Το 2017 ήταν για μένα η ανακάλυψη ενός καινούργιου γαστρονομικού αστεριού στο Αιγαίο. Παραμένει ακόμη off Broadway στη σκιά της Σαντορίνης η Ίος, όντας ακόμη χωρίς αεροδρόμιο, παρότι τελευταία όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουν την άγρια ομορφιά της. Η σταθερή επιδίωξη για ένα rebranding Ios από τις σημαντικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στο νησί συνεχίζεται, και η μονοκαλλιέργεια της παράδοσης του φτηνού clubbing πιτσιρικάδων απ’ όλον τον πλανήτη διαρκώς περιορίζεται ή εξελίσσεται. Ξαναπήγα φέτος για μια σύντομη επίσκεψη στο νησί του Ομήρου που αναπτύσσει συνεχώς τη γαστρονομική του σκηνή, και εστιάζοντας στα δύο καλύτερα εστιατόριά του γοητεύτηκα από τη ζωντάνια ενός εργαστηρίου φρέσκων γαστρονομικών ιδεών που εξελίσσουν πολύ δημιουργικά τη σύγχρονη ελληνική κουζίνα.
Το "Grandma's" το εστιατόριο του εμβληματικού ξενοδοχείου "Liostasi" κρεμασμένο στο βράχο πάνω απ το λιμάνι του νησιού και στην άκρη της βεράντας του γλυπτό με τους κόκκινους ακροβάτες του Κωστή Γεωργίου, έχει ιστορία διαλεχτών συνεργασιών, με Λαζάρου, Ευαγγέλου και τον ταλαντούχο Αλέξανδρο Λέπεση. Φέτος επιχείρησε μια καινούργια δυναμική γαστρονομική πρόταση με σεφ τον πολύ καλό Θοδωρή Κυριακίδη που ανανέωσε το στυλ του εστιατορίου και βραβεύτηκε με Χρυσό Σκούφο. Ραφινάρει λ.χ. την παραδοσιακή αψάδα που εκπέμπει το ντόπιο σκοτύρι εμπλουτίζοντάς το με βασιλικό μέσα σε μια λίμνη από κρύα σούπα ντομάτας με καρπούζι τουρσί. Επιχειρεί κατόπιν ένα σερί πετυχημένων νεολογισμών με πολύ πρωτότυπους συνδυασμούς υλικών (ενώνει aldente "ταλιατέλες" καλαμαριού με σάλτσα ταραμά με σταφίδες – τζίντζερ – κάρυ, ντύνει με αυγολέμονο για πρώτη φορά στρείδια και σαλικόρνια προσθέτοντάς τους λίγο κακάο, μετατρέπει το καλαμάρι σε μαύρο, αιχμηρά λεμονάτο "ριζότο").
Μαγειρεύει μελιτζάνα σε ζωμό μανιταριών μέχρι να αποκτήσει τέλεια αλαβάστρινη τρυφεράδα και τη συνδυάζει με καπνιστό χέλι, και την εξαιρετική του τεχνική την δείχνει επίσης πετυχαίνοντας δυσεύρετη απολαυστική τρυφεράδα σε στήθος κόκορα με κρούστα τρούφας – παρμεζάνας –μπριός, και δυναμική κοκορετσάτη γεύση σε αρνί μαζί με τρεις διαφορετικές υφές αγκινάρας που εκφράζουν πολυσύνθετα τη χαρακτηριστική αμυγδαλάτη της γεύση. Το φετινό μενού του Κυριακίδη είναι από τις πιο καλλιεπείς και ασυνήθιστες προτάσεις γαλανόλευκης γεύσης που συνάντησα.
Στην εξαιρετική απομακρυσμένη παραλία του Παππά ο επενδυτής Άγγελος Μιχαλόπουλος έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό καταφύγιο πολύ ξεχωριστών εμπειριών ντυμένη με μια πολύ ξεχωριστή, θεαματική αισθητική που θα μπορούσες να την περιγράψεις και ως Gaudi meets pop post modernism. Διάχυτη είναι επίσης μια διάθεση χίπικου ρομαντισμού αφού το love είναι "κεντημένο" στις καρέκλες των εστιατορίων και το "Calilo", το όνομα του ξενοδοχείου προκύπτει ως ακρώνυμο της φράσης "Create a life you can fall in love with". Με τον ίδιο τρόπο βάφτισαν και το γκουρμέ εστιατόριο "Ches" από το "Celebrate Hapiness and Explain Sadness" με υπότιτλο "until you are sad no more" που το ντεκόρ της μοιάζει με μεταμοντέρνα ψαροταβέρνα κεντημένη με ψηφιδωτά φτιαγμένα στο χέρι(ακόμα και τα κάγκελα!).
Ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης που έχει την επιμέλεια της κουζίνας του διαμόρφωσε ένα εναλασσόμενο μενού με concept "33 πιάτα από τα 33 κυκλαδονήσια" που τρέχουν στη διάρκεια της σεζόν. Μιλάμε βεβαίως για γεύσεις με βραβείο ελληνικής κουζίνας (14,5/20) που την ανανεώνουν με διάφορους τρόπους. Δημιουργώντας κατ΄ αρχάς νέο παραδοσιακά σενάρια όπως αυτή η σούπα με μυκονιάτικο χόντρο, παρφουμαρισμένη απρόσμενα με περγαμόντο και σερβιρισμένη με κυδώνια και αφρό από γυαλιστερές, η εκείνη τη θεαματική πηχτή με μαριναρισμένο σκουμπρί, εξευγενισμένα ρουστίκ γεύση με μια ηλιόλουστη σάλτσα ξυδάτης ντομάτας ∙ και τα δύο ότι πρέπει για αρμονία με ρετσίνες νέας γεννιάς. Οι ωμές μαραθόπιτες από την άλλη με φύλλο ρυζιού, γιαούρτι και μαύρο ταχίνι εκφράζουν έναν σκανδιναβικού τύπου μεταμοντερνισμό πάνω στη δική μας παράδοση. Η δε αποδόμηση της ανδριώτικης φρουτάλιας κάνει πειρασμό τις μελωμένες πατατούλες της, περικυκλωμένες βελουτέ κρέμα λουκάνικου.
