Ελίνα Γιουνανλή©
Το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα έχει δώσει στη γειτονιά του Μεταξουργείου το Θέατρο Σταθμός, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μάνου Καρατζογιάννη, με ένα πλούσιο ρεπερτόριο που απευθύνεται σε κοινό όλων των ηλικιών.
Το "Γάλα" του Βασίλη Κατσικονούρη, το έργο-σταθμός του νεοελληνικού θεάτρου σκηνοθετούν από κοινού ο Μάνος Καρατζογιάννης και η Ερμίνα Κυριαζή. Ο πρώτος στον συγκλονιστικό ρόλο του Λευτέρη μοιράζεται τη σκηνή με τους Στέλλα Γκίκα, Δημήτρη Πασσά και Ελένη Σακκά στη βαθιά ανθρώπινη ιστορία μιας μητέρας και των δύο γιων της από την πρώην Σοβιετική Ένωση, που χτίζουν τη ζωή τους στη σύγχρονη Αθήνα, ανάμεσα στην αίσθηση που έχει κανείς όταν όλα μέσα του μαλακώνουν και παύει πια να πονάει, κι εκείνη που νιώθει ξένος, πρόσφυγας με δύο διαφορετικές πατρίδες.
Στο πρωτόπαικτο στην Ελλάδα έργο της Γιασμίνα Ρεζά "Bella figura", που σκηνοθετεί και πάλι ο Μάνος Καρατζογιάννης, η Υβόννη Μαλτέζου, η Φαίη Ξυλά, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης, η Ραφίκα Σαουίς και ο Χρήστος Κοντογεώργης γίνονται μέρος ενός αστείου και συνάμα σκληρού παιχνιδιού εξουσίας και σχέσεων που φωτίζει με τη διεισδυτική της ματιά την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, τα υπαρξιακά αδιέξοδα, το πέρασμα του χρόνου, την κοινωνική υποκρισία, τη ματαιοδοξία και τη ματαιότητα.
Για λίγες παραστάσεις επαναλαμβάνεται και η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου, "Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα”, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία του Κωνσταντίνου Ντέλλα, που αξιοποιεί τις μυστικές ιστορίες των γυναικών της Θεσσαλίας του 19ου και 20ου αιώνα σε μια σκηνική προσέγγιση με βασικούς άξονες τους κοινωνικούς ρόλους και τις έμφυλες διαστάσεις των μαγικοθρησκευτικών πρακτικών. Τρεις θηλυκές μορφές, που ερμηνεύονται από τρία αρσενικά νεαρά σώματα (Μανούσος Γεωργόπουλος, Πλάτωνας-Γιώργος Περλέρος, Γιάννης Σανιδάς), συνδιαλέγονται μεταξύ του οικείου και του αρχετυπικού, μιλώντας για τις ζωές τους.
Για ακόμα μια χρονιά επιστρέφει η παράσταση-εργαστήρι της ομάδας Ονειρόδραμα "Μια τελεία... είναι μόνο η αρχή!". Εμπνευσμένη από το βιβλίο του Πίτερ Ρέινολντς "Η τελεία", η διαδραστική παράσταση, που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 3-8 ετών, τα βοηθά μέσα από τη βιωματική μάθηση να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους. Κεντρικός ήρωας είναι ο Πέρι, ένα παιδί που δεν πιστεύει στον εαυτό του και συχνά τα παρατάει με την πρώτη δυσκολία. Μιλάει για τα προβλήματά του μόνο στον Πουκ, την κούκλα του, η οποία όμως μια μέρα αρχίζει να του απαντά! Τη διασκευή υπογράφει ο Βασίλης Παπαλαζάρου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Μενεδιάτη. Παίζουν οι Σταυρούλα-Μελισσάνθη Μάκρα και ο Βασίλης Παπαλαζάρου.
Η Μαίρη Ξανθοπουλίδου σκηνοθετεί το θεατρικό της Σοφιάννας Θεοφάνους "Καλά Χριστούγεννα αγαπητέ μου Τσάρλι”, που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο παιδικού/εφηβικού έργου για το 2022. Μια παράσταση αφιερωμένη στους εφήβους, μιας και οι δύο ήρωες που υποδύονται οι Πανάγος Ιωακείμ και Ζωή Μυλωνά είναι κι εκείνοι έφηβοι. Πρόκειται για τη συνάντηση ενός αγοριού κι ενός κοριτσιού, που με έναν τοίχο ανάμεσά τους, προσπαθούν να επικοινωνήσουν, στο έργο που βασίστηκε σε πραγματικές ιστορίες ασυνόδευτων προσφύγων μέσα από ένα workshop που πραγματοποιήθηκε στο Μικρό Εθνικό την περίοδο 2018-2019.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Μια τελεία… είναι μόνο η αρχή!
Η παράσταση-εργαστήρι, που μέσα από τη βιωματική μάθηση βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους, είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο του Πίτερ Ρέινολντς «Η τελεία». Ο Πέρι, ο ήρωας της ιστορίας μας, δεν έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και συχνά́ τα παρατάει με την πρώτη δυσκολία. Δε μιλάει για τα προβλήματά του σε κανέναν, παρά μόνο στην κούκλα του, τον Πουκ. Μια μέρα αρχίζει να του απαντάει η κούκλα (!) και όλα αλλάζουν στην ζωή́ του.
