδαυρο με την τραγωδία «Ηλέκτρα/Ορέστης», μια παράσταση που άντλησε υλικό από δύο έργα του Ευριπίδη, ήταν δυναμική και συγκινητική. Η τεκμηριωμένη δραματουργική ανάγνωση του Ίβο βαν Χόβε επικαιροποίησε τo λόγο του Ευριπίδη έτσι ώστε να περνά στη συνείδηση του σημερινού κοινού.
#4 Μπροστά στο ρίσκο και στη δυσκολία της θεατρικής μεταφοράς ενός εμβληματικού μυθιστορήματος όπως ο «Γιούγκερμαν» του Μ. Καραγάτση, δεν μπορείς να μην ενθουσιαστείς με την έξυπνη σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου στο Πορεία και την απόφαση να ποντάρει, πολύ σωστά, στον Γιάννη Στάνκογλου, ο οποίος θριαμβεύει ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
#5 Ωμότητα και ρεαλισμός στα όρια. Η νουβέλα του Στάινμπεκ «Άνθρωποι και ποντίκια» ανεβαίνει στο Cartel σε μια σκληρή όσο και αποστομωτική θεατρική μεταφορά από τον Βασίλη Μπισμπίκη, που χρίζεται... προβοκάτορας του ελληνικού θεάτρου.
Περισσότερες πληροφορίες
Ξύπνα Βασίλη
Τα πειράγματα ανάμεσα σε έναν συντηρητικό υπάλληλο, κολλημένο με τα λαχεία, και τον αριστερό συνάδελφό του είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο υφαίνεται αυτή η ξεκαρδιστική ιστορία.
Άνθρωποι και ποντίκια
Το έργο του Τζον Στάινμπεκ μιλάει για την προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, το ρατσισμό αλλά και την αλληλεγγύη, με την πλοκή να μεταφέρεται σε μια μάντρα ανακύκλωσης στον Βοτανικό, δίπλα στα hot spots προσφύγων και μεταναστών.
Ο θείος Βάνιας
Η σκηνοθέτις, που συνηθίζει να αναζητά τη συμβιωτική σχέση ανάμεσα στην παράσταση και στο κείμενο, παρουσιάζει τη δική της εκδοχή πάνω στο βαθιά υπαρξιακό έργο.
Νόρα
Ο Θ. Τερζόπουλος δεν διαχειρίζεται ένα οικογενειακό συμβάν –μια γυναίκα επαναστατεί ενάντια στην υποκρισία των κοινωνικών συμβάσεων–, αλλά χρησιμοποιεί τη Νόρα από το «Κουκλόσπιτο» ως σύμβολο αυτογνωσίας, που σχετίζεται με το «είναι» του θεάτρου. Η παράσταση υμνήθηκε από τους κριτικούς και παρουσιάστηκε σε μεγάλα διεθνή Φεστιβάλ και θέατρα στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων το Piccolo Teatro στο Μιλάνο στο πλαίσιο των εορτασμών των 100 χρόνων από τη γέννηση του Giorgio Strehler και το Εθνικό Θέατρο της Βουδαπέστης.
Γιούγκερμαν
Ο βίος και η πολιτεία ενός γόνου πλούσιας οικογένειας, ιλάρχου στη φρουρά του τσάρου, που οδηγείται στη χώρα μας μετά τη Ρωσική Επανάσταση, σκιαγραφούν την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας του Μεσοπολέμου.
Άνθρωποι και ποντίκια
Η πολυβραβευμένη σκληρή, ωμή και ανθρώπινη παράσταση της ομάδας Cartel μεταφέρει την πλοκή του έργου του Τζον Στάινμπεκ, που μιλάει για την προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, το ρατσισμό αλλά και την αλληλεγγύη, στις εγκαταστάσεις του πρώην εργοστασίου «Κλωσταί Πεταλούδα-Μουζάκης» στο Αιγάλεω. Στο επίκεντρο του έργου βρίσκονται δύο εργάτες, ο Βασίλης και ο Λένος, που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι σε έναν κόσμο που καταρρέει. Διεκδικούν το δικαίωμα σε ένα κομμάτι γης, σε μια σταγόνα αξιοπρέπειας, σε ένα μεροκάματο. Μέσα από τη σχέση τους, αναδύεται η δύναμη της φιλίας, η ελπίδα, και ταυτόχρονα η βία του ρατσισμού, της κοινωνικής περιθωριοποίησης και της οικονομικής εξαθλίωσης.
Ξύπνα Βασίλη
Τα πειράγματα ανάμεσα σε έναν συντηρητικό υπάλληλο, κολλημένο με τα λαχεία, και τον αριστερό συνάδελφό του είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο υφαίνεται αυτή η ξεκαρδιστική ιστορία.
