Φρέγια

Πρόκειται για ένα κείμενο αφηγηματικό και περιγραφικό με φιλοσοφικό υπόβαθρο, καθώς η πρωταγωνίστρια, πέρα από την εξωτερίκευση της συναισθηματικής της τρικυμίας, στοχάζεται πάνω στη ζωή, στον έρωτα, στις οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Ο θεατής παρακολουθεί την πορεία μιας ευκατάστατης, μορφωμένης και μεγαλοαστής γυναίκας προς τη μανιοκατάθλιψη, με αναδρομές στο κοντινό και στο απώτερο παρελθόν της που εγκιβωτίζονται μέσα στην αφήγηση της κύριας ιστορίας. «Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη λογική και στην παραφροσύνη είναι πολύ λεπτή και ο καθένας μπορεί να την υπερβεί» όταν πιέζουν καταστάσεις, όπως ο απαγορευμένος έρωτας, ο κοινωνικός έλεγχος, η απωθημένη ερωτική επιθυμία, ο ενοχοποιημένος ψυχισμός. Η καταπιεσμένη libidο θα ικανοποιηθεί χωρίς ωστόσο να βρει την ψυχική της ισορροπία.

Ερμηνεύει: Έφη Χαντζούλη. Κοστ.: Β. Αλεξάντροβα.