Bella figura
Η δράση εκτυλίσσεται έξω από ένα εξοχικό εστιατόριο. Ένας άντρας και μια γυναίκα διαπληκτίζονται μέσα σ’ ένα πάρκινγκ. Ο Μπορίς προσπαθεί να πείσει την ερωμένη του, Αντρεά, ανύπαντρη μητέρα και τεχνικό σε φαρμακευτική εταιρεία,να βγει από το αμάξι. Έχει κάνει πριν από λίγο τo λάθος να της αποκαλύψει ότι το εστιατόριο που την πήγε, του το συνέστησε η ίδια η σύζυγός του. Τα πράγματα δε θα αργήσουν να γίνουν χειρότερα. Ενώ ο Μπορίς δε βλέπει την ώρα να τελειώσει η βραδιά, ένα ακόμα ζευγάρι κάνει την εμφάνισή του στη σκηνή: ο Ερίκ και η παιδική φίλη της γυναίκας του, Φρανσουάζ, συνοδευόμενοι από τη μητέρα του Ερίκ, την Υβόν, που γιορτάζει τα γενέθλιά της. Ένα πολύπλοκο, αστείο και σκληρό παιχνίδι εξουσίας θα ξεκινήσει προς όλους και για όλα και κανείς δεν πρόκειται να βγει αλώβητος απ’ αυτό.
Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα
Η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου αξιοποιεί τις μυστικές ιστορίες των γυναικών της Θεσσαλίας του 19ου και 20ου αιώνα σε μια σκηνική προσέγγιση με βασικούς άξονες τους κοινωνικούς ρόλους και τις έμφυλες διαστάσεις των μαγικοθρησκευτικών πρακτικών. Το γυναικείο σώμα της τρίτης ηλικίας και η σύνδεσή του με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές βρίσκεται στο επίκεντρο. Τρεις θηλυκές μορφές, που ερμηνεύονται από τρία αρσενικά νεαρά σώματα, περνώντας τη ζωή τους στη σκιά της κυρίαρχης ανδροκρατικής εξουσίας, συνδιαλέγονται μεταξύ του οικείου και του αρχετυπικού, της ακίνδυνης «γιαγιάς» και της επικίνδυνης θεραπεύτριας και μιλάνε για τις ζωές τους, γι’ αυτά που έμαθαν από τις παλιές. αυτά που έπαθαν ως γυναίκες και αυτά που παραδίδουν στις επόμενες.
Το γάλα
Το γάλα στα ρωσικά λέγεται «μαλακό». Έτσι, περίεργα, μια άλλη ελληνική λέξη, σπαρμένη μέσα σε μια άλλη γλώσσα, δίνει εκεί, στο ξένο χωράφι, πολύ πιο άμεσα και ανάλαφρα την αίσθηση του πράγματος, απ’ ότι η αντίστοιχη που το ονοματίζει στα ελληνικά. Γι’ αυτήν ακριβώς την αίσθηση θέλει να μιλήσει «Το γάλα» και οι ήρωες του. Μια μητέρα από την πρώην Σοβιετική ένωση και οι δυο της γιοι συνθέτουν μια συγκλονιστική οικογενειακή ιστορία όπου φωτίζεται δεξιοτεχνικά από τον συγγραφέα ο συναισθηματικός κόσμος των ηρώων και οι ανησυχίες τους, όπως αυτές πηγάζουν μέσα από το κοινωνικό τους περιβάλλον, αλλά κυρίως η αίσθηση που έχει κανείς πως όλα μέσα του μαλακώνουν και ζεσταίνονται, όταν σταματάει πια να κλαίει και να πονάει γιατί δέχεται την τροφή του. Αγαπιέται... Κι όταν αυτό δε συμβαίνει, τότε νιώθει ξένος. Σαν πρόσφυγας ανάμεσα σε δυο πατρίδες. Ξένες κι αυτές.
Καλά Χριστούγεννα αγαπητέ μου Τσάρλι
Το έργο βασίστηκε σε πραγματικές ιστορίες ασυνόδευτων προσφύγων μέσα από ένα workshop που πραγματοποιήθηκε στο Μικρό Εθνικό Θέατρο την περίοδο 2018-2019. Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο παιδικού/εφηβικού έργου το 2022. Πρόκειται για τη συνάντηση δύο εφήβων–ενός αγοριού και ενός κοριτσιού– και την προσπάθεια τους να επικοινωνήσουν, με έναν τοίχο ανάμεσά τους να τους εμποδίζει και να τους αναγκάζει να εκμυστηρευθούν τις προσωπικές τους αγωνίες και ανάγκες χωρίς να μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον. Το γεγονός αυτό γίνεται η αφορμή να αποκαλυφθούν οι διαφορετικοί κόσμοι από όπου προέρχονται και να κοιταχτούν με τα μάτια της φαντασίας και της ψυχής τους. Με χιούμορ και γενναιοδωρία ανοίγουν σιγά σιγά τις καρδιές τους και ακουμπούν ο ένας πάνω στον άλλο μιλώντας για αγάπη, φιλία και για όσα τους απασχολούν στο μεγάλωμα τους. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, άλλες μάχες η ίδια ανάγκη για επαφή.